To έγγραφο, που περιήλθε στην κατοχή του Reuters, είχε προετοιμαστεί στο πλαίσιο των συζητήσεων των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, την περασμένη Δευτέρα, οι οποίες «ναυάγησαν» λόγω των αντεγκλήσεων των δύο πλευρών για την ανάπτυξη και τα πλεονάσματα της Ελλάδας.

Υπενθυμίζεται ότι ομάδα των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης με επικεφαλής τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Wolfgang Schaeuble, επιμένει ότι προκειμένου να υπάρξει συζήτηση για ελάφρυνση χρέος, θα πρέπει πρώτα να έχει λήξει το πρόγραμμα διάσωσης στα μέσα του 2018. Το ΔΝΤ από την πλευρά του αναφέρει ότι η ανάγκη για τη διάσωση είναι ήδη ξεκάθαρη.

Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο στο έγγραφο, δεν προϋποτίθεται ελάφρυνση χρέους, εφόσον η Αθήνα διατηρήσει τα πρωτογενή πλεονάσματά της στο 3,5% του ΑΕΠ ως το 2032 και άνω του 3% μέχρι το 2038.

Μια δεύτερη πρόταση στο πρώτο σενάριο υποθέτει ότι η Ελλάδα θα εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή ελάφρυνση του χρέους βάσει της συμφωνίας του Μαΐου του 2016.

Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα θα έπρεπε να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% μέχρι το 2022 αλλά μετά θα μπορούσε να το μειώσει περίπου στο 2% μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030 και στο 1,5% ως το 2048, με μέσο όρο πλεονάσματος της περιόδου 2023-2060 στο 2,2%.

Η επέκταση της ωρίμανσης του ελληνικού χρέους

Σύμφωνα με το έγγραφο, η μέγιστη δυνατή ελάφρυνση του χρέους, που θα ήταν υπό εξέταση, είναι μια επέκταση της μέσης σταθμισμένης ωρίμανσης των δανείων κατά 17,5 έτη από τα τωρινά 32,5 έτη, με τα τελευταία δάνεια να λήγουν το 2080.

Ο ESM θα περιόριζε τις αποπληρωμές δανείων στο 0,4% του ΑΕΠ ως το 2050, θέτοντας όριο στο επιτόκιο των δανείων στο 1% ως το 2050. Ο ESM θα αγόραζε το 2019 τα 13 δισ. ευρώ που οφείλει η Ελλάδα στο ΔΝΤ, καθώς τα δάνεια αυτά είναι ακριβότερα αυτών της ευρωζώνης.

Οι κινήσεις αυτές θα «συγκρατούσαν» τις ακαθόριστες ανάγκες χρηματοδότησης της Ελλάδας στο 13% ως το 2060 και το λόγο χρέους προς ΑΕΠ στο 65,4% το 2060 από περίπου 180% σήμερα.

Η υπόθεση του πρώτου σεναρίου είναι ότι η μέση ετήσια ανάπτυξη της Ελλάδας θα είναι στο 1,3% κατά την προβλεπόμενη περίοδο.

Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι τέτοιου είδους υποθέσεις για την οικονομική ανάπτυξη και τα πρωτογενή πλεονάσματα δεν είναι ρεαλιστικές για την περίπτωση της Ελλάδας, καθώς οι φορείς χάραξης πολιτικής είναι αδύναμοι και η παραγωγικότητα παραμένει χαμηλή.