Πάγωμα αξιολόγησης, επιστροφή αιωνίων φοιτητών, κατάργηση συμβουλίων Ιδρυμάτων υπενθυμίζονται σε έκθεσή της, ενώ προστίθενται και οι πρόσφατοι νόμοι του Κώστα Γαβρόγλου για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και την επιλογή διευθυντών.
Στην αποτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την εφαρμογή του προγράμματος του ESM στην Ελλάδα, αφιερώνεται ένα μικρό κομμάτι της έκθεσης στην πορεία των αλλαγών της εκπαίδευσης στην Ελλάδα από το 2011 έως το 2014 και πώς ανεκόπη αυτή η προσπάθεια με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Σε γενικές γραμμές, η Κομισιόν αναγνωρίζει ως διαχρονικό πρόβλημα στην ελληνική εκπαίδευση την απουσία μηχανισμών αξιολόγησης, με ειδική μνεία στο πάγωμα την άνοιξη του 2015 στην πρώτη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στην έλλειψη αυτονομίας, ενώ θίγει και την ανατροπή παλαιότερων νόμων, πριν αποτυπωθούν οι επιπτώσεις των αλλαγών τους, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει συνέχεια στις μεταρρυθμίσεις.
Τα βασικά σημεία της έκθεσης της Κομισιόν είναι τα ακόλουθα:
Νόμος για επιλογή διευθυντών σχολείων: «Ο νέος νόμος δεν εγγυάται την αξιοκρατία και αποπολιτικοποίηση, μιας και τα περισσότερα μέλη Συμβουλίων Επιλογής έχουν σχέσεις με συνδικαλιστικούς φορείς ή με την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας», είναι η αναφορά της Κομισιόν για το νόμο Γαβρόγλου για την επιλογή διευθυντών στα σχολεία. Υπενθυμίζεται ότι η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας εξαναγκάστηκε σε αλλαγή του νομικού πλαισίου, μιας και ο προηγούμενος νόμος επί υπουργίας Αριστείδη Μπαλτά-Τάσου Κουράκη κρίθηκε αντισυνταγματικός από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Νόμος για Τριτοβάθμια Εκπαίδευση: Οσον αφορά την κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρυμάτων, η Κομισιόν σχολιάζει ότι με αυτόν τον τρόπο εξαλείφθηκε κάθε εξωτερική παρέμβαση για τον έλεγχο και τη διατήρηση ισορροπιών στις ηγεσίες των Πανεπιστημίων.
ΣΥΡΙΖΑ: Μικρή συμμετοχή, μεγαλύτερη φθορά
Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια: Ο νόμος Μπαλτά-Κουράκη το 2015 για τα Λύκεια, το πάγωμα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, η κατάργηση των ολοήμερων σχολείων ΕΑΕΠ (σ.σ.: περίπου το 1/3 των δημοτικών σχολείων ακολουθούσε αυτό το πρόγραμμα) με την αντικατάστασή τους από το ολοήμερο με την υπογραφή του Νίκου Φίλη, αλλά και η συρρίκνωση των πρότυπων πειραματικών σχολείων βρίσκονται στο στόχαστρο της Κομισιόν. Το μόνο «θετικό» που αναγνωρίζει είναι οι αλλαγές που έγιναν από τον Κώστα Γαβρόγλου στο νόμο του Νίκου Φίλη για την ιδιωτική εκπαίδευση (σ.σ.: προϊόν μεγάλων πιέσεων από τους θεσμούς).
«Ο νέος νόμος για την επιλογή διευθυντών σχολείων δεν εγγυάται την αξιοκρατία και αποπολιτικοποίηση», αναφέρεται μεταξύ άλλων στην έκθεση
Γερασμένο προσωπικό-ελλιπής χρηματοδότηση: Ανάμεσα στις παρατηρήσεις της Κομισιόν καταγράφεται ότι η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από τον μέσο όρο της Ε.Ε. για την κρατική επιχορήγηση της εκπαίδευσης (4,3% του ΑΕΠ, με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο να κυμαίνεται στο 4,9%). Παράλληλα, το πάγωμα των μόνιμων προσλήψεων εδώ και αρκετά χρόνια έχει οδηγήσει σε τεράστια διαφορά ηλικίας μεταξύ των εκπαιδευτικών και των παιδιών. Ενδεικτικά, μόλις 6% των δασκάλων είναι κάτω των 30 ετών, ενώ στα Γυμνάσια και τα Λύκεια το 42% των καθηγητών είναι πάνω από 50 ετών.
Με την ένταξη της Παιδείας στο τρίτο Μνημόνιο που υπεγράφη επί ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση θέλοντας και μη καλείται να προχωρήσει σε μια σειρά μεταρρυθμίσεων, πολλές από τις οποίες αντιτίθενται στην πολιτική που επιθυμεί να ακολουθήσει στην εκπαίδευση.
Ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου έχει υιοθετήσει ένα τριετές πλάνο για την Παιδεία με αλλαγές σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες σε εκπαιδευτικό και διοικητικό επίπεδο. «Πυξίδα» των μεταρρυθμίσεων θα αποτελέσουν οι συστάσεις του ΟΟΣΑ, για τις οποίες το υπουργείο Παιδείας τηρεί σιγήν ιχθύος. Αντίθετα, στην έκθεση της Κομισιόν γνωστοποιείται ότι στο τέλος του 2017 θα υπάρξει ένα προσχέδιο και η τελική έκθεση του Οργανισμού θα εκδοθεί την άνοιξη του 2018.
Τέλος, γίνεται αναφορά από την Κομισιόν στην καθυστέρηση του υπουργείου Παιδείας στο να παραδώσει μία έκθεση στους θεσμούς με τις ανάγκες των σχολείων σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (σ.σ.: με τη συμβολή του ΟΟΣΑ), η οποία έπρεπε να είχε δοθεί από τον Ιούλιο του 2017.
Ελπίδα Οικονομίδη
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου