Ο υποψήφιος για την ηγεσία του νέου φορέα κατηγορεί τον Αλέξη Τσίπρα ότι «είπε συνειδητά ψέματα για να κερδίσει την εξουσία», ενώ καταλογίζει στην κυβέρνηση ότι «έχει αποτύχει παταγωδώς στο να δημιουργήσει ένα σταθερό μηχανισμό διαχείρισης των προσφυγικών ροών».

Για ποιο λόγο αποφασίσατε να διεκδικήσετε την ηγεσία του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς;
Αποφάσισα να ηγηθώ της προσπάθειας ενοποίησης του προοδευτικού χώρου με αλλαγή γενιάς και νοοτροπίας. Θέλω να συμβάλω στη δημιουργία ενός σύγχρονου, δημοκρατικού κόμματος, ανοιχτού στην κοινωνία και όχι κλεισμένου στο μικρόκοσμο των κομματικών διαδρόμων. Στόχος μου είναι η διατύπωση μιας εναλλακτικής προοδευτικής πρότασης διακυβέρνησης στους πολίτες.

Τελικά, τα διαφορετικά πρόσωπα και τα διαφορετικά κόμματα που συμμετέχουν τώρα στις διεργασίες για τη δημιουργία του νέου φορέα εκτιμάτε ότι την επόμενη μέρα θα καταφέρουν να συνυπάρξουν;
Αντιλαμβάνομαι το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον της ερώτησης αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής: Μόνο και μόνο το ότι συζητάμε αν θα είμαστε μαζί την επόμενη μέρα δείχνει πόσο μεγάλα ήταν τα εσωτερικά τραύματα της παράταξης τα προηγούμενα χρόνια. Αυτές τις νοοτροπίες πρέπει να αφήσουμε πίσω μας. Οπως και να έχει, υποθέτω ότι είναι αυτονόητη η δέσμευση όλων για τη στήριξη του νέου εγχειρήματος την επόμενη μέρα, ανεξάρτητα από την επιλογή των πολιτών.

Κάποιες δηλώσεις σας σε ομιλία σας ερμηνεύθηκαν ως επίθεση στον Γιώργο Παπανδρέου. Εσείς το διαψεύσατε. Ωστόσο, έμειναν κάποιες εντυπώσεις.
Διαστρεβλώθηκαν σκοπίμως από συγκεκριμένα κέντρα οι δηλώσεις μου για να πλήξουν την προεκλογική μου εκστρατεία. Στην ομιλία μου αυτό που είπα ήταν ότι η χώρα χρεοκόπησε στα χέρια του κ. Καραμανλή και ότι το Μνημόνιο είναι προϊόν αυτής της χρεοκοπίας. Εμείς προσπαθήσαμε να διαχειριστούμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, μέσα σε αυτή έγιναν και λάθη. Ενα από αυτά ήταν ότι δεχτήκαμε τον εκβιασμό του κ. Σαμαρά, για τη συμμετοχή του κ. Καρατζαφέρη στην κυβέρνηση, όπως ήταν λανθασμένη και η λογική της μοιρασιάς του κράτους κατά το περιβόητο 4-2-1 κατά τη συγκυβέρνησή μας με τη Νέα Δημοκρατία και τη Δημοκρατική Αριστερά. Οι πολίτες έχουν ανάγκη να δουν ότι παθήματα του παρελθόντος μάς έγιναν μαθήματα και δεν θα επαναληφθούν.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δείξει ότι στις επόμενες εκλογές θα διεκδικήσει και εκείνος το χώρο αλλά και τους ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς. Ποιος από τους δύο θα επικρατήσει;
Οι πολιτικές εξελίξεις είναι δυναμικές. Ας μην προεξοφλούμε την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών. Μερικά χρόνια πριν, μόνο σαν αστείο θα μπορούσε κάποιος να συζητήσει ότι ίσως έρθει κάποια στιγμή που τη χώρα θα κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον Πάνο Καμμένο. Στόχος του νέου φορέα δεν μπορεί παρά να είναι η πρόκληση ενός δημιουργικού πολιτικού σοκ που θα ανατρέψει τις σημερινές ισορροπίες. Μοίρα της προοδευτικής παράταξης είναι να πρωταγωνιστεί στις εξελίξεις, όχι να αναλώνεται σε ρόλο κομπάρσου.

Σας βρίσκει σύμφωνο το κοινό μέτωπο ΔΗ.ΣΥ. – Ν.Δ. κατά της κυβέρνησης στην καταψήφιση των νομοσχεδίων που δεν έχουν την ψήφο και των ΑΝ.ΕΛ.;
Αναμφίβολα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επανειλημμένα καπηλευτεί την προοδευτική κληρονομιά της Κεντροαριστεράς στο χώρο τον ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Το πρωί ψήφιζε με την ψήφο μας το σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια, την κατασκευή του τεμένους στην Αθήνα κ.λπ. και το απόγευμα αγκαλιαζόταν με τον Πάνο Καμμένο και τους ακραίους βουλευτές του. Παρ’ όλα αυτά, η λύση δεν μπορεί να είναι ο ετεροπροσδιορισμός. Αλίμονο κι αν επιτρέπαμε στους Ανεξάρτητους Ελληνες να καθορίζουν έμμεσα τη δική μας στάση. Ειδικά τα ζητήματα των δικαιωμάτων του ανθρώπου δεν μπορούν να μπαίνουν στο ζύγι κανενός μικροπολιτικού σχεδιασμού.

Τελικά, ο Αλέξης Τσίπρας είπε ψέματα στο λαό ή είχε αυταπάτες, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος;
Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο για την εικόνα του ίδιου του πρωθυπουργού να θεωρήσουμε ότι είπε πολλά συνειδητά ψέματα, ώστε να κερδίσει την εξουσία. Διαφορετικά, αν πιστέψουμε ότι πράγματι είχε την αυταπάτη ότι θα μπορούσε μόνος του να αλλάξει την Ευρώπη, να γκρεμίσει τον παγκόσμιο καπιταλισμό ή κάτι παρόμοιο, τότε τα συμπεράσματα θα ήταν κάπως τρομακτικά για το πολιτικό του αισθητήριο.

Στο θέμα του προσφυγικού έχετε κατακρίνει πολλές φορές την κυβέρνηση για τον τρόπο που το διαχειρίζεται. Ο χειμώνας που έρχεται βρίσκει τη χώρα πάλι απροετοίμαστη;
Ας είμαστε ειλικρινείς. Καμία κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει με ευκολία τον αληθινά τεράστιο αριθμό ροών του καλοκαιριού του 2015. Πλέον όμως δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Αφήνουμε αισίως πίσω μας το τρίτο καλοκαίρι της προσφυγικής κρίσης και η κυβέρνηση εξακολουθεί να αρνείται την πραγματικότητα. Πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, απαντώντας σε γραπτή ερώτησή μου, ανέφερε ότι περίπου 870 εκατομμύρια ήταν διαθέσιμα για βοήθεια προς την Ελλάδα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του προσφυγικού, αλλά πολύ λίγα από αυτά είχαν απορροφηθεί.

Η κυβέρνηση, προσπαθώντας να γλιτώσει το πολιτικό κόστος, έχει αποτύχει παταγωδώς στο να δημιουργήσει ένα σταθερό μηχανισμό διαχείρισης των προσφυγικών ροών. Φοβάμαι, στ’ αλήθεια, ότι και φέτος το χειμώνα θα δούμε εικόνες ταλαιπωρημένων ανθρώπων να αδυνατούν να τα βάλουν με το κρύο αλλά και εικόνες ταλαιπωρημένων κατοίκων που εύλογα αναρωτιούνται πότε θα ενδιαφερθεί κάποιος και γι’ αυτούς. Για αυτόν το λόγο, στο πλαίσιο των καθηκόντων μου ως ευρωβουλευτή, είχα καταβάλει προσπάθειες για την αναθεώρηση της Συνθήκης του Δουβλίνου, ώστε να εξασφαλιστεί μια δικαιότερη κατανομή των προσφύγων μεταξύ των κρατών-μελών, αλλά και οι χώρες πρώτης υποδοχής, όπως είναι η Ελλάδα, δεν θα επιβαρύνονται δυσανάλογα.

Δεν είμαι αρνητικός στο ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας

Μετά τις επόμενες εκλογές ο νέος φορέας της Κεντροαριστεράς θα πρέπει να επιδιώξει κυβερνητική συνεργασία;
Δεν μου αρέσει να προεξοφλούμε την ετυμηγορία των πολιτών, κάτι τέτοιο συνιστά περιφρόνηση της λαϊκής βούλησης. Στόχος του νέου φορέα δεν μπορεί παρά να είναι η αλλαγή των σημερινών ισορροπιών. Αλίμονο κι αν ξεκινούσαμε απλώς με στόχο να γίνουμε το συμπλήρωμα κάποια άλλης πολιτικής δύναμης. Σε κάθε περίπτωση, ένα σύγχρονο δημοκρατικό κόμμα απαντά στα ερωτήματα αυτά μέσα από συλλογικές διεργασίες και αποφάσεις. Δεν είμαι αρνητικός απέναντι στο ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με άλλες δυνάμεις του συνταγματικού τόξου, αρκεί όμως να υπάρχει μια ουσιαστική προγραμματική συμφωνία διακυβέρνησης που θα τηρηθεί από όλα τα μέρη. Εάν δεν βρεθεί, όμως, θα είμαστε η λογική αντιπολίτευση. Η επιλογή της συγκυβέρνησης μόνο και μόνο για να ράψουμε υπουργικά κοστούμια δεν υπάρχει.

 ΙΑΣΩΝ ΠΙΠΙΝΗΣ
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής