Για τους συνταξιούχους που εργάζονται, ο νόμος 5073/2023, που εισήγαγε το τεκμαρτό εισόδημα, προβλέπει ότι το τεκμαρτό εισόδημα, βάσει του οποίου θα φορολογηθούν για την άσκηση ατομικού επαγγέλματος, μειώνεται κατά το ποσό της σύνταξης που εισπράττουν.

Στην πράξη, το τεκμαρτό εισόδημα μηδενίζεται λόγω της σύνταξης και έτσι οι συνταξιούχοι που εργάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες ή ως αυτοαπασχολούμενοι δεν θα υπόκεινται σε φόρο λόγω τεκμαρτού εισοδήματος, παρά μόνον θα φορολογούνται για το εισόδημα από τη σύνταξη.

Το αποτέλεσμα αυτής της εξαίρεσης είναι ότι οι χιλιάδες συνταξιούχοι που μετά τον νέο νόμο περί απασχόλησης συνταξιούχων μπορούν να εργάζονται χωρίς να έχουν περικοπή σύνταξης κατά 30%, έχουν πρόσθετο όφελος αν ασκούν ατομική δραστηριότητα ως επιτηδευματίες ή αυτοαπασχολούνται, καθώς γλιτώνουν το φόρο από το τεκμαρτό εισόδημα.

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Ε.Τ.», από τους συνταξιούχους που δήλωσαν ότι απασχολούνται, σχεδόν 42.000 ανήκουν στην κατηγορία των μη μισθωτών, καθώς ασκούν ατομικό επάγγελμα.

Οι 42.000 συνταξιούχοι που εργάζονται ως επαγγελματίες, καταβάλλοντας τις εισφορές των μη μισθωτών, απαλλάσσονται από το τεκμαρτό εισόδημα φορολόγησης και δεν θα επιβαρυνθούν με επιπλέον φόρο από την άσκηση του ατομικού επαγγέλματος.

Για παράδειγμα, συνταξιούχος που παίρνει 1.100 ευρώ μικτά από σύνταξη και ασκεί ταυτόχρονα κάποιο ατομικό επάγγελμα (π.χ. λογιστής, γιατρός, επιτηδευματίας κ.λπ.) θα φορολογούταν για την άσκηση του επαγγέλματος με τεκμαρτό εισόδημα όχι κάτω από τις 11.620 ευρώ. Επειδή, όμως, ο νόμος προβλέπει ότι το τεκμαρτό εισόδημα μειώνεται κατά το ποσό της σύνταξης, προκύπτει ότι ο συνταξιούχος μηδενίζει το τεκμήριο φορολόγησης, καθώς η σύνταξή του ανέρχεται στις 13.200 ευρώ ετησίως.

Η απαλλαγή από τα τεκμήρια φορολόγησης καλύπτει και τους συνταξιούχους με συντάξεις κάτω από 1.000 ευρώ, καθώς όταν αφαιρεθούν από το τεκμαρτό εισόδημα, δεν προκύπτει φόρος.

Η σχετική διάταξη του νόμου για τα ποσά που μειώνουν το τεκμαρτό εισόδημα φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών αναφέρει ότι για τους υπόχρεους που αποκτούν εισόδημα από μισθωτή εργασία ή από σύνταξη ή από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα, το ελάχιστο φορολόγησης μειώνεται κατά ποσό που αντιστοιχεί στο εισόδημα που αποκτούν από τη μισθωτή εργασία, τη σύνταξη ή την αγροτική δραστηριότητα.

Η απαλλαγή από τα τεκμήρια φορολόγησης ισχύει για όλους τους συνταξιούχους που συνεχίζουν να απασχολούνται μετά τη συνταξιοδότηση ως ελεύθεροι επαγγελματίες ή αυτοαπασχολούμενοι, ανεξάρτητα από τις όποιες άλλες ευνοϊκές διατάξεις προβλέπει ο νόμος για την απασχόληση των συνταξιούχων.

Για παράδειγμα, οι συνταξιούχοι αγρότες που συνεχίζουν μετά τη συνταξιοδότηση στο ίδιο επάγγελμα απαλλάσσονται από την καταβολή εισφοράς, από την ειδική κράτηση εργαζόμενων συνταξιούχων, αλλά και από την τεκμαρτή φορολόγηση. Το ίδιο ισχύει και για τους συνταξιούχους με αναπηρία και για τους πολύτεκνους με απαλλαγή κρατήσεων (εξαίρεση από τον ειδικό πόρο απασχολούμενου συνταξιούχου) και απαλλαγή τεκμαρτής φορολόγησης, εφόσον απασχολούνται ως ελεύθεροι επαγγελματίες.

ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ

Αντιθέτως, καμία απαλλαγή πέραν όσων προβλέπει ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος δεν έχουν οι συνταξιούχοι που συνεχίζουν να απασχολούνται ως μισθωτοί.

Σε αυτές τις περιπτώσεις τα εισοδήματα από τη σύνταξη και από την εργασία αθροίζονται και φορολογούνται με βάση την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος.

Ωστόσο, στις περιπτώσεις παράλληλης ενασχόλησης συνταξιούχων σε μισθωτή εργασία και σε ατομικό επάγγελμα, ισχύει η απαλλαγή από το τεκμαρτό εισόδημα φορολόγησης για την άσκηση ατομικού επαγγέλματος.