Ακόμα και για τους βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, το 2018 θα είναι εκλογική χρονιά και αυτό σημαίνει είτε ότι ο κ. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του Μαξίμου αδυνατούν να πείσουν για τις ειλικρινείς τους προθέσεις ακόμα και τους καλοπροαίρετους, είτε ότι τα περί εξάντλησης της τετραετίας αποτελούν, για άλλη μία φορά, το γνωστό κατά συνθήκη ψεύδος, καθώς οι εκλογές δεν προαναγγέλλονται.
Ο πρωθυπουργός θα λάβει τις οριστικές του αποφάσεις μέσα στον Φεβρουάριο, που θα έχει στα χέρια του τις δημοσκοπήσεις που -όπως είναι το πιθανότερο- θα έχουν συμπεριλάβει το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης, τα θετικά λόγια των δανειστών και την περιγραφή της επόμενης ημέρας της οικονομίας, μετά το τέλος του ισχύοντος προγράμματος τον Αύγουστο του 2018. Τα βασικά σενάρια είναι τρία:
• Πρώτον, εκλογές τον Μάιο ή τον Ιούνιο του 2018, σενάριο που ενέχει και ένα στοιχείο αιφνιδιασμού.
• Δεύτερον, εκλογές το φθινόπωρο του 2018, αμέσως μετά το τυπικό τέλος του προγράμματος τον ερχόμενο Αύγουστο. Κομματικές πηγές δεν αποκλείουν η κυβέρνηση να ετοιμάζει σκηνικό προαναγγελίας της ημερομηνίας των εκλογών, ακόμα και την ημέρα της τελετής υπογραφών για το τυπικό τέλος του προγράμματος.
• Τρίτον, εκλογές την άνοιξη ή ακόμα και το φθινόπωρο του 2019, αν οι μετρήσεις που θα πάρει στα χέρια του ο πρωθυπουργός είναι απαγορευτικές για εκλογική αναμέτρηση μέσα στο 2018. Θα επιχειρηθεί να εμφανιστεί ως πολιτική επιλογή, αλλά στην πραγματικότητα θα αποτελεί μία κίνηση εξ ανάγκης.
Ανεξαρτήτως του τι λέγεται δημοσίως, η κυβέρνηση προετοιμάζει το κλίμα και προσπαθεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη διενέργεια πρόωρων εκλογών μέσα στο 2018. Ο σχεδιασμός δεν περιλαμβάνει έκτακτες περιπτώσεις και εξ ανάγκης επιλογές, όπως για παράδειγμα μία κυβερνητική κρίση για το Σκοπιανό ή άλλο ζήτημα. Εξάλλου, στο Μαξίμου δεν πιστεύουν ότι ο κ. Καμμένος -ό,τι και να λέει δημοσίως- θα φτάσει στο σημείο να προκαλέσει κυβερνητική κρίση. Σκοπός του κ. Τσίπρα είναι ο περιορισμός της ψαλίδας ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ. Για να συμβεί αυτό, πρέπει μία μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο του 2015, που σήμερα δείχνει ότι έχει μετακινηθεί είτε σε άλλο κόμμα είτε στη δεξαμενή των αναποφάσιστων, να επιστρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ. Το δελτίο παροχών και το εμπόριο ελπίδας του τελευταίου διαστήματος σαφώς και έχει εκλογική στόχευση, καθώς αποτελεί την τελευταία προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με κοινωνικές ομάδες που έχει απογοητεύσει και επιχειρεί να επαναπροσεγγίσει, με:
• Το κοινωνικό μέρισμα σε χαμηλοσυνταξιούχους και μισθωτούς. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι έχει ισχυρή επικοινωνιακή ισχύ αλλά περιορισμένη χρονική διάρκεια, αφού, με το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2018 στο 3,5%, πολύ δύσκολα θα επαναληφθεί.
• Την καταβολή έκτακτου επιδόματος στους κατοίκους των νησιών, που έμειναν έξω από την απόφαση για τη διατήρηση του μειωμένου ΦΠΑ μέχρι τον Ιούνιο του 2018. Επίδομα που ξεκινά από τα 500 ευρώ και φτάνει έως και τα 2.100 ευρώ και στόχο έχει να ξανακερδηθούν από το κυβερνών κόμμα ψηφοφόροι που έχουν γυρίσει την πλάτη στις νησιωτικές περιοχές.
• Το έκτακτο επίδομα 400 ευρώ σε κάθε εγγεγραμμένο στον ΟΑΕ∆ µη επιδοτούμενο άνεργο ηλικίας 18 έως 24 ετών.
• Την προκήρυξη 7.180 θέσεων πλήρους απασχόλησης για οκτώ μήνες σε 34 δήμους.
• Το μπόνους στους υπαλλήλους του ΕΟΦ, που «κλείνει» το μάτι σε δημοσίους υπαλλήλους και για μελλοντικές αντίστοιχες κινήσεις σε άλλους οργανισμούς και επιχειρήσεις του Δημοσίου.
• Τις… υποσχέσεις της υπουργού Εργασίας κ. Αχτσιόγλου για αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα.
• Τη δέσμευση κονδυλίων για την επανασύνδεση του ηλεκτρικού ρεύματος στα νοικοκυριά που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους στη ΔΕΗ και τη διεύρυνση μέχρι και στο 70% της έκπτωσης που παρέχεται στα κοινωνικά τιμολόγια ρεύματος.
Το πακέτο αυτό «κουμπώνει» και στα δύο επικρατέστερα εκλογικά σενάρια.
Στο σενάριο του Μαΐου ή Ιουνίου 2018, αν οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές περιλαμβάνουν και την περιγραφή των μέτρων για το χρέος και προκαλέσουν θετικό κλίμα στην οικονομία.
Στο σενάριο του φθινοπώρου του 2018, αν οι διαπραγματεύσεις για την επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας και οι συζητήσεις για τα μέτρα που θα αφορούν στη διευθέτηση του χρέους ξεκινήσουν μετά τον Αύγουστο του 2018, όπως έχει πει ο νέος πρόεδρος του Eurogroup, Μάριο Σεντένο.
Τα δύο παραπάνω σενάρια προετοιμάζονται, αλλά η ενεργοποίησή τους προϋποθέτει ότι κ. Τσίπρας θα δει τον Φεβρουάριο μετρήσεις που θα περιλαμβάνουν ή θα οδηγούν σε κλείσιμο της ψαλίδας με τη Νέα Δημοκρατία. Σε διαφορετική περίπτωση, η κυβέρνηση θα αλλάξει ρότα και θα πάει όντως σε εκλογές το 2019, αναζητώντας καλύτερη τύχη. Οι ρεαλιστές υπουργοί αλλά και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν το αποκλείουν. Εκτιμούν ότι το θετικό κλίμα που επιχειρεί να διαμορφώσει η κυβέρνηση σε συνεννόηση με τους δανειστές (αφότου οι θεσμοί έχουν περάσει στις αξιολογήσεις του περασμένου Μαΐου και την τρέχουσα όλες τους τις απαιτήσεις και προβλέψεις) δεν θα καταφέρει να ισορροπήσει το σημερινό κλίμα των πλειστηριασμών, της ακραίας φορολογίας, της έλλειψης επενδύσεων κ.λπ.
Βλέπουν παγίωση του σημερινού πολιτικού κλίματος, φοβούνται ότι η εφαρμογή μείωσης συντάξεων και αφορολογήτου το 2019 θα προκαλέσει επιδείνωση, αλλά πιστεύουν ότι για τον κ. Τσίπρα και τους επιτελείς του, που θα λάβουν και τις οριστικές αποφάσεις, ο φόβος μιας στρατηγικής ήττας στις ερχόμενες εκλογές θα είναι πάντα πιο ισχυρός. Σε αυτή την περίπτωση, είναι ήδη στο τραπέζι σενάριο που θέλει την κυβέρνηση, αν δεν εξαντλήσει και την τελευταία ημέρα που της δίνει το Σύνταγμα, να πηγαίνει σε διπλές εκλογές τον Μάιο ή τον Ιούνιο του 2019 (ευρωεκλογές και εθνικές εκλογές) με παράλληλη μετάθεση των αυτοδιοικητικών εκλογών το φθινόπωρο του 2019.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής