Ο Γερμανός αρθρογράφος εξηγεί ότι ο Αλ. Τσίπρας έχει αποφασίσει να μη θυσιάσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας προς χάριν παροχών εν όψει των δύσκολων εθνικών εκλογών που έχει μπροστά του και αρχίζει να συμβιβάζεται με το γεγονός να χάσει τις εκλογές, αλλά να μπορεί να υποστηρίζει ότι ήταν ο πρωθυπουργός που υπέγραψε το τυπικό τέλος των Μνημονίων.
Ατυχώς για την έγκυρη γερμανική οικονομική επιθεώρηση, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν απηχεί την πραγματικότητα των προθέσεων και των σχεδίων του πρωθυπουργού και της ηγετικής ομάδας της κυβέρνησης, στην προσπάθειά τους να ανακατέψουν την τράπουλα στην τελική ευθεία προς τις επόμενες εθνικές εκλογές.
Πολύ πριν από το τέλος του 2017, για την ακρίβεια λίγο πριν από το ταξίδι Τσίπρα στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση είχε διαπιστώσει και με τα στοιχεία που είχε στη διάθεσή της ότι το «success story» της οικονομίας και τα περί εξόδου από τα Μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 δεν… περνούσαν στην κοινή γνώμη και ως εκ τούτου δεν επαρκούσαν για να αλλάξουν τα κρίσιμα μεγέθη των μετρήσεων και να αμφισβητήσουν την παγίωση των δεδομένων υπέρ της Νέας Δημοκρατίας.
Το τελευταίο τεστ έγινε μετά το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης με κάποιες δειλές προσπάθειες να περιγραφούν -ως δεσμεύσεις- μελλοντικές μειώσεις στη φορολογία, μελλοντική αύξηση στον κατώτατο μισθό και προσλήψεις στο Δημόσιο. Η βελόνα δεν κουνιόταν.
Η συμφωνία για παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα και την επιτήρηση τουλάχιστον έως το 2021 έφερε στο προσκήνιο το ισχυρό ενδεχόμενο να ζητηθεί η εφαρμογή της μείωσης των συντάξεων και της μείωσης του αφορολογήτου από το 2020 στο 2019, αν τον ερχόμενο Μάιο προβλεφθεί ότι δεν πιάνεται ο στόχος πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5%. Αυτό, σε συνδυασμό με τη συνέχιση της λιτότητας τουλάχιστον έως το 2021, τη διενέργεια πλειστηριασμών, την ένταση στα Εφετεία και τα συμβολαιογραφικά γραφεία και τις συνεχείς επισημάνσεις των θεσμών περί αυστηρής εποπτείας μετά τον Αύγουστο, καθώς και η αναφορά σε νέα μέτρα εν όψει της διευθέτησης του χρέους λειτούργησαν απαγορευτικά στην προσπάθεια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. να ανεβάσει το έργο «απελευθέρωση από τους δανειστές».
Ελλείψει προεκλογικού… τυριού στην οικονομία και τον Αλ. Τσίπρα να υποχρεώνεται να παίξει το ρόλο του μεταμελημένου αλλά συνετού πλέον πρωθυπουργού που εφαρμόζει το πρόγραμμα και δεν παρεκκλίνει της πορείας που έχει συναποφασίσει με τους δανειστές, το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. αναγκάστηκε να αναζητήσει το προεκλογικό διακύβευμα σε δύο άλλες κατευθύνσεις.
- Πρώτον, την προετοιμασία ενός πογκρόμ σκανδαλολογίας που θα στεκόταν απέναντι στην υπόθεση της σκοτεινής πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία που αμφισβητούσε έναντι της πλειονότητας της κοινής γνώμης το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα και απειλούσε με βαριά κυβερνητική κρίση.
- Δεύτερον, την ανακίνηση ενός εθνικού θέματος -αυτού με το μικρότερο κόστος, σύμφωνα με την κυβερνητική αντίληψη- όπως το λεγόμενο Σκοπιανό.
Και τα δύο σχέδια ξεκίνησαν να εκτελούνται ταυτόχρονα, με την ελπίδα των κυβερνώντων να θολώσουν τα νερά, να αλλάξουν την ατζέντα, να επιβάλουν ακραία πόλωση και έτσι να παίξουν το τελευταίο τους χαρτί στην τελική ευθεία προς τις εθνικές εκλογές.
Στο Σκοπιανό, τα πράγματα έδειξαν από νωρίς ότι δεν μπορούσαν να πάνε σύμφωνα με τα αρχικά κυβερνητικά σχέδια. Η κυβέρνηση, όπως η ίδια διατυμπανίζει, έχοντας τη στήριξη αλλά και την πίεση των ΗΠΑ, επιχείρησε να παίξει το χαρτί «λύση του ονοματολογικού των Σκοπίων» έχοντας -σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της- δύο θετικά και ένα αρνητικό σενάριο.
Ο Δένδιας ενημέρωσε τον Μητσοτάκη για τη νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων και τον θόλο
- Πρώτον, έρχεται σε συμφωνία με τη νέα κυβέρνηση των Σκοπίων, φέρνει λύση προς ψήφιση στη Βουλή και καταφέρνει να διχάσει τη Νέα Δημοκρατία.
- Δεύτερον, δεν καταφέρνει να έρθει σε συμφωνία με τη νέα κυβέρνηση των Σκοπίων, αλλά προκαλεί ρήγμα στο εσωτερικό της Ν.Δ. και χρεώνει το νέο αδιέξοδο στη νέα κυβέρνηση των Σκοπίων.
- Τρίτον, δεν καταφέρνει να έρθει σε συμφωνία με τη νέα κυβέρνηση των Σκοπίων, δεν καταφέρνει να διχάσει τη Νέα Δημοκρατία και χρεώνεται η ίδια -εν όψει των Αμερικανών και του διεθνούς παράγοντα που επιθυμεί λύση επειδή θέλουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.- το νέο αδιέξοδο.
Τα πράγματα δεν προχώρησαν όπως τα σχεδίασε το Μέγαρο Μαξίμου. Στο εσωτερικό, η απογοήτευση από την εφαρμοσμένη πολιτική στην οικονομία αλλά και η συσσωρευμένη αγανάκτηση έναντι του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. προκάλεσαν, με αφορμή τα κυβερνητικά σχέδια για λύση στο ονοματολογικό των Σκοπίων με χρήση του όρου Μακεδονία, δύο πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, προκαλώντας σοκ στην κυβέρνηση που δεν κατάφερε να κρύψει, ενώ ούτε τα κυβερνητικά σχέδια για πρόκληση ρήγματος και διχοτόμηση της Νέας Δημοκρατίας υλοποιήθηκαν.
Στο εξωτερικό, η πίεση των ΗΠΑ συνεχίζεται και ο νέος πρωθυπουργός των Σκοπίων, Ζόραν Ζάεφ, αφενός, δείχνει να έχει πιθανότητες να ξεπεράσει τα δικά του εμπόδια, αφετέρου, διαψεύδει τις προσδοκίες της Αθήνας για ήπια διαπραγμάτευση. Με την προ ημερών δήλωσή του ότι τα Σκόπια δεν έχουν κανένα λόγο να αλλάξουν το Σύνταγμα, έφερε σε αμηχανία την Αθήνα και δημιούργησε νέες υπόνοιες για συμφωνία κάτω από το τραπέζι με δυσμενείς όρους για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Το ήδη βαρύ κλίμα επιδεινωνόταν καθημερινά και κινήσεις συμβατικές, όπως η διενέργεια ενός ανασχηματισμού που σκέπτονταν και προετοίμαζαν ο πρωθυπουργός και το στενό του επιτελείο, έδειχναν ανεπαρκείς για να καταφέρουν να αλλάξουν τη ατζέντα. Γι’ αυτό και δεν επελέγησαν τελικά.
Αποφασίστηκε, λοιπόν, να μπει σε εφαρμογή η επιλογή της σκανδαλολογίας, η στοχοποίηση κεντρικών προσώπων των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης, οι απειλές για φυλακές και «βραχιολάκια», οι στομφώδεις προβλέψεις για «το μεγαλύτερο σκάνδαλο της νεότερης Ελλάδας» κ.λπ.
Επονται κινήσεις «εντυπωσιασμού» με ποινικές διώξεις
Μετά τη Novartis σχεδιάζονται και άλλες κινήσεις «εντυπωσιασμού» με ποινικές διώξεις σε ανώτερο επίπεδο της πολιτικής ζωής.
Σε μία άστοχη επικοινωνιακά ενέργεια που ενίσχυσε τις υπόνοιες της αντιπολίτευσης περί μεθόδευσης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επισκέπτεται τον Αρειο Πάγο για να πληροφορηθεί για το περιεχόμενο της δικογραφίας της υπόθεσης Novartis, λίγο πριν μεταβιβαστεί στη Βουλή. Είναι ενδεικτικό ότι επί ημέρες, τόσο ο κ. Τζανακόπουλος όσο και η Εισαγγελία αφήνουν αναπάντητα τα ερωτήματα για το τι αφορούσε αυτή η συνάντηση. Μόλις προχθές, ο κ. Τζανακόπουλος απάντησε ότι η συνάντησή του με την κ. Τολουπάκη δεν είχε καμία σχέση με τη δικογραφία της Novartis, ενώ και η Εισαγγελία Διαφθοράς βγάζει, εντελώς καθυστερημένα, αντίστοιχη ανακοίνωση. Σύμφωνα με πληροφορίες από δικαστικές πηγές, οι πρώτες διαρροές από την Εισαγγελία Διαφθοράς για τη συνάντηση Τολουπάκη – Τζανακόπουλου ήταν ότι δεν… έγινε ποτέ!
Θυμηδία
Οι αποκαλύψεις που ακολουθούν προκαλούν άλλοτε θυμηδία, άλλοτε σφοδρές αντιδράσεις της αντιπολίτευσης. Το Χρηματιστήριο στην οδό Αθηνών 110 αναφέρεται στη δικογραφία ως το γραφείο του στενού συνεργάτη του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, Χρύσανθου Λαζαρίδη, ονόματα πολιτικών δεν είναι στις αρχικές καταθέσεις των προστατευμένων μαρτύρων αλλά είναι στις επόμενες, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολλάκης, δηλώνει δημοσίως ότι γνωρίζει πως οι προστατευόμενοι μάρτυρες είναι πρώην στελέχη της Novartis, με τον υπουργό Δικαιοσύνης, Σταύρο Κοντονή, να τον διαψεύδει δημοσίως λίγες ώρες αργότερα και τον πρωθυπουργό να μιλά στην Πάτρα για «πατριωτισμό της μίζας» αλλά λίγες ημέρες αργότερα τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να λέει ότι «με την πρόταση για σύσταση Προανακριτικής ουδείς κατηγορείται, στόχος είναι να διερευνηθεί η υπόθεση».
Θέλουν να μετατρέψουν τη Βουλή σε… Εφετείο
Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν αμφισβητούνται, ακόμα και στις αλλεπάλληλες συσκέψεις του πρωθυπουργικού επιτελείου με αντικείμενο τους χειρισμούς στην υπόθεση της Novartis, εκφράστηκαν προβληματισμοί για ατυχείς χειρισμούς και βιασύνη της κυβέρνησης λόγω της πρόθεσης πολιτικής εκμετάλλευσης του θέματος, που μπορούν να οδηγήσουν στο να τη γλιτώσουν οι πραγματικοί ένοχοι ενός πραγματικού σκανδάλου που ερευνάται διεθνώς και έχει ήδη αποτελέσματα.
Αλλες πληροφορίες πάλι αναφέρουν ότι η κυβέρνηση έχει σκοπό να κάνει αυτό που ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης (φωτό), είπε να μη συμβεί. Δηλαδή να μετατρέψει τη Βουλή σε «Εφετείο της δημόσιας ζωής», δρομολογώντας το επόμενο και σύσταση νέας Προανακριτικής Επιτροπής αυτή τη φορά με κατηγορουμένους προερχόμενους από την Εξεταστική που είχε προηγηθεί στη Βουλή για τα δάνεια στα κόμματα.
Προφανής στόχος μιας κυβέρνησης που, σύμφωνα με την πλειονότητα της κοινής γνώμης, όπως αυτή καταγράφεται σε όλες τις μετρήσεις, έχει αποτύχει στη σημαντικότερη αποστολή της, που είναι η σταθεροποίηση και η ανάκαμψη της οικονομίας, έχει αποτύχει στον κρίσιμο τομέα της καθημερινότητας, δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών, αλλά ούτε και να υλοποιήσει προσδοκίες και η ικανότητά της να επηρεάζει την κοινή γνώμη και να επιβάλλει την ατζέντα της έχει στερέψει, είναι να εκτρέψει την επόμενη εκλογική αναμέτρηση από την πολιτική αρένα.
Εμπειροι παράγοντες της πολιτικής ζωής προβλέπουν με βεβαιότητα ότι τελικό σχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. είναι, μέσω της ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής, να «ταΐσει» τα χαμηλά ένστικτα της ελληνικής κοινής γνώμης που είναι ισχυρά έπειτα από δέκα χρόνια λιτότητας και βαθιάς κρίσης πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής και να πάει σε εκλογές αιφνιδιαστικά, σε έντονα θολό κλίμα. Το αργότερο έως το φθινόπωρο του 2018.
Διαβάστε ακόμα: Το αληθινό… πρόσωπο των μαρτύρων στην υπόθεση Novartis
Γιάννης Καμπουράκης
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής