Συγκεκριμένα στην έκθεση τονίζεται ότι:

«Η Ελλάδα έχει παγιδευτεί σε ένα αλληλοτροφοδοτούμενο υφεσιακό ”σπιράλ”. Τόσο λόγω του υψηλού και δυσβάστακτου χρέους όσο και λόγω της αβεβαιότητας που κυριαρχεί , αλλά και του χαμηλού επιπέδου των θεσμών της χώρας (που είναι υψίστης σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη).

Μια  σοβαρή αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι  απαραίτητη για να επανέλθει η χώρα σε τροχιά οικονομικής ανάπτυξης. Χωρίς αμφιβολία, η παρούσα κατάσταση της συνεχούς ανατροφοδότησης των δανείων με νέα δάνεια οδηγεί σε αδιέξοδο, τόσο  την Ελλάδα, όσο και για τους δανειστές.

Μια αναδιάρθρωση του χρέους μετά την οποία η Ελλάδα θα μπορεί να εξυπηρετεί το υπόλοιπο χρέος της  έχοντας πλέον αποτρέψει μία ενδεχόμενη χρεοκοπία, ενώ και οι δανειστές θα απεμπλακούν από το υπάρχον ατέρμονο «γαϊτανάκι» αλληλοτροφοδότησης των δανείων.

Μία αναδιάρθρωση χρέους perse, χωρίς βαθιές τομές δεν θα βοηθήσει. Σε μερικά χρόνια η Ελλάδα θα βρίσκεται πάλι στην κόψη του ξυραφιού. Επομένως, η Ελλάδα πρέπει απαραιτήτως να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις σε κρίσιμους τομείς, όπως στη δικαιοσύνη, στην καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, στην καλύτερη λειτουργία των μηχανισμών του κράτους και στην διακυβέρνηση. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα διασφαλιστεί ότι δεν θα ξαναφτάσει σε καταστάσεις χρεοκοπίας και αναξιοπιστίας.