Είχες δεχτεί bullying στο σχολείο;
Ναι, στην τετάρτη, πέμπτη και έκτη Δημοτικού. Ημουν στη γειτονιά και έπαιζα με τους συμμαθητές μου, όταν ένα παιδάκι, που δεν ήταν στην παρέα, με χτύπησε με αεροβόλο όπλο. Εμεινα για τρεις μήνες στο νοσοκομείο, ακίνητος, για να μην αποκολληθεί το μάτι μου. Στη συνέχεια έπρεπε να είμαι πολύ προσεκτικός. Οταν γύρισα στο σχολείο, οι δάσκαλοι το είπαν στα παιδιά κι εκείνα γελούσαν. Για μένα πλέον το μόνο ασφαλές μέρος ήταν η μπουτίκ της μητέρας μου και όχι η γειτονιά.
Μαριέττα Χρουσαλά και Σίσσυ Χρηστίδου: Στόλισαν τα πολυτελή τους σπίτια – Ποιο σου αρέσει περισσότερο;
Μόνο εκεί ένιωθες ασφάλεια;
Ηταν πολύ οικείος ο χώρος. Τα παιδάκια, όμως, δεν μπορούσαν να το καταλάβουν και εξέφραζαν μια ομοφοβία. Δεν θα ξεχάσω μια φορά, όταν ήμουν 10 χρόνων, που είχαν αποπειραθεί να με βιάσουν. Με είχαν βρει μόνο μου, αλλά, ευτυχώς, κάποια μεγαλύτερα παιδιά πρόλαβαν και με έσωσαν. Διαφορετικά… Ηταν η στιγμή που μου είχαν κατεβάσει το παντελόνι κι εγώ από το σοκ που είχα πάθει δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Τους ενοχλούσε, γιατί ήμουν και το πιο καλοντυμένο παιδί στο σχολείο, ήμουν ένα ωραίο αγόρι, ποτέ extreme, αλλά τους δημιουργούσε πρόβλημα, γιατί εντυπωσίαζα τα κορίτσια, επειδή ασχολιόμουν με τη μόδα.
Πηγή: Espresso
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]