Γράφει ο Ανδρέας Ντίνης

Κάθε χρόνο το μυαλό μας γυρίζει πίσω σε εκείνη την νύχτα που οι φοιτητικές κινητοποιήσεις τις χώρας όρθωσαν το ανάστημα τους στο δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου και παρέσυραν έναν ολόκληρο λαό ενάντια στην 7χρονη δικτατορία. Το σύνθημα ήταν ένα και απλό: Ψωμί Παιδεία Ελευθερία.

Όταν στις 2:59 στις 17 Νομεβρίου του 1973 τρία τανκς εφόρμησαν προς το Πολυτεχνείο περνώντας πάνω από την κεντρική πύλη σκοτώνοντας τους ανθρώπους που βρίσκονταν πάνω και πίσω από αυτήν ήταν η στιγμή, ξεκίνησε ανεπιστρεπτί να αλλάζουν όλα στην χώρα.

Όλα τα παραπάνω που απέδειξαν το μεγαλείο των αγώνων για την δημοκρατία, συνετέλεσαν και στο να γεννηθεί η τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη.

Από την «ανάγνωση» των προκηρύξεων της συμπεραίνεται, ότι η «17 Νοέμβρη» φιλοδοξούσε να διαδραματίσει ένα ρόλο βίαιης διαμαρτυρίας στις αλλαγές που δρομολογήθηκαν στην ελληνική πολιτική κουλτούρα στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80.

Tη νύχτα της 23ης Δεκεμβρίου 1975, ο 45χρονος «σταθμάρχης» της CIA στην Aθήνα, Pίτσαρντ Γουέλτς, δέχεται επίθεση από τρεις μασκοφόρους έξω από το σπίτι του στο Ψυχικό. Οι δράστες, απομακρύνουν τον οδηγό και τη γυναίκα του και τον εκτελούν.

Από εκεί και ύστερα η οργάνωση είχε  27 χρόνια δράσης με δολοφονικές επιθέσεις που προκάλεσαν 23 νεκρούς και πολλούς τραυματίες, πολυάριθμες εκρήξεις βομβών, εκτοξεύσεις ρουκετών και ληστείες τραπεζών, και αποστολή προκηρύξεων με τις πολιτικές της θέσεις σε εφημερίδες μετά από κάθε ενέργεια.

Οι δολοφονίες της οργάνωσης

23/12/1975 – Ψυχικό, οδός Βασιλίσσης Φρειδερίκης 5, δολοφονία του σταθμάρχη (αρχηγού) της CIA στην Αθήνα Ρίτσαρντ Γουέλς.

14/12/1976 – Παλαιό Φάληρο, δολοφονία του απότακτου αξιωματικού της Αστυνομίας Πόλεων, βασανιστή κατά τη Δικτατορία Ευάγγελου Μάλλιου.

16/01/1980 – Παγκράτι, δολοφονία του υποδιοικητή των ΜΑΤ Παντελή Πέτρου και του σωματοφύλακα και οδηγού του Σωτήρη Σταμούλη.

15/11/1983 – Ψυχικό, δολοφονία του Τζορτζ Τσάντες, πλοίαρχου του αμερικάνικου πολεμικού ναυτικού και του οδηγού του Νίκου Βελούτσου.

24/12/1984 – Πετράλωνα, ληστεία στο υποκατάστημα της Εθνικής τράπεζας. Κατά την διάρκεια της ληστείας τα μέλη της 17Ν δολοφόνησαν τον αστυφύλακα Χρήστο Μάττη που ήταν σκοπός στην τράπεζα.

21/02/1985 – Ήταν Πέμπτη, 21 Φεβρουαρίου του 1985 στις 19.10 το απόγευμα  όταν δολοφονούνται στο Κολωνάκι, στη γωνία Βουκουρεστίου και Τσακάλωφ, ο εκδότης της εφημερίδας «Απογευματινή», υπουργός της κυβέρνησης Μαρκεζίνη επί χούντας, Νίκος Μομφεράτος  και ο οδηγός του Γιώργος Ρουσέτης. Ένοπλοι πλησιάζουν το αυτοκίνητο όπου επιβαίνουν ο Μομφεράτος και ο οδηγός του , ανοίγοντας πυρ με δύο 45άρια. Ο εκδότης βρίσκει ακαριαίο θάνατο με τέσσερις σφαίρες στην καρδιά σύμφωνα με τίτλο της «Απογευματινής». Το αυτοκίνητο πέφτει πάνω σε βιτρίνα καταστήματος ενώ οι δράστες εξαφανίζονται.

26/12/1985 – Καισαριανή, οδός Ευφρονίου, ξενοδοχείο Ντιβάνι Κάραβελ, βομβιστική επίθεση σε κλούβα των ΜΑΤ με παγιδευμένο αυτοκίνητο, νεκρός ο αρχιφύλακας Νίκος Γεωργακόπουλος, Βαριά τραυματισμένος ο αστυνομικός Νίκος Λουρίδας και άλλοι 13 αστυνομικοί τραυματίες.

08/04/1986 – Κολωνάκι, οδός Κανάρη, δολοφονία του βιομηχάνου πρόεδρου του Δ.Σ. της Χαλυβουργικής Δημήτρη Αγγελόπουλου.

01/03/1988 – Ψυχικό –Λεωφ. Κηφισίας – δολοφονία Αλέξανδρου Αθανασιάδη

10/01/1989 – Ζωγράφου, πυροβολείται στα πόδια ο εισαγγελέας Κωνσταντίνος Ανδρουλιδάκης που πεθαίνει στο νοσοκομείο λίγες μέρες αργότερα.

26/09/1989 – Κολωνάκι, δολοφονία του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Παύλου Μπακογιάννη. Τρεις ένοπλοι της «17 Νοέμβρη» τον πυροβόλησαν με δύο 45άρια πιστόλια, τραυματίζοντάς τον θανάσιμα στην είσοδο του γραφείου του στην οδό Ομήρου στο Κολωνάκι. Ο βουλευτής μεταφέρθηκε στον «Ευαγγελισμό», όπου εξέπνευσε μία ώρα αργότερα, σε ηλικία 54 ετών.

12/03/1991 – Γλυφάδα, νεκρός ο Αμερικανός στρατιώτης Ρόναλτ Στιούαρτ (Ronald O. Stewart) σε βομβιστική επίθεση.

07/10/1991 – Παγκράτι, δολοφονία του Τούρκου διπλωματικού υπαλλήλου Τσετίν Γκιοργκιού (Cetin Gorgu).

02/11/1991 – Εξάρχεια, οδός Χαριλάου Τρικούπη, νεκρός από εκτόξευση ρουκέτας σε λεωφορείο των ΜΑΤ ο αστυφύλακας Γιάννης Βαρής.

14/07/1992 – Σύνταγμα, εκτόξευση ρουκέτας με στόχο τον υπουργό οικονομικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη Γιάννη Παλαιοκρασσά. Τραυματίζεται θανάσιμα ο διερχόμενος 20χρονος Θάνος Αξαρλιάν. Ο Θάνος περπατά στη διασταύρωση της Καραγιώργη Σερβίας με την οδό Βουλή, έχει μόλις βγει  στο πεζοδρόμιο.

Ενα βήμα και η φονική ρουκέτα της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη με στόχο τον τότε υπουργό οικονομικών Γιάννη Παλαιοκρασσά σκοτώνει τον νεαρό. Η χώρα παγώνει και οι εικόνες από εκείνη την μέρα δεν μπορούν να ξεχαστούν. Η εικόνα του αιμόφυρτου νεκρού Θάνου και του άντρα που θρηνεί και οδύρεται πάνω του, χαράχθηκαν ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη.

24/01/1994 – Κολωνάκι, δολοφονία του πρώην διοικητή της Εθνικής Τράπεζας επί κυβέρνησης ΝΔ Μιχάλη Βρανόπουλου.

04/07/1994 – Παλαιό Φάληρο, δολοφονία του συμβούλου της τουρκικής πρεσβείας Ομέρ Σιπαχίογλου.

28/05/1997 – Πειραιάς, δολοφονία του ελληνο-βρετανού εφοπλιστή Κώστα Περρατικού.

08/06/2000 – Ψυχικό, δολοφονείται ο Βρετανός στρατιωτικός ακόλουθος Στήβεν Σόντερς.

Η σύλληψη της οργάνωσης

Στις 29 Ιουνίου του 2002 εκρήγνυται πρόωρα μια βόμβα, τραυματίζοντας τον άνθρωπο που πήγε να την τοποθετήσει στα εκδοτήρια της εταιρείας Hellas Flying Dolphins στο λιμάνι του Πειραιά.

Μετά τη σύλληψη από το Λιμενικό Σώμα βρέθηκε πάνω του περίστροφο το οποίο ύστερα από ανάλυση βρέθηκε ότι ανήκε στον αστυνομικό Χρήστο Μάτη, ο οποίος σκοτώθηκε το 1984 κατά τη διάρκεια ληστείας, και είχε χρησιμοποιηθεί σε δράσεις της 17 Νοέμβρη. Την 1η Ιουλίου 2002 ανακοινώνεται ότι ο τραυματίας είναι ο Σάββας Ξηρός. Από εκεί και μετά ξεκινά η αντιστροφή μέτρηση για την εξάρθρωση της τρομοκρατικής οργάνωσης.  Η αντιτρομοκρατική υπηρεσία εντόπισε μία γιάφκα στην οδό Πάτμου 84, στα Κάτω Πατήσια, τις 3 Ιουλίου 2002, και μία δεύτερη στην οδό Δαμάρεως 73, στο Παγκράτι.

Στη συνέχεια, η αστυνομία συλλαμβάνει τους Χριστόδουλο Ξηρό στην Αθήνα και Βασίλη Ξηρό και Διονύση Γεωργιάδη στη Θεσσαλονίκη τις 16 Ιουλίου 2002, τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο στους Λειψούς τις 17 Ιουλίου και τους Βασίλη Τζωρτζάτο και Θεολόγο Ψαραδέλλη στη Χιλιαδού την επόμενη μέρα. Στις 20 Ιουλίου, συλλαμβάνονται οι Κωνσταντίνος Καρατσώλης και Ηρακλής Κωστάρης στο Μόρφιο Θεσπρωτίας, στις 21 Ιουλίου στην Αθήνα ο Θωμάς Σερίφης και 24 Ιουλίου ο Παύλος Σερίφης στην Καρδίτσα. Ο Κωνσταντίνος Τέλιος παραδόθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 23 Ιουλίου 2002. Στην Αθήνα συνελήφθησαν οι Πάτροκλος Τσελέντης τις 25 Ιουλίου, Νίκος Παπαναστασίου τις 26 Ιουλίου και Σωτήρης Κονδύλης την 1 Αυγούστου. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας παραδόθηκε στην αστυνομία την 5 Σεπτεμβρίου 2002 και αποκαλύπτεται ότι κρυβόταν στο Αγκίστρι. Τις 12 Σεπτεμβρίου 2002 συλλαμβάνεται η Αγγελική Σωτηροπούλου και τις 9 Ιανουαρίου 2003 ο Ανέστης Παπαναστασίου.

Το Who is who  των μελών

Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, «Λάμπρος» ή «Ψηλός»

Φερόμενος ως ένα από τα ιδρυτικά στελέχη της οργάνωσης. Στις 18/07/2002 παραδέχεται στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία την πραγματική του ταυτότητα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας, από την προανάκριση ως το Πενταμελές Εφετείο, αρνείται κάθε σχέση με την οργάνωση καθώς και το ότι γνωρίζει τους συγκατηγορούμενούς του, οι οποίοι τον αναγνώρισαν ως τον «Λάμπρο» και αρχηγό της 17Ν. Καταδικάστηκε σε 17 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για ηθική αυτουργία σε 17 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και για τη συμμετοχή του στη 17Ν.

Δημήτρης Κουφοντίνας, «Λουκάς»

Φέρεται από την Αστυνομία ότι στο παρελθόν ήταν μέλος της οργάνωσης Αντικρατική Πάλη του Χρήστου Τσουτσουβή. Κατηγορήθηκε για 200 αδικήματα σε 84 ενέργειες που διέπραξε ως μέλος και το «πιστόλι»της 17Ν. Καταδικάστηκε σε 11 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 11 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στην οργάνωση.

Χριστόδουλος Ξηρός, «Μανώλης»

Εντάχθηκε στην οργάνωση από τον Δημήτρη Κουφοντίνα το 1983 -με τον οποίο ήρθε σε επαφή μέσω του Γιάννη Σερίφη- αφότου είχε μετακομίσει στην Αθήνα. Ο ίδιος στρατολόγησε τον Βασίλη Τζωρτζάτο το 1985 και τον αδερφό του Σ.Ξηρό το 1986. Κατηγορήθηκε για 33 ενέργειες που διέπραξε ως μέλος της 17Ν. Καταδικάστηκε σε 6 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 6 δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και συμμετοχή στην οργάνωση.

Σάββας Ξηρός, «Μιχάλης» ή «Σπύρος»

Εντάχθηκε στην οργάνωση από τον αδερφό του Χριστόδουλο Ξηρό. Στις 29/06/2002 στο λιμάνι του Πειραιά ο αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός που μεταφέρθηκε στην περιοχή με ταξί, εξερράγη στα χέρια του. Κατηγορήθηκε για 78 ενέργειες. Καταδικάστηκε σε 5 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 5 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στην οργάνωση.

Βασίλης Ξηρός, «Παναής»

Προτελευταίος γιος της οικογένειας Ξηρού. Εντάχθηκε στην οργάνωση το 1995 κατά τη διαμονή του στην κατοικία του αδερφού του Σάββα Ξηρού στην Αθήνα.  Κατηγορήθηκε για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση, διακεκριμένη οπλοκατοχή και συνέργεια σε συνολικά 28 ενέργειες, ορισμένες εκ των οποίων επισύρουν ποινές ισόβιας κάθειρξης.Καταδικάστηκε σε 25 χρόνια κάθειρξη για απλή συνέργεια σε δολοφονία, συμμετοχή σε ληστείες, έκρηξη και συμμετοχή στην οργάνωση.

Βασίλης Τζωρτζάτος, «Σταμάτης»

Εντάχθηκε στην οργάνωση το 1985 από τον Χριστόδουλο Ξηρό, με τον οποίο είχαν γνωριστεί κατά τη διάρκεια συνδικαλιστικής κινητοποίησης.  Κατά την ανακριτική διαδικασία παραδέχθηκε ότι υπήρξε μέλος της 17Ν για ιδεολογικούς λόγους, και αποκήρυξε τη δράση της. Κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, προμήθεια, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών, διακεκριμένη οπλοκατοχή και για συνολικά 28 ενέργειες. Καταδικάστηκε σε 4 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε 4 δολοφονίες, ληστείες, εκρήξεις και συμμετοχή στην οργάνωση.

Θεολόγος Ψαραδέλης, «Φώτης»

Εντάχθηκε στην οργάνωση το 1986 από τον Γιάννη Σκανδάλη. Στην κατάθεσή του ομολόγησε τη συμμετοχή του στην 17Ν και στη ληστεία την Εθνικής Τράπεζας το 1986.Κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, προμήθεια, κατασκευή, και κατοχή εκρηκτικών, διακεκριμένη οπλοκατοχή, και ληστεία κατά συρροή. Αθωώθηκε στη δίκη.

Παύλος Σερίφης, «Βαγγέλης» ή «Νικήτας» ή «Πιτσιρικάς»

Θεωρείται ένα από τα ιδρυτικά μέλη. Ήρθε σε επαφή με τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο μέσω του ξαδέλφου του Γιάννη Σερίφη. Ο ίδιος στρατολόγησε τον συγγενή του Μάκη (Θωμά) Σερίφη και τον Ηρακλή Κωστάρη. Συνελήφθη το καλοκαίρι του 2002 στο Ανθηρό Καρδίτσας.Κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε οργάνωση, προμήθεια εκρηκτικών και οπλοκατοχή. Καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξη.

Θωμάς Σερίφης, «Στάθης»

Εντάχθηκε στην οργάνωση στα τέλη του 1988 μέσω του συγγενή του Παύλου Σερίφη. Στρατολογήθηκε από τον Χριστόδουλο Ξηρό, λίγο μετά την ένταξη των Ηρακλή Κωστάρη και Κωνσταντίνο Καρατσώλη με τους οποίους διατηρούσε φιλικές σχέσεις. Καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε μια ληστεία, αθώος για όλες τις άλλες πράξεις με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.

Ηρακλής Κωστάρης, «Χάρης» ή «Τάκης»

Μακρινός συγγενής της οικογένειας Σερίφη.  Εντάχθηκε στην οργάνωση το 1987 μέσω του Παύλου. Σύμφωνα με τα στοιχεία της προανάκρισης, στρατολόγησε τον Κωνσταντίνο Καρατσώλη το 1988 και του έδωσε το ψευδώνυμο «Στέλιος». Καταδικάστηκε σε 1 φορά ισόβια και 23 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη, ληστεία και συμμετοχή στην οργάνωση.

Κωνσταντίνος Καρατσώλης, «Στέλιος»

Υποστήριξε ότι στρατολογήθηκε το 1988 από τον Ηρακλή Κωστάρη σε μια συνάντηση που είχε κανονίσει με τον Δημήτρη Κουφοντίνα και τον Σάββα Ξηρό. Ομολόγησε τη συμμετοχή του σε τέσσερις ενέργειες, για τις οποίες έχει αναληφθεί η ευθύνη από την οργάνωση. Καταδικάστηκε σε 17 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη. Έχει αποφυλακιστεί.

Κωνσταντίνος Τέλιος, «Μάρκος»

Εντάχθηκε στην οργάνωση στις αρχές του 1988 μέσω του Χριστόδουλου Ξηρού, τον οποίο είχε γνωρίσει έναν χρόνο νωρίτερα στην Ικαρία. Χαρακτήρισε τον εαυτό του ως «διακοσμητικό στέλεχος» και «επιχειρησιακά απαράδεκτο», καθώς δεν χειριζόταν όπλα ή εκρηκτικούς μηχανισμούς. Καταδικάστηκε σε 22 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε δολοφονία και ληστεία, με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας.

Σωτήρης Κονδύλης, «Άρης»

Εντάχθηκε στην οργάνωση το 1990 από τον Χριστόδουλο Ξηρό. Θεωρείται από την ΕΛΑΣ ως επιχειρησιακό στέλεχος δεύτερης γενιάς. Καταδικάστηκε σε 11 χρόνια και 3 μήνες κάθειρξη για συμμετοχή σε υπόθεση ληστείας και έκρηξη, με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας. Έχει αποφυλακιστεί.

Πάτροκλος Τσελέντης, «Αλέκος» ή «Ταινίας»

Εντάχθηκε στην οργάνωση το 1983 από τον Δημήτρη Κουφοντίνα, με τον οποίον φοιτούσαν από κοινού στην ΑΣΟΕΕ. Εκτιμάται ότι είναι από τα πρώτα μέλη της 17Ν που εισχώρησαν στην οργάνωση περί τα τέλη της δεκαετίας του 1970, αποτελώντας μαζί με τον «Δημήτρη Κουφοντίνα το νέο αίμα της 17Ν. Κατηγορήθηκε για συμμετοχή στην οργάνωση, προμήθεια, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών, διακεκριμένη οπλοκατοχή, και για συνολικά 10 ενέργειες. Καταδικάστηκε σε 25 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή σε υποθέσεις δολοφονίας και σε ληστεία με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας. Έχει αποφυλακιστεί.

Διονύσης Γεωργιάδης, «Αλέξης»

Πολύ στενός φίλος του μικρότερου γιου της οικογένειας Ξηρού, Νίκου (ο οποίος ουδέποτε είχε σχέση με την οργάνωση). Το 1998 μετακόμισε προς εύρεση εργασίας στην Αθήνα, όπου φιλοξενήθηκε στην κατοικία των Σάββα και Βασίλη Ξηρού. Καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξη για συμμετοχή στην οργάνωση, σε ληστεία και έκρηξη.

Νίκος Παπαναστασίου, «ιστορικός Νικήτας»

Γεννηθείς το 1952 στο Χουμνικό Νιγρίτας Σερρών, πολύ κοντά στην Τερπνή Σερρών όπου γεννήθηκε ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Ο Κωνσταντίνος Τέλιος αναφέρει ότι όταν εξέφρασε αντιρρήσεις για τη συμμετοχή του στην οργάνωση, τον οδήγησαν στον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο και τον Νικόλαο Παπαναστασίου.Κατηγορήθηκε για συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, διακεκριμένη οπλοκατοχή κατά συναυτουργία, απόπειρα ανθρωποκτονίας, ανθρωποκτονία από πρόθεση κατά συρροή και ληστεία μετά φόνου. Καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξη. Αθωώθηκε λόγω παραγραφής.

Τα σενάρια αποφυλάκισης των μελών της 17 Νοέμβρη

Ενα πολύπλοκο νομικό κουβάρι που είναι σχεδόν αδύνατον να λυθεί αυτή τη στιγμή, είναι το πότε και βάσει ποιων διατάξεων θα μπορούσαν να αποφυλακιστούν ο Δημήτρης Κουφοντίνας και ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος. Η ιδιαιτερότητα των περιπτώσεών τους και η πολυπλοκότητα των νομικών διατάξεων επιτρέπει μόνο την ανάπτυξη κάποιων σεναρίων, χωρίς αυτά να είναι η «τελική κρίση». Πάντως, όπως όλα δείχνουν, μάλλον δεν θα περάσουν πολλά χρόνια -αναλογικά με την επιβληθείσα ποινή- προτού οι δύο βασικότεροι καταδικασθέντες της «17Ν» θα έχουν τη δυνατότητα να περάσουν μόνιμα την έξοδο της φυλακής.

Τα σενάρια που βάζουν στο τραπέζι νομικοί είναι πάρα πολλά, όσες και οι ρυθμίσεις, εξαιρέσεις και διατάξεις που προβλέπει ο νόμος, όσα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε κρατουμένου.

Όπως έγραψε και ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής στις (12 Νοεμβρίου) για τον Δημήτρη  Κουφοντίνα ενδεχομένως να υπάρξει η δυνατότητα χρήσης του άρθρου 105 Π.Κ., που ορίζει πως θα πρέπει αρχικά να εκτίσει, λόγω της ισόβιας κάθειρξης, τουλάχιστον 19 έτη, με πραγματική έκτιση, ενώ εξαιτίας της επιπλέον πρόσκαιρης κάθειρξης των 25 χρόνων, δεν αποκλείεται, είτε με τη χρήση των ευεργετικών διατάξεων του νόμου, να χρειαστεί να εκτίσει τα 3/5 αυτών, προτού του δοθεί το δικαίωμα να αιτηθεί την υπό όρους αποφυλάκισή του, είτε να εκτίσει πραγματικά 25 έτη προτού αποκτήσει σχετικό δικαίωμα.

Αντίθετα, ο Αλέξανδρος  Γιωτόπουλος ανήκει σε μία διαφορετική κατηγορία, λόγω της ηλικίας του. Εχοντας ήδη συμπληρώσει το 70ό έτος, ενδέχεται να έχει τη δυνατότητα να εκτίσει είτε τα 19 πραγματικά χρόνια, όπως και ο Δ. Κουφοντίνας, ώστε να μπορέσει να αιτηθεί απόλυση υπό όρους, είτε να επικαλεστεί τις ευεργετικές διατάξεις που του παρέχει ο νόμος λόγω ηλικίας, περιορίζοντας τα 19 έτη σε 15. Ωστόσο, στη δεύτερη περίπτωση ο χρόνος προσαυξάνεται κατά τα 2/5 των λοιπών ποινών (δηλαδή των 25 χρόνων κάθειρξης) που του έχουν επιβληθεί, εφόσον αυτές συντρέχουν σωρευτικά, με αποτέλεσμα τελικά η έκτιση της ποινής υπερβαίνει τα πρώτα 19 έτη. Σε κάθε περίπτωση ανώτατο όριο παραμένουν τα 25 χρόνια πραγματικής έκτισης ποινής.