Όταν το αντικείμενο είναι έτοιμο από το τμήμα της κατασκευής περνά σε αυτό του σχεδιασμού, η δημιουργική ομάδα του οποίου πρέπει απαραιτήτως να έχει δυνατό μάτι αλλά και σταθερό χέρι για τη δουλειά. Το 90% της παραγωγής των υδρόγειων σφαιρών την εποχή εκείνη προοριζόταν για εξαγωγή, ενώ η πλειοψηφία τους κατέληγε στα σχολεία. Οι σφαίρες μεταφράζονταν σε όλες τις γλώσσες, συμπεριλαμβανομένων και των ρωσικών.

Για την κατασκευή μιας σφαίρας χρειάζονταν περίπου 15 ώρες εργασίας.

Η πρώτη υδρόγειος κατασκευάστηκε στην Κιλικία από τον Έλληνα φιλόσοφο και γραμματικό Κράτη. Η παλαιότερη σωζόμενη υδρόγειος είχε κατασκευαστεί στη Γερμανία το 1492, αλλά δεν περιλάμβανε την Αμερικανική ήπειρο αφού ο Κολόμβος γύρισε από το ταξίδι του ένα χρόνο αργότερα.

Μέχρι σήμερα η υδρόγειος σφαίρα παραμένει η πιο γοητευτική αλλά και ακριβής αναπαράσταση ολόκληρης της γης καθώς στη σφαιρική επιφάνειά της τα σχήματα και τα μεγέθη των χωρών παραμορφώνονται ελάχιστα (κάτι που στους επίπεδους χάρτες είναι αναπόφευκτο). Πέρα από εκπαιδευτικό αντικείμενο – ιδιαίτερα αναπαραστατικό για την κατανόηση της γεωγραφίας – η υδρόγειος είναι και άκρως διακοσμητική για ένα σαλόνι ή ένα γραφείο.