Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Οικονομικών, η κυβέρνηση ενημέρωσε τους θεσμούς μέσω της επιστολής του αρμόδιου υπουργού, ενώ σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, στην επιστολή δεν περιλαμβάνονται οι θέσεις της ελληνικής πλευράς.

Βασική στόχευση της επιστολής Τσακαλώτου, όπως λένε στελέχη της κυβέρνησης, είναι «να βρεθεί κοινό έδαφος ενόψει του Εurogroup της 26ης Ιανουαρίου». Μάλιστα από την πλευρά της η Αθήνα περιγράφει αναλυτικά τις πτυχές της πρότασή της σε μια προσπάθεια να προλάβει να επηρεάσει θετικά το αποτέλεσμα των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων με τους θεσμούς -παραμονές του eurogroup-και να βρεθεί τελική κοινή θέση με το ΔΝΤ.
Το Ταμείο άλλωστε είναι αυτό που ζητά εκ των προτέρων ψήφιση μέτρων, διότι αμφισβητεί το 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα για το 2018. Και στην κατεύθυνση αυτή η κυβέρνηση τονίζει ότι “οφείλει να σταματήσει τους παραλογισμούς».

Στο μεταξύ, σύμφωνα με πληροφορίες στο Eurogroup της Πέμπτης ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος θα ανακοινώσει την… άτακτη υποχώρηση και το ξεθώριασμα των κόκκινων γραμμών.

Η τελική θέση του ΔΝΤ θα καθορίσει το πότε η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να ψηφίσει μείωση αφορολόγητου συντάξεων και αύξηση ΦΠΑ. Τα μέτρα αυτά και μαζί το μακροχρόνιο κόφτη θα τα παρουσιάσει στο Eurogroup της Πέμπτης ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Μέσα στην εβδομάδα η Γερμανία διά στόματος του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έκανε το «πείραμα» να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός προγράμματος της Ελλάδας χωρίς το ΔΝΤ. Το αποτέλεσμα δεν ήταν καθόλου καλό, αφού η ιδέα βρήκε εντελώς αντιθέτους όχι μόνο τους βουλευτές που είναι αντίθετοι με το ελληνικό πρόγραμμα, αλλά και αυτούς που ήταν υπέρ της συνέχισής του.

Αλλαγή… ρότας

Την επόμενη μέρα ο κ. Σόιμπλε άλλαξε τη ρητορική του και ξεκαθάρισε ότι χωρίς το ΔΝΤ η Ελλάδα δεν έχει πρόγραμμα. Ωστόσο, το ιδανικό για τη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης δεν είναι η ένταξη του Ταμείου άμεσα στο ελληνικό πρόγραμμα. Τούτο διότι η συμμετοχή του Ταμείου θα πρέπει, εκτός από τα άμεσα μέτρα για την Ελλάδα, να περάσει και από μια συμφωνία για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους σε μεσοπρόθεσμο και μακροχρόνιο ορίζοντα, κάτι που επίσης δεν μπορεί να δεχθεί η Γερμανία.

Το ιδανικό θα ήταν το Ταμείο να συνεχίσει να δηλώνει πρόθυμο να μπει στο πρόγραμμα παραμένοντας όμως ως τεχνικός σύμβουλος μέχρι και τις γερμανικές εκλογές. Τότε θα μπορούσε να ξεκινήσει μια συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους και με μια σαφή περιγραφή των μέτρων σε όλες τις περιόδους να είχαμε την ένταξη του Ταμείου στο πρόγραμμα.

Και αυτή η λύση όμως δεν θεωρείται ιδανική από το Ταμείο, καθώς θα έμπαινε σε ένα πρόγραμμα λίγο πριν από το τέλος του προγράμματος με τον ESM και μόνο για να ικανοποιηθούν κάποιες ευρωπαϊκές χώρες.

Το βέβαιο είναι ότι το Ταμείο δεν μπορεί να ενταχθεί στο πρόγραμμα με λύσεις τύπου «κόφτη» και με μέτρα που θεωρεί απαραίτητα και «διαρθρωτικά» να ανακοινώνονται ως προληπτικά με την προοπτική να υλοποιηθούν μόνο αν υπάρξουν δημοσιονομικές αποκλίσεις. Αν το Ταμείο δεχθεί να περιμένει μέχρι να ολοκληρωθεί ο εκλογικός κύκλος στην ευρωζώνη, τότε η ψήφιση των μέτρων θα πρέπει να αναμένεται προς το τέλος του χρόνου με εφαρμογή όχι για το 2019, αλλά από το 2018.

Αν πάντως το ΔΝΤ επιμείνει στη γραμμή του «όλα ή τίποτα», εμμένοντας ότι θα πρέπει η συμφωνία να γίνει τώρα, η δεύτερη αξιολόγηση είναι απίθανο να κλείσει αν πρώτα η Ελλάδα δεν νομοθετήσει από τώρα μείωση αφορολογήτου και «προσωπικής διαφοράς» στις συντάξεις.