Μιλώντας στον ρ/σ Ertopen, είπε χαρακτηριστικά: «Για τα νέα μέτρα υπάρχει και κοινοβουλευτική συναίνεση, η δε λαϊκή θα εκδηλωθεί πάντοτε εάν επί καμιά εβδομάδα κατέβουν 2-3 εκατομμύρια Ελλήνων στο πεζοδρόμιο και διαδηλώσουν και ρίξουν την κυβέρνηση! Είναι αρνητική νομιμοποίηση, δηλαδή αποθετική θα λέγαμε εμείς στην εκκλησιαστική γλώσσα, αποφατική».
Ο Κώστας Ζουράρις δήλωσε ότι οι εκλογές δεν θα δώσουν λύση, διότι, όπως είπε, «και οποιοδήποτε νέο σχήμα εμφανιστεί για να συνεργαστεί, δεν θα πρέπει να εφαρμόσει αυτά τα πράγματα; Θα αλλάξουν δηλαδή δια των εκλογών οι εταίροι τοκογλύφοι;», για να επαναλάβει τη προηγούμενη τοποθέτηση του ότι η έλλειψη πολιτικής νομιμοποίησης δεν εκδηλώνεται μέσω των δημοσκοπήσεων, αλλά θα πρέπει να εκδηλωθεί και κοινωνικά: «Εγώ σας λέω πρέπει να υπάρχει και κοινωνική, όχι δια των δημοσκοπήσεων, κοινωνική εκδήλωση της ελλείψεως πολιτικής νομιμοποίησης, παραδείγματος χάριν όταν υπάρξουν γενικές απεργίες. Η γενική απεργία πάντοτε στην ιστορία των νεότερων καπιταλιστικών οικονομιών και κρατών είναι πάντοτε μία εκδήλωση υψίστης σημασίας και κεντρικής. Λοιπόν, γενική απεργία η οποία θα παραλύσει τη χώρα, ακριβώς θα είναι μια ένδειξη ότι τα πράγματα περάσανε σε άλλη φάση και επομένως θα μπούμε σε μία φάση μετωπικής σύγκρουσης με τον σημερινό συσχετισμό ισχύος των Δυτικοευρωπαίων».
Στο ερώτημα εάν είναι πολιτικά και ηθικά συνεπές ότι η μείωση του αφορολόγητου και των συντάξεων ψηφίστηκαν παρά τις δεσμεύσεις κορυφαίων υπουργών περί του αντιθέτου, ο κ. Ζουράρις εμφανίστηκε επίσης κατηγορηματικός: «Ναι, διότι είμαστε νικημένοι (…) Το καλοκαίρι του 2015, όταν διαλύθηκε η Βουλή και πήγαμε για να υπογράψουμε το επονείδιστο αυτό μνημόνιο, το οποίο έληγε ή λήγει τώρα, έγιναν αμέσως εκλογές. Ο λαός θα μπορούσε ως συνέχεια του τότε δημοψηφίσματος να επικυρώσει την εκδοχή αυτή, όπου δεν συνεχίζουμε τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και τους λοιπούς δυτικούς τοκογλύφους, υπερψηφίζοντας παραδείγματος χάριν το ΚΚΕ. Εάν έδινε ένα 40, 45, 50% στο ΚΚΕ και στην πολιτική κίνηση που είχε κάνει η ομάδα γύρω από τον φίλο μου τον Λαφαζάνη, η οποία διαφωνούσε με την συνέχιση της εντάξεως της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Αντώνης Σαμαράς: Το παρασκήνιο της διαγραφής του και οι τρεις ατάκες που έσπασαν το ραγισμένο γυαλί
«Η διαπραγμάτευση είναι πάντοτε κουρελόχαρτο» δήλωσε ακόμη, συμπληρώνοντας ότι «η διαπραγμάτευση δεσμεύει μόνο αυτόν ο οποίος πιστεύει σε αυτή τη διαπραγμάτευση» και επισημαίνοντας ότι όλα θα επανεξεταστούν από το 2019 «επί τη βάσει του συσχετισμού ισχύος που θα υπάρχει».
«Έπρεπε να υποχωρήσουμε και μάλιστα με ουσιαστικά αναστολή διετίας, διότι δεν υποχωρήσαμε για τώρα, αλλά για μετά το 2019. Επομένως, αυτή τη στιγμή δεν θα υπάρξουν μειώσεις συντάξεων για ενάμιση χρόνο και από το 2019 και πέρα επί τη βάσει του συσχετισμού ισχύος που θα υπάρχει μέσα στην ΕΕ, θα τα ξαναδούμε όλα αυτά τα πράγματα» εκτίμησε.
Σε περίπτωση που η ΝΔ έφερνε προς ψήφιση τέτοιου είδους μέτρα, επικαλούμενη εθνική ανάγκη, εάν θα τα υπερψήφιζε, ο υφυπουργός Παιδείας απάντησε κατηγορηματικά: «Βεβαίως. Θα τα υπερψήφιζα οπωσδήποτε τώρα».
Τέλος, και σχετικά με το θέμα του μουσουλμανικού τεμένους, για το οποίο διαφοροποιήθηκαν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, ο Κώστας Ζουράρις εξέφρασε τη θέση ότι τέτοιες ενστάσεις «θέτουν ορισμένοι κύκλοι, οι οποίοι είναι καθυστερημένοι, γύρω από παραεκκλησιαστικούς ή εξωεκκλησιαστικούς κύκλους».
«Δεν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινα δικαιώματα. Έχουμε να κάνουμε με τον σεβασμό στην ιερότητα των κοινοτήτων, οι οποίες βρίσκονται εδώ. Υπάρχει και το άλλο. Εδώ έχουμε και μουσουλμάνους Έλληνες και Ελληνίδες πολίτες εδώ και 100 χρόνια περίπου. Τι θα γίνει δηλαδή; Είναι δυνατόν να έχουμε δύο κατηγοριών πολίτες;».