Φέρει τον τίτλο «Αντιμετωπίζοντας τα κρατικά χρέη» και σε μια γενική (υποτίθεται) ανάλυση των θέσεων του Ταμείου, οι συντάκτες του άρθρου μιλούν για μια περίπτωση που μοιάζει με την ελληνική, χωρίς να αναφέρονται ονομαστικά στην Ελλάδα σε όλα τα σημεία του κειμένου.

Ουσιαστικά το ΔΝΤ -μέσω ενός ακόμη blog κορυφαίων στελεχών του- «πετάει το μπαλάκι» στους Ευρωπαίους για συγκεκριμένες δεσμεύσεις αναφορικά με την ελάφρυνση του χρέους και επαναφέρει το θέμα της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων. Όλα αυτά, λίγο μετά τη δήλωση του νέου υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Στιβ Μνιούτσιν, ότι η Ελλάδα είναι αποκλειστικά ευρωπαϊκό πρόβλημα!

Πράγματι, μιλώντας στην Wall Street Journal, ο κ. Μνιούτσιν τονίζει ότι τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας είναι αποκλειστικά πρόβλημα της Ευρώπης, παρέχοντας έτσι τις πρώτες ενδείξεις αναφορικά με το ποια θα είναι η στάση των ΗΠΑ απέναντι στο ελληνικό θέμα και κυρίως στη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

«Είναι πρόβλημα της Ευρώπης. Συζητούμε με τους εταίρους μας στην Ευρώπη και το ΔΝΤ γι’ αυτό το θέμα, αλλά πρόκειται για ένα θέμα, το οποίο αφορά τους Ευρωπαίους» ήταν η δήλωση του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών, με την «WSJ» να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ ενθαρρύνει την «σκληρή στάση του ΔΝΤ έναντι της Ελλάδας».

Στην όχι τυχαία ως προς το timing και το περιεχόμενο ανάρτηση, τα κορυφαία στελέχη του ΔΝΤ αναφέρουν μεταξύ άλλων:

– Είναι σημαντικό για να γίνει εφικτή η αποπληρωμή του χρέους «να συγκεκριμενοποιηθούν με ρεαλιστικό τρόπο τα επίπεδα των πρωτογενών πλεονασμάτων», ούτως ώστε να βελτιώνεται η βιωσιμότητα του χρέους με την πάροδο του χρόνου, σε αντίθεση με πρωτογενή πλεονάσματα το ύψος των οποίων μπορεί να καταστεί δυσβάσταχτο για μία οικονομία, πλήττοντας κατάφωρα ακόμη και την είσπραξη φόρων.

– «Όταν ένα κρατικό χρέος είναι τόσο υψηλό που καθίσταται μη βιώσιμο» υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο «καταλυτικός» ρόλος του Ταμείου για σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή και οικονομική στήριξη δεν αρκεί.

– «Οι εκτιμήσεις για τη βιωσιμότητα θα πρέπει να στηρίζονται σε ρεαλιστικές και όχι ηρωικές προβλέψεις για τις μελλοντικές προοπτικές ανάπτυξης».

– Η αβεβαιότητα από ένα ανεπίλυτο πρόβλημα χρέους αποθαρρύνει τις επενδύσεις και μπορεί να υποσκάψει την ανάκαμψη άρα και την επιτυχία του προγράμματος.

– «Η αξιολόγηση της βιωσιμότητας έχει ιδιαίτερη σημασία όταν μια χώρα είναι μέλος μιας νομισματικής ένωσης». Προφανώς αναφέρονται στην Ελλάδα, αφού το ΔΝΤ δεν έχει πια πρόγραμμα σε καμία άλλη χώρα της ευρωζώνης.