«Θα με ενδιέφερε πάρα πολύ, αν είμαι ζωντανός, να δω ποια θα είναι η θέση της Τέιλορ Σουίφτ στην ποπ κουλτούρα τα επόμενα χρόνια. Η επιτυχία της είναι τεράστια, αλλά όσοι τη διαθέτουν αυτή την επιτυχία έχουν και μια σειρά τραγουδιών που όλοι αναγνωρίζουν. Ποιος δεν ξέρει το “Billie Jean” ή το “Beat It” του Μάικλ Τζάκσον; Με την Τέιλορ Σουίφτ έχω την αίσθηση ότι δεν έχει υπάρξει στιγμή που οι γιαγιάδες αναγνωρίζουν τα τραγούδια της», λέει ο Νιλ Τέναντ των Pet Shop Boys με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του νέου, 15ου στούντιο άλμπουμ της καριέρας τους με τίτλο «Nonetheless».
Μετά από σπουδαία πορεία στην ποπ μουσική και 50.000.000 πωλήσεις, οι Pet Shop Boys επιστρέφουν στον «μαξιμαλιστικό» ήχο που τους καθόρισε στο παρελθόν και είχε παρακαμφθεί στα τρία τελευταία άλμπουμ τους για να δώσει χώρο στην «ηλεκτρονική καθαρότητα», όπως χαρακτηριστικά λένε οι ίδιοι. Τα έγχορδα ξαναβρίσκουν τη θέση τους στα τραγούδια τους, ενώ η ελπίδα και η αισιοδοξία τα διαποτίζουν κι ας γράφτηκαν όλα κατά τη διάρκεια της καραντίνας του 2020 και του 2021. «Είχα μόλις μετακομίσει σε καινούργιο σπίτι και ένιωθα ευφορικά. Χόρευα στην κουζίνα μου, έκανα βόλτες στην εξοχή, η πίεση στη ζωή μας είχε εκλείψει πλέον», υπογραμμίζει ο Νιλ Τέναντ. Κάπου εκεί ξεκίνησε το δίδυμο (με τον έτερο συνοδοιπόρο Κρις Λόου) να ανταλλάσσει ντέμο μέσω μέιλ, ενώ ο Τέναντ έφτασε στο σημείο να κατεβάσει το πρόγραμμα GarageBand στον υπολογιστή του για να ηχογραφήσει μόνος του τα φωνητικά του για πρώτη φορά.
Στο «Nonetheless» θα ακούσετε τραγούδια για την καραντίνα, φυσικά, όπως το «Why am I dancing?», για την απόδραση του Ρούντολφ Νουρέγιεφ στη Δύση στο «Dancing Star», ακόμα και την «εξομολόγηση» ενός μέλους του προσωπικού ασφαλείας του Ντόναλντ Τραμπ… στο «Bullet for Narcissus». Ανάμεσα στα δέκα τραγούδια του δίσκου, σαφώς ξεχωρίζει το «New London Boy», που θα μπορούσε να συμπληρώνει το θρυλικό «Being Boring» και μας ταξιδεύει στο 1973, όταν ο θαυμαστής του Ντέιβιντ Μπόουι, Νιλ Τέναντ, μετακόμισε από το Νιούκαστλ στο Λονδίνο για να διεκδικήσει τη θέση του στην ποπ δισκογραφία. «Ολοι σε κοιτάνε, άρπαξε την ευκαιρία σου, όσα χρειάζεσαι είναι μια κλεμμένη ματιά», τραγουδά ο Τέναντ, που αναφέρεται και στις πρώτες εμπειρίες του στα γκέι κλαμπ της αγγλικής πρωτεύουσας εκείνη την περίοδο. «Το Νιούκασλ στη δεκαετία του ’70 ήταν ένα τρομακτικό μέρος. Η μόνη φορά που ένας σκίνχεντ με κοπάνησε στο κεφάλι ήταν στο Νιούκασλ, σε μια στάση λεωφορείου. Δυστυχώς αυτή η παράνοια με ακολούθησε στο Λονδίνο στην πρώτη περίοδο εκεί», θυμάται ο Νιλ Τέναντ, που βάσισε το τραγούδι «New London Boy» σε μια αντίστοιχη περιπέτεια που είχε μια ντραγκ κουίν στην πόλη. Ομως εκείνη έκρυβε ένα τούβλο στην τσάντα της και αντεπιτέθηκε στον κακοποιητή της. «Πάντα μου άρεσε η απάντηση στη βία, αλλά εγώ δεν κυκλοφορούσα ποτέ με μια τσάντα στους δρόμους», αστειεύεται.
Pet Shop Boys: «Στο δρόμο… ξεχνάω ποιος είμαι»
Μετά από τόσες δεκαετίες τα πράγματα έχουν αλλάξει, ή ίσως έτσι νομίζουμε. Παρά τη φήμη τους, οι Pet Shop Boys έχουν τη δυνατότητα να κυκλοφορούν στο μετρό ή να επιστρέφουν στο σπίτι τους στο Βερολίνο με το ποδήλατο χωρίς να τους ενοχλεί κανείς. «Βρισκόμαστε πάντα στο δρόμο, οπότε, όταν κάποιος μας πλησιάζει και ζητά να βγάλουμε μια σέλφι, είναι μεγάλη έκπληξη αυτό για εμένα. Στο δρόμο… ξεχνάω ποιος είμαι», διαβεβαιώνει ο Τέναντ.
Εχουν σκεφτεί ποτέ να αποσυρθούν; Το ερχόμενο καλοκαίρι ο Νιλ Τέναντ θα κλείσει τα 70 του χρόνια. «Δεν υπάρχει στην ατζέντα αυτή η συζήτηση, αλλά ποιος ξέρει;», απαντά και δείχνει το πρόγραμμα έτσι όπως έχει διαμορφωθεί για το επόμενο διάστημα και περιλαμβάνει τη συνέχεια της Greatest Hits περιοδείας τους και συναυλίες στην Οπερα του Λονδίνου. «Οι Pet Shop Boys βρίσκονται πάντα στην εποχή τού τώρα», αναφωνεί ο Τέναντ και κλείνει τη συζήτηση περί «συνταξιοδότησης».