Η συγκεκριμένη γυναίκα όμως δεν είναι κάποια τυχαία καθώς πρόκειται για μία από τις πιο ηρωικές μορφές της Εθνικής Αντίστασης που στα 17 της έγινε ανθυπολοχαγός του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος (ΔΣΕ).

Στα 10 της, εκτέλεσε τις πρώτες της επικίνδυνες αποστολές μεταφέροντας μηνύματα κάτω από τη μύτη των Ιταλών καραμπινιέρων. Στα 11 γίνεται Αετόπουλο στη Φωκίδα, στα 14 μάρτυρας στον βασανισμό του πατέρα της από τους παρακρατικούς. Τον Μάη του 1947, 15 χρονών, εντάσσεται στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Στις 28 Φλεβάρη 1948, στα 16 της, στη μάχη του Μακρύβαλτου, στην Ανω Χώρα Ναυπακτίας, παίρνει μέρος σαν γεμιστής στο οπλοπολυβόλο της ομάδας της.

Μέχρι το απόγευμα τροφοδοτεί με γεμιστήρες γεμάτες σφαίρες τον σκοπευτή, ώσπου ένα θραύσμα από ρουκέτα αεροπλάνου την χτυπά στο κεφάλι. Από τότε το θραύσμα σφηνωμένο στο κεφάλι τη συνοδεύει μέχρι σήμερα. Στα μέσα του Σεπτέμβρη 1948 επιλέχτηκε να παρακολουθήσει τη Σχολή Αξιωματικών του ΔΣΕ. Στα 17 της χρόνια βγάζει τη Σχολή Αξιωματικών του ΔΣΕ (30 Μάρτη 1949) και αποκτά τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού. Περνά στρατοδικείο τον Νοέμβρη του 1949 και ως ανήλικη κατα- δικάζεται σε 3,5 χρόνια φυλακή.

Δείτε την σε παλιότερη συνέντευξή της στον Ημεροδρόμο:

Παρά την ηλικία της και τα όσα έχει περάσει στην ζωή της το αντιστασιακό της πνεύμα παραμένει ζωντανό και σε κάθε διαδήλωση δίνει το παρών για να διεκδικήσει όπως λέει η ίδια μία καλύτερη ζωή για τα παιδιά και να μην πάνε στράφι όλοι οι αγώνες που έχουν γίνει σε αυτή την χώρα.