Έχουν απωθήσει ήδη από τον Νοέμβριο του 1940 τους Ιταλούς από την Ελληνοαλβανική μεθόριο και προελαύνουν προς γενική έκπληξη και αγανάκτηση Ιταλών και Γερμανών, αλλά κερδίζοντας τον θαυμασμό των υπόδουλων Ευρωπαίων από τις δυνάμεις του άξονα.

Εκατοντάδες είναι οι Καβαλιώτες που πολεμούν στο μέτωπο. Στρατευμένοι αλλά και έφεδροι διάσπαρτοι στις μονάδες δίνουν τις δικές τους μάχες. Εξήντα εφτά από αυτούς έδωσαν τη ζωή τους για μια λεύτερη Ελλάδα. Δεκάδες τραυματίστηκαν και πολλοί από αυτούς τα επόμενα δύσκολα χρόνια πέθαναν από τις κακουχίες της κατοχής και των τραυμάτων που είχαν. Ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα, ίσως ζουν ακόμα.

Το Χειμώνα του 1941 ένας Καβαλιώτης νέος, ο Κρίτων Κονσουλίδης πολεμά στα βουνά της Ηπείρου. Είναι στο 90ο Σύνταγμα Πεζικού στο 3ο Τάγμα. Δευτεροετής Εύελπις αυτός και το Τάγμα του αντιμετωπίζουν την περίφημη Μεραρχία των «Λύκων» της Τοσκάνης του Ιταλικού Στρατού. Οι Έλληνες πολεμούν με αυτοθυσία και αυταπάρνηση, οι Ιταλοί υποχωρούν. Το Πυροβολικό τους προσπαθεί να τους καλύψει.

Είναι η 17η Ιανουαρίου 1941 και η 8η πρωινή ένα θραύσμα πυροβόλου τραυματίζει τον Κρίτωνα Κονσουλίδη. «Όρθιος και ατάραχος αψηφών το τρομερόν εχάρικον πυρ, εβάδιζε προς το καθήκον, ότε έτερον εχθρικόν βλήμα εκράγεν εις ολίγην απόστασιν τον ετραυμάτισε εις δεξιάν ωμοπλάτην..». Έτσι περιγράφει ο διοικητής του Τάγματος τον τραυματισμό του Καβαλιώτη Ανθυπολοχαγού σε επιστολή που έστειλε μετά θάνατο στον πατέρα του, γιατρό Ιωάννη Κονσουλίδη στην Καβάλα.

Ο Καβαλιώτης ήρωας μεταφέρθηκε αρχικά στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων και στη συνέχεια σε αυτό της Καβάλας, όπου και απεβίωσε λόγω της σοβαρότητας των τραυμάτων του. Ο τραγικός πατέρας με επιστολή του ενημερώνει τον διοικητή του Τάγματος του γιου του για τον θάνατο του παιδιού του.

Στις 21 Φεβρουαρίου 1941 ο διοικητής γράφει στον πατέρα του Κονσουλίδη: «Αφού όμως επέπρωτο διά της θυσίας του να συμβάλει και αυτός μαζί με τόσους άλλους εις την δημιουργίαν του λαμπρού Εθνικού Οικοδομήματος του μέλλοντος , άς παρηγορήθώμεν (διότι και δι ημάς η λύπην διά την απώλειαν του υπήρξε μεγάλην) διότι η θυσία του δεν υπήρξε μάταια θα αναφέρηται δε και εις μίαν από τας λαμπροτέρας σελίδας της νεώτερης πολεμικής ιστορίας…».

Ο Κρίτων Κονσουλίδης είχε γεννηθεί το 1920 στην Καβάλα και στις 5 Νοεμβρίου 1938 κατετάγη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Ήταν ο πρώτος Καβαλιώτης που εισήχθη στη Σχολή από της ιδρύσεως της, το 1828. Στις 29 Οκτωβρίου 1940 λόγω του πολέμου και σύμφωνα με τον κανονισμό της σχολής, προήχθη σε Ανθυπολοχαγό και εστάλη σε μονάδα του μετώπου. Το 1945 με Βασιλικό Διάταγμα προήχθη, μετά θάνατον, στο βαθμό του Υπολοχαγού και τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας.

Ο δήμος Καβάλας στις 4 Φεβρουαρίου 1973 τοποθέτησε προτομή του ήρωα σε μια μικρή κεντρική πλατεία. Το 2000 αυτή η μικρή πλατεία της Καβάλας πήρε το όνομά του. Η σορός του αρχικά ετάφη στο δημοτικό νεκροταφείο Ιωαννίνων και στη συνέχεια τα οστά του μεταφέρθηκαν στο μαυσωλείο των πεσόντων εν πολέμω αξιωματικών που βρίσκεται στην είσοδο του Α’ Νεκροταφείου Αθηνών.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ