Στην έκθεση για την πορεία και τις οικονομικές προοπτικές των κρατών-μελών του (World Economic Outlook ) λίγες μέρες πριν ξεκινήσει η εαρινή σύνοδος στην Ουάσιγκτον, προχωρά σε σημαντικές αναθεωρήσεις του ρυθμού ανάπτυξης για το 2018, αλλά και τις μεσοπρόθεσμες προβλέψεις ως το 2023.

Βραχυπρόθεσμα το Ταμείο προβλέπει για φέτος ανάπτυξη όχι μεγαλύτερη του 2% του ΑΕΠ έναντι 2,6% του ΑΕΠ που προέβλεπε στην αντίστοιχη έκθεση που βγήκε τον Οκτώβριο του 2017. Τούτο τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και η πρόβλεψη του Προϋπολογισμού εκτιμούν ότι η ανάπτυξη για φέτος θα είναι 2,5% του ΑΕΠ.

Με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να περιορίσει μελλοντικές νέες αναθεωρήσεις προς τα κάτω, όπως αναγκάστηκε να κάνει για το 2017, όταν από 3,2% του ΑΕΠ που προέβλεπε τον Οκτώβριο του 2016, τον Οκτώβριο του 2017 αναθεώρησε την πρόβλεψή του στο 1,8% και στην καινούργια έκθεσή του ενσωματώνει το επίσημο αποτέλεσμα που έδωσε και η ΕΛ.ΣΤΑΤ. για ανάπτυξη 1,4% του ΑΕΠ.

Μάλιστα ψαλιδίζει κάπως και την πρόβλεψή του για την ανάπτυξη του 2019 στο 1,8% από 1,9% του ΑΕΠ που προέβλεπε στην αντίστοιχη έκθεση του Οκτωβρίου.

Μεσοπρόθεσμη πρόβλεψη

Αντίθετα, στη μεσοπρόθεσμη πρόβλεψή του το ΔΝΤ φαίνεται ότι επανακαθορίζει τη στάση του εκτιμώντας ότι η ανάπτυξη το 2023 θα φτάσει το 1,9% του ΑΕΠ, ενώ στην αμέσως προηγούμενη έκθεση του Οκτωβρίου του 2017 προέβλεπε ότι από το 2022 και μετά η ανάπτυξη δεν θα ήταν μεγαλύτερη από το 1% του ΑΕΠ.

Με τον τρόπο αυτό απομακρύνεται κάπως από τις βραχυπρόθεσμες ευρωπαϊκές προβλέψεις, αλλά συγκλίνει στις μεσοπρόθεσμες που έχουν περισσότερη σημασία για τη λύση της ελάφρυνσης που θα δοθεί για το ελληνικό χρέος. Η μεγάλη διαφορά μεταξύ των προβλέψεων Ε.Ε. και ΔΝΤ χωρίς να υποχωρεί καμία από τις δύο πλευρές θα είχε ως φυσική συνέπεια την αποχώρηση του Ταμείου από το ελληνικό πρόγραμμα και μια -ακόμη- αρνητική έκθεση για τη βιωσιμότητα του χρέους.

Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται να είναι στις προθέσεις του Ταμείου, αφού έψαξε και βρήκε τρόπο για να ενεργοποιήσει το πρόγραμμα που έχει εγκρίνει από τον περασμένο Ιούλιο για την Ελλάδα. Η λύση αυτή είναι ένας συμβιβασμός με τον οποίο καλύπτεται ένα μέρος της διαδρομής με τους Ευρωπαίους.

Για πρόωρα μέτρα

Μένει να δούμε αν εκτός από το μέγεθος της ανάπτυξης θα υπάρξει σύγκλιση και στο κρίσιμο μέγεθος του πρωτογενούς πλεονάσματος που θα ανακοινωθεί με άλλη έκθεση του Ταμείου, που θα δημοσιευτεί αύριο.

Αν φανεί ότι το Ταμείο έχει ολοκληρώσει τις υποχωρήσεις του και επιμείνει στη μεσοπρόθεσμη πρόβλεψή του για πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ, τότε η πρόωρη εφαρμογή της περικοπής του αφορολογήτου μαζί με αυτήν των συντάξεων το 2019 θα πρέπει να θεωρείται βέβαια.

Τυχαία ή όχι, πάντως, την ημέρα της ανακοίνωσης της έκθεσης δημοσίευμα της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας «Handelsblatt» θέλει τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Ολαφ Σόλτς να εμφανίζεται πρόθυμος να συζητήσει τη λύση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους με το ΔΝΤ στο περιθώριο της εαρινής συνόδου του ΔΝΤ. Η συζήτηση, σύμφωνα με την εφημερίδα, θα γίνει στο πλαίσιο του άτυπου οργάνου που έγινε γνωστό ως Ουάσινγκτον Γκρουπ, στο οποίο εκτός από το Ταμείο συμμετέχουν η ΕΚΤ, η Ε.Ε., ο ESM και οι υπουργοί Οικονομικών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας.

Στη συνάντηση αναμένεται να παρουσιαστούν διάφορες επιλογές ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, οι οποίες ήδη συζητήθηκαν από τους διαπραγματευτές της «ομάδας Ουάσιγκτον» την περασμένη Πέμπτη στις Βρυξέλλες. Στο περιβάλλον των διαπραγματευτών γινόταν τελευταία λόγος για «πρόοδο» και για εποικοδομητικές συνομιλίες.

Οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών θα μπορούσαν να προβούν σε δήλωση σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους για την Αθήνα κατά τη συνάντησή τους στη Σόφια στις 27 Απριλίου. Εάν αυτή η δήλωση βρει σύμφωνο το ΔΝΤ, τότε -κατά τις πληροφορίες της- το ΔΝΤ θα μπορούσε να αποφασίσει ήδη στα τέλη Απριλίου να ενεργοποιήσει το πρόγραμμα της Ελλάδας ρυθμίζοντας και τις δόσεις των 1,6 δισ. ευρώ που περιλαμβάνει ως χρηματοδότηση.

Ανακεφαλαιοποίηση

Στην έκθεσή του το ΔΝΤ εντάσσει την προληπτική ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, βάζει το ΔΝΤ στα εργαλεία για τη σταθεροποίηση των εμπορικών τραπεζών στην ευρωζώνη και ειδικότερα σε χώρες όπως η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ελλάδα, που έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Υπενθυμίζεται ότι στο πρόγραμμα του περασμένου Ιουλίου το ΔΝΤ, εκτός από μια νέα αποτίμηση του συνολικού ενεργητικού των εμπορικών τραπεζών (AQR), επανέρχεται και στο θέμα της προληπτικής ανακεφαλαιοποίησης, ζητώντας μάλιστα το ποσό που θα είναι διαθέσιμο για το σκοπό αυτό να αυξηθεί στα 15 δισ. από 10 δισ. που ζητούσε νωρίτερα .

Η έκθεση εξετάζει το θέμα συνολικά και όχι για την Ελλάδα. Συγκεκριμένα επισημαίνεται η προσπάθεια που γίνεται για τη μείωση του χαρτοφυλακίου των μη εξυπηρετούμενων δανείων στη μετά την κρίση εποχή. Προτείνει παρ’ όλα αυτά να ληφθούν πρόσθετα μέτρα για τη βελτίωση της σχέσης κόστους- αποδοτικότητας των τραπεζών και τη βελτίωση της κερδοφορίας τους ώστε να μπορούν να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία.

Στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν με φρόνηση η εγγύηση των καταθέσεων και οι προληπτικές ανακεφαλαιοποιήσεις ώστε να μειωθούν το ρίσκο και οι κίνδυνοι για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Τονίζεται επίσης ότι ειδικά για την ευρωζώνη αποτελεί πρόκληση η ολοκλήρωση της Τραπεζική Ενωσης που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.

Παράλληλα, η έκθεση περιέχει προβλέψεις για ανεργία, πληθωρισμό και ανεργία. Συγκεκριμένα σε ό,τι αφορά την ανεργία, προβλέπει αποκλιμάκωση στο ποσοστό των ανέργων από το 21,5% το 2017 στο 19,8% το 2018 και στο 18% το 2019.

Στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών βλέπει -λόγω ανάπτυξης- έλλειμμα 0,8% του ΑΕΠ για το 2017 και το 2018 και μικρή μείωση του στο 0,6% του ΑΕΠ το 2019.

Στο μέτωπο του πληθωρισμού προβλέπει ότι θα έχει θετικό πρόσημο για την εξεταζόμενη τριετία και θα από 1,1% το 2017 θα μειωθεί ελαφρά στο 0,7% το 2018 για να επανέλθει στο 1,1% το 2019.

Τάσος Δασόπουλος
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]