Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις είναι εκείνη της φορολόγησης των αγάμων που θέτει τον ανδρικό πληθυσμό της εποχής μπροστά στην κοινωνικοοικονομική απειλή :γαμπρός ή φορολογούμενος…

Οι πρώτες αναφορές στο ζήτημα γίνονται το 1887 με πύρινα κατά των αγάμων άρθρα στην «Εφημερίς των Κυριών». Το έντυπο της Καλλιρρόης Παρέν τονίζει στους  βουλευτές ότι αν θέλουν να φανούν «…περισσότερον δίκαιοι και ολιγότερον εγωισταί, όφειλον να εισαγάγωσιν εν τη Βουλή νόμον, δι’ ου να φορολογώνται πάντες οι άγαμοι από του 30^ου της ηλικίας των έτος». Παρ’ ότι η πρόταση χλευάζεται από τις άλλες εφημερίδες (το «Άστυ» δημοσιεύει χρονογράφημα στο οποίο ηλικιωμένος ασθενής αναζητά   συμβία για φορολογικούς λόγους…), επανέρχεται τρία χρόνια μετά από τον βουλευτή Ευστάθιο Κοκκέβη, που ζητά φορολόγηση όχι μόνο των αγάμων, αλλά  και όσων συχνάζουν  σε οίκους ανοχής… Ο Κοκκέβης υποστηρίζει πως η φορολογική εξομοίωση εγγάμων- αγάμων αδικεί τους πρώτους, γιατί σε αυτούς αντιστοιχεί μεγαλύτερο οικονομικό και κοινωνικό βάρος, αφού συντηρούν σύζυγο και παιδιά ενώ οι δεύτεροι μόνο τον εαυτό τους. Όμως, η προσπάθεια του καινοτόμου βουλευτή να περάσει δύο φορές το επίμαχο νομοσχέδιο πέφτει στο κενό.

Η συζήτηση για το θέμα ξανανοίγει το 1900 όταν η εφημερίδα «Καιροί» δημοσιεύει την πληροφορία ότι η κυβέρνηση του Γεωργίου Θεοτόκη, ετοιμάζεται να υποβάλει νομοσχέδιο φορολογίας των αγάμων με διπλό στόχο: Αφ’ ενός την αύξηση των κρατικών εσόδων και αφετέρου την τόνωση του γάμου ως θεσμού.

Ανεξαρτήτως κυβερνητικών προθέσεων το ζήτημα συζητιέται για αρκετές δεκαετίες στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Το πικάντικο του θέματος, ο αιώνιος διάλογος περί δίκαιης κατανομής των φορολογικών βαρών αλλά και το ασαφές της φορολόγησης το επαναφέρουν στην επικαιρότητα μαζί με αρκετά  ερωτήματα. Τι θα γίνει με τις άγαμες γυναίκες και με όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας ή εμφάνισης; Γιατί να φορολογούνται όσοι δεν παντρεύονται για οικονομικούς λόγους και να ευνοούνται οι προικοθήρες ή οι γάμοι από συμφέρον; Οι διαζευγμένοι θα θεωρούνται άγαμοι ή θα υπάγονται σε ειδική κατηγορία και τι γίνεται στις περιπτώσεις χηρείας ;

Τα εκ των αγάμων κρατικά έσοδα, επανέρχονται στο προσκήνιο το καλοκαίρι του 1926 από την τότε κυβέρνηση – και μετέπειτα δικτατορία- Θεόδωρου Πάγκαλου, μέσω του υπουργού Οικονομικών Δημητρίου Τανταλίδη, κάνοντας τους χρονογράφους της εποχής να ευχαριστούν «…εκείνον που επινόησε τον νέον φόρον, δια να προσφέρει ολίγην ευθυμίαν εις τους ατυχής φορολογούμενους και ένα ευχάριστο θέαμα εις τους χρονογράφους. Εκ μέρους των τελευταίων τον ευχαριστώ εγκαρδίως». Τον Ιούλιο του 1926 μάλιστα δημιουργείται επιτροπή προς μελέτη και κατάρτιση του επίμαχου διατάγματος, αλλά η πτώση της δικτατορίας Πάγκαλου λίγους μήνες μετά  παραπέμπει το θέμα στις καλένδες.

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις 

Ειδήσεις σήμερα

• Σοκ: Ο κιθαρίστας των Judas Priest παραλίγο να πεθάνει την ώρα που έπαιζε το Painkiller
• «Ενώπιος Ενωπίω» με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου
• Τηλεθέαση: Κλάμα στο… Διαφάνι όταν είδαν τα νούμερα – Σε ποια θέση έπεσαν οι Άγριες Μέλισσες

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr