Σας συναντώ λίγες ώρες σχεδόν πριν από την πρεμιέρα αυτής της μεγάλης παραγωγής…
Εχω μεγάλη χαρά γι’ αυτή τη δουλειά, καθώς μία από τις προτεραιότητες όλων των συντελεστών είναι το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Το πιο ενδιαφέρον σε αυτή τη δουλειά είναι η υπόθεση. Πραγματεύεται την πίστη και την αφοσίωση στον Θεό, πώς μπορεί κάποιος να καταφύγει εκεί για να βρει εναπόθεση, πώς μπορεί να αναθεωρήσει. Θίγονται πολλά τέτοια ζητήματα.

Ο κόσμος αγκαλιάζει παραγωγές θρησκευτικού περιεχομένου, αποδείχτηκε και την περσινή σεζόν με τον «Αγιο Παΐσιο». Είναι τελικά ένα θέμα που απασχολεί;
Αυτό νομίζω που αφορά όλους είναι η εσωτερική σύγκρουση των ηρώων και των χαρακτήρων. Πώς δηλαδή μπορεί να σε τραβά κάτι από τη μία πλευρά και κάτι από την άλλη. Είναι δύσκολο να βρεις την ισορροπία μέσα σε αυτό.

Υποδύεστε τη μοναχή Κασσιανή. Ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις για τον ρόλο;
Είναι ένας ρόλος με δυσκολίες, αλλά κάθε δυσκολία έχει και μία γοητεία. Είναι κάτι πολύ έξω από εμένα. Υποδύομαι την Κασσιανή, μία μοναχή που μπορεί να έχει ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού, αλλά βασανίζεται από τις επίγειες προκλήσεις. Είναι μια γυναίκα που ζει πολλά χρόνια στο μοναστήρι, την ενδιαφέρει η εξουσία, είναι ανταγωνιστική, θα ήθελε πολύ να γίνει η επόμενη ηγουμένη. Σε κάθε ευκαιρία που της δίνεται προσεγγίζει τον μητροπολίτη και θέλει να τα έχει καλά μαζί του. Είναι η κακή πλευρά του ανθρώπου που έχει αφιερωθεί στον Θεό. Είναι δογματική, σκληρή. Υπάρχει και αυτή η πλευρά και είναι σημαντικό να την καταδεικνύουμε, γιατί κάνει κακό στον πολύ κόσμο που πιστεύει.

Συνήθως είναι και η πλευρά που σοκάρει…
Είμαι της άποψης ότι οι άνθρωποι είναι άνθρωποι. Στην κοσμική ζωή μπορεί να συναντήσεις ένα πλάσμα που να αγγίζει τα όρια της αγιοσύνης με τη συμπεριφορά του και μέσα σε ένα μοναστήρι ή σε εκκλησία να συναντήσεις ένα ποταπό πρόσωπο. Ολα είναι σχετικά, δεν πρέπει να βάζουμε ταμπέλες, ούτε θετικές ούτε αρνητικές.

Πώς προσεγγίσατε τον ρόλο; Η κ. Διδασκάλου, για παράδειγμα, επισκέφθηκε ένα μοναστήρι…
Εγώ δεν πήγα σε μοναστήρι, αλλά η Κατερίνα μάς μετέφερε πολλές εικόνες. Εγώ έκανα τη δική μου έρευνα και με απασχόλησε πολύ ο χαρακτήρας της Κασσιανής, έχει δύο πρόσωπα αυτή η ηρωίδα που υποδύομαι.

Η δική σας σχέση με τον Θεό ποια είναι; Βοήθησε στο να «ακουμπήσετε» την Κασσιανή;
Δεν πηγαίνω στην εκκλησία. Σέβομαι όμως πολύ την πίστη του κάθε ανθρώπου. Αυτό στο οποίο ακούμπησα είναι ότι ο καθένας μας θεωρεί κάτι ιερό, σπουδαίο και σημαντικό. Μπορεί να είναι η οικογένειά του, η ανάγκη του να βοηθήσει τον συνάνθρωπο, μία ιδεολογία και να αφιερωθεί σε αυτό αφήνοντας πίσω χαρές και απολαύσεις. Η ανάγκη της πίστης στον Θεό προσφέρει μία ανάγκη εναπόθεσης από τις αγωνίες της ζωής και του θανάτου. Εγώ θεωρώ ότι η πίστη στον Θεό δεν είναι ο δικός μου τρόπος για να διαχειριστώ αυτές τις αγωνίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πράγματα που με συγκινούν στη χριστιανική θρησκεία. Το αγαπάτε αλλήλους με συγκινεί πολύ ως φράση. Οπως προείπα, υπάρχουν άνθρωποι που δηλώνουν ότι πιστεύουν και στην καθημερινή τους ζωή δεν τηρούν τίποτα από αυτά που πρεσβεύει ο χριστιανισμός. Κι εγώ που λέω ότι δεν πιστεύω, μπορεί να είμαι ο καλύτερος άνθρωπος.

Αγχώνεστε για το αποτέλεσμα και την απήχηση που θα έχει στον κόσμο η σειρά;
Δεν έχω αγχωθεί, δεν αγχώνομαι για πράγματα που δεν περνούν από το χέρι μου, όλοι κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα βρούμε οπωσδήποτε απήχηση στο ευρύ κοινό. Είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά, υπάρχουν πολλές σειρές. Εμείς κάνουμε μια καλή δουλειά και ελπίζουμε να την αγαπήσει ο κόσμος.

Ο κόσμος σάς ρωτά όταν σας συναντά;
Εχει προκαλέσει την περιέργεια στον κόσμο, με ρωτούν.

Εχει δοθεί μεγάλη έμφαση και στα σκηνικά και στα κοστούμια…
Υπάρχουν τρεις κόσμοι, ο κανονικός κόσμος, ο κόσμος της νύχτας και του μοναστηριού. Κάναμε γύρισμα στον ναό και ψάλαμε, νιώσαμε δέος, ήταν επιβλητικό το σκηνικό. Υπάρχουν δύο εξαιρετικοί διευθυντές φωτογραφίας, με διευθυντή τον Γιώργο Παπανδρικόπουλο. Ο σκηνοθέτης μας Κώστας Αναγνωστόπουλος επίσης κάνει εξαιρετική δουλειά. Από την άποψη αυτή θα πάμε περίφημα λοιπόν. Οσον αφορά στο μοναστήρι, έχει διαμορφωθεί ένα μοναστήρι σε ένα κτίσμα ενός παλιού εργοστασίου στον Μαραθώνα. Επίσης, εμείς που υποδυόμαστε τις μοναχές έχουμε μόνο τα ράσα μας, δεν έχουμε μακιγιάζ και μαλλιά. Τα ράσα μας ράφτηκαν από αυθεντικό ιερορραφείο.

Οταν είδατε την εικόνα σας με το ράσο;
Διασκεδάζω την κάθε μεταμόρφωση. Είναι πολύ έξω από μένα, αλλά μου αρέσει πολύ.

Ποια ήταν η πιο δυνατή σκηνή;
Μία σκηνή με την Κατερίνα Διδασκάλου που πάω να κακολογήσω μία άλλη μοναχή και έχουμε μία έντονη σκηνή.

Τι σας είπαν οι γιοι σας για τον εν λόγω ρόλο;
Εχουν δει τη μαμά τους σε τόσο διαφορετικά πράγματα που έχουν πάθει ανοσία (γέλια).

Τι άλλο σας κεντρίζει το ενδιαφέρον στην τηλεόραση;
Μου άρεσε ο «Σιωπηλός Δρόμος» που συμμετείχα. Δεν κάθομαι, όμως, γενικά μπροστά στην τηλεόραση. Τα βράδια παίζω θέατρο, λείπω από το σπίτι και έχω αποφασίσει ότι τον ελεύθερο χρόνο θα τον εκμεταλλεύομαι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δεν βλέπω ούτε ξένες σειρές, δεν είναι δηλαδή ότι σνομπάρω τις δικές μας.

Πώς είναι η σχέση με τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει; Εχετε περισσότερο χρόνο;
Αυτό είναι ένα ψέμα που λένε στους ανθρώπους που θέλουν να κάνουν παιδιά. Μπορούν να κάνουν πράγματα μόνοι τους, αλλά με χρειάζονται και θέλω κι εγώ να κάνω πράγματα μαζί τους, να είμαι δίπλα τους.

Στον ελεύθερο χρόνο τι άλλο κάνετε;
Διαβάζω, πάω βόλτες στο κέντρο της Αθήνας, σε σινεμά, σε μπαρ με φίλους, οδηγώ το μηχανάκι μου.

Θεατρικά τι ετοιμάζετε;
Θα βρίσκομαι στο ανακαινισμένο θέατρο «Αθηνά», στο έργο «Τέλειοι ξένοι», σε σκηνοθεσία Πέτρου Λαγούτη και Γιώργου Πυρπασόπουλου. Είμαστε μία ωραία ομάδα που αποτελείται από τους ηθοποιούς Ντάνη Γιαννακοπούλου, Πέτρο Λαγούτη, Δημήτρη Λιόλιο, Κατερίνα Μισιχρόνη, Δημήτρη Ξανθόπουλο, Γιώργο Χρανιώτη. Είναι κάτι που το περιμένω, είναι μια δουλειά με αγαπημένους ανθρώπους.

Πώς είναι η συνεργασία με τον Πέτρο Λαγούτη, με έναν τόσο δικό σας άνθρωπο;
Με τον Πέτρο είμαστε συγγενείς ψυχές, είμαστε οικογένεια. Είναι τέλεια να συνεργάζεσαι μαζί του.

Τι θα δούμε στα πρώτα επεισόδια

Ελισάβετ, δόκιμη μοναχή στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, λίγο πιο έξω από το μικρό χωριό της Γερακιανής, προετοιμάζεται για τη χειροτονία της, κόντρα στις επιθυμίες του πατέρα της. Ο Πέτρος, φοιτητής Αρχιτεκτονικής στην Ιταλία, γιος γνωστού επιχειρηματία της νύχτας από την Πάτρα, έχει γυρίσει προσωρινά στο πατρικό του. Μία εκδρομή με φίλους και ένας σεισμός θα κάνουν τις ζωές του Πέτρου και της Ελισάβετ να διασταυρωθούν και τους κόσμους τους, τον κόσμο της νύχτας και της ξέφρενης ζωής με τον κόσμο του μοναστικού βίου και της επαρχίας, να έρθουν αντιμέτωποι. Η συνάντησή τους θα αλλάξει όσα πίστευαν και γνώριζαν με τρόπο που ούτε οι ίδιοι μπορούν να φανταστούν.

Οι μοναχές εγκαταλείπουν το μοναστήρι εξαιτίας του σεισμού, ενώ ο Σαράντος προσπαθεί να πείσει την ηγουμένη ότι είναι διατεθειμένος να κάνει μια καινούργια αρχή στις σχέσεις του με το μοναστήρι. Η Πολυξένη μεταμορφώνει την αποθήκη προκειμένου να φιλοξενηθεί η Ελισάβετ, ενώ ο Θέμης ανακαλύπτει μία τραπεζική συναλλαγή της Αγγελικής που δεν του αρέσει καθόλου. Η Ολγα ξεναγεί τους φίλους της στο χωριό και η Αλεξία αποφασίζει πού θα γιορτάσει τα γενέθλιά της. Ποιον συναντάει η Αγγελική κρυφά στο ξενοδοχείο;

*Από την έντυπη έκδοση ΤΥΠΟΣ TV

Ειδήσεις σήμερα

Παντρεύτηκε κρυφά η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου στο Δημαρχείο τον Βασίλη Σταθοκωστόπουλο

The Voice: Χαμός με διαγωνιζόμενο – Γη και ύδωρ έταξαν οι coaches