Μετράτε πολλές επιτυχίες στο σανίδι, λίγες συμμετοχές όμως στην τηλεόραση… Τι σας έπεισε ότι αξίζει να κάνετε αυτή τη σειρά;
Αυτή η σειρά ήρθε σε μία εξαιρετικά σωστή στιγμή. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας είχα συνεργαστεί σε κάποια ντοκιμαντέρ με τον Γιώργο Γκικαπέππα, τον σκηνοθέτη μας, κατάλαβα πόσο προσεκτικός είναι στη δουλειά του και στην ομάδα που φτιάχνει, αλλά και πόσο βοηθητικός στον ηθοποιό. Οταν ήρθαν τα «Ψέματα», με τίμησε με την εμπιστοσύνη του. Μιλάμε για ένα δυνατό σενάριο, μία γεμάτη παραγωγή με όραμα, με ωραίο συνεργείο, τρομερό καστ… Ολα ήταν ένα τεράστιο «ναι»!

Η σειρά πραγματεύεται ένα εξαιρετικά επίκαιρο θέμα, τη σεξουαλική κακοποίηση. Τελικά είναι σημαντικό η τηλεόραση να προσεγγίζει ζητήματα του σήμερα;
Μία από τις λειτουργίες της τέχνης, συνεπώς και της τηλεόρασης, είναι αυτή. Πάντα πρέπει να αναρωτιόμαστε γιατί θέλουμε να πούμε μία ιστορία στον κόσμο. Σε αυτή την περίπτωση οι απαντήσεις είναι πολλές. Την εποχή που ζούμε, λοιπόν, είναι πολύ σημαντικό αυτό το θέμα και οι προβληματισμοί που τίθενται να μπουν στα ελληνικά σπίτια. Είναι μία ιστορία μυθοπλασίας με στοιχεία από δεκάδες ιστορίες παγκοσμίως που έχουμε ακούσει. Η σειρά τοποθετεί γεγονότα, αλλά όλοι απαντάμε διαφορετικά στα ερωτήματα που δημιουργούνται. Κάτι που συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις και συνθήκες στη ζωή μας.

Οταν πήρατε το σενάριο στα χέρια σας, πώς προσεγγίσατε τον ρόλο; Διαβάσατε παρόμοιες ιστορίες;
Πριν προλάβω να διαβάσω το σενάριο, με είχαν προλάβει ένα σωρό ονόματα γυναικών που έχουν υποφέρει από περιστατικά βίας. Η επικαιρότητα είναι ολέθρια και έχουμε δεκάδες ακούσματα για το τι έχει συμβεί. Το βασικό για εμένα ήταν να προσεγγίσω την Ελενα στη βάση της, πριν της συμβούν όλα αυτά, έπρεπε να βρω την ανθρώπινή της πλευρά, το παρελθόν της, το περιβάλλον της. Ολα αυτά τα κομμάτια του παζλ μαζί με τον σκηνοθέτη με βοήθησαν να καταλάβω πώς αντιδρά ένας τέτοιος άνθρωπος όταν συμβεί το μοιραίο.

Σκεφτήκατε να επικοινωνήσετε με συναδέλφους ηθοποιούς που έχουν καταγγείλει παρόμοια περιστατικά;
Οχι, είναι ένα λεπτό ζήτημα, νωπό. Είχα άπειρο υλικό να στραφώ και να μελετήσω. Δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω κάποια συνάδελφο και τα προσωπικά βιώματα για να φτιάξω έναν ρόλο, το θεωρώ παραβιαστικό.

Παρακολουθείτε όλο αυτό που συμβαίνει το τελευταίο έτος με τις καταγγελίες συναδέλφων σας;
Η μεγάλη ταραχή ήρθε όταν είδαν όλα αυτά για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας. Από τη μία άνοιξε μία πόρτα και υπήρξε φως για να καταλάβουμε ότι μπορούμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας. Παράλληλα όμως ήταν μία ρωγμή για το καλλιτεχνικό στερέωμα και την κοινωνία μας. Τώρα που τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης, απαιτείται ψυχραιμία. Ολα τα στοιχεία έχουν κατατεθεί και η δικαιοσύνη θα αποφανθεί. Ας εμπιστευτούμε τους θεσμούς και ας σεβαστούμε τις ιερές αυτές στιγμές για τα θύματα.

Επιστρέφοντας στη σειρά, ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις που κάνατε όταν είδατε το πρώτο επεισόδιο και τον εαυτό σας στη μικρή οθόνη;
Πώς βλέπουν τα παιδάκια μία ταινία και κρύβουν τα μάτια τους με τα χέρια τους; Κάπως έτσι (γέλια). Είμαι αρκετά άπειρη από τηλεόραση, οπότε βλέπω τις ατέλειές μου. Είναι βέβαια πολύ μικρό αυτό σε σχέση με το πολύ καλό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που δώσαμε όλοι. Το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες μου σε όλα τα επίπεδα. Το συναίσθημά μου ήταν μεγάλη χαρά και περηφάνια. Νομίζω ότι αυτή η σειρά αποδεικνύει ότι η ελληνική τηλεόραση πλέον ζητά δουλειές προσεγμένες, με κινηματογραφική αισθητική και περιεχόμενο.

Μέχρι τώρα γιατί δεν κάνατε τηλεόραση;
Είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Είχα πάρει έναν δρόμο, έτρεχα, αγωνιούσα για αυτόν και τα άλλα μονοπάτια ξέφευγαν. Αυτό συνέβη σε μένα με το θέατρο και την τηλεόραση. Με είχε απορροφήσει το θέατρο, με γέμιζε, οπότε ούτε έψαξα την τηλεόραση ούτε με έψαξε. Εχω κάνει κάποιες συμμετοχές, υπήρξαν κάποιες προτάσεις, αλλά κατάλαβα ότι δεν θα μπορούσα να τις στηρίξω.

Μία από τις «προεκτάσεις της τηλεόρασης» είναι η έντονη αναγνωρισιμότητα. Ηταν ένας λόγος για τον οποίο δεν «ψάξατε» την τηλεόραση; Νομίζω είστε αρκετά εσωστρεφής!
Είναι διαδικασίες που είναι μέρος της δουλειάς, ειδικά όταν μιλάμε για τηλεόραση. Με δυσκολεύει, η αλήθεια είναι, να μιλάω για μένα, αλλά αρχίζω να προσπαθώ να το απολαμβάνω! (γέλια) Κάποια παιδιά ίσως το έχουν όνειρο και το χαίρομαι που μπορούν να το κάνουν τόσο καλά, αλλά είναι μακριά από τη δική μου ιδιοσυγκρασία.

Ο κόσμος που σας συναντά τώρα στον δρόμο τι σας λέει;
Είναι γλυκιά η αντιμετώπισή τους! Πρόσφατα πήγα στο ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς να ψωνίσω και μου προσέφεραν ένα κουτί μπακλαβαδάκια λέγοντάς μου συγχαρητήρια! Ηταν τόσο συγκινητικό και γλυκό… Μακάρι να παραμείνει αυτή η αίσθηση.

Με λίγες λέξεις πώς θα περιγράφατε την Αλεξάνδρα στην καθημερινότητα;
Τρέχει και δεν φτάνει, προσπαθεί να βρει χρόνο για τους φίλους και τους αγαπημένους της, θα ήθελε να σκαλίζει τον κήπο της περισσότερο, να μπλέκεται με χώματα και ρίζες! Ανθρωποι, ζώα και στιγμές ηρεμίας, αυτή θα ήθελα να είναι η καθημερινότητά μου!

Γεννημένη στην Ιταλία, σκεφτήκατε ποτέ να αφήσετε την Ελλάδα και να αναζητήσετε μόνιμη στέγη εκεί;
Η μητέρα μου είναι Ελληνοϊταλίδα, η Ιταλία είναι ένα ουσιαστικό κομμάτι για μένα που πολλές φορές θέλω να το συναντώ και μου λείπει! Αν θα έμενα μόνιμα, το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Εχω κάνει και κάποια σεμινάρια για να έρθω σε επαφή με την ιταλική γλώσσα σε σχέση με το θέατρο… Οσο περνούν όμως τα χρόνια νιώθω όλο και περισσότερα πράγματα να με κρατούν στην Ελλάδα. Η Ρώμη είναι μια πανέμορφη πόλη για τους ανθρώπους, όλα εκεί είναι πολύ εύκολα, όλα λειτουργούν οργανωμένα. Πολλές φορές πάω εκεί και δεν θέλω να επιστρέψω, αλλά έχει μια γλύκα η Αθήνα που με μαγνητίζει.

*Από την έντυπη έκδοση ΤΥΠΟΣ TV

Ειδήσεις σήμερα

Απίστευτη πρόκληση Τσαβούσογλου: Θα θέσουμε θέμα κυριαρχίας στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου αν δεν αποστρατιωτικοποιηθούν

Σύνοδος Κορυφής: Οι 27 συμφώνησαν για το εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο

Μεταμεσονύχτιο θρίλερ στη Βουλή: Συνελήφθη ημίγυμνος άνδρας με καραμπίνα

Ελληνόκτητα πλοία στον Περσικό Κόλπο: Βίντεο-ντοκουμέντο από τη στιγμή της κατάληψης από την «Επαναστατική Φρουρά» του Ιράν