Ο Γιάννης Διακογιάννης, τον Μάιο εκείνης της χρονιάς, είχε μεταδώσει από το στούντιο τον τελικό του Πρωταθλητριών (Μίλαν-Αγιαξ 4-1) ενώ είχε με σημαντική καθυστέρηση περιγράψει και αγώνες από το Μουντιάλ του 1966.

Η ιστορία κατέγραψε πάντως ως πρώτη αθλητική μετάδοση έναν αγώνα μπάσκετ της Εθνικής μας ομάδας στο «Παλέ ντε Σπορ» της Θεσσαλονίκης, την παραμονή της έναρξης της Διεθνούς Εκθεσης, την Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 1969.

Η μετάδοση χρησιμοποιήθηκε ως πρόβα τζενεράλε για τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Στη Θεσσαλονίκη ο ΟΤΕ στη διάρκεια της Εκθεσης λειτουργούσε ένα μικρό πομπό καλύπτοντας κάποιες από τις εκδηλώσεις. Εκεί άλλωστε, στις αρχές της δεκαετίας του ’60, είχαν αρχίσει οι πρώτες τηλεοπτικές εκπομπές.

Εκείνη τη χρονιά ο ΟΤΕ διέθετε τον ένα όροφο του ομώνυμου πύργου του στο χώρο της έκθεσης κι εγκατέστησε μια κεραία. Χωρίς να διαθέτει συνεργεία εξωτερικών μεταδόσεων με δύο μόνο κάμερες και μια κεραία συνέλαβε το φιλόδοξο σχέδιο να δείξει σε απευθείας μετάδοση τα εγκαίνια της ΔΕΘ που είχαν προγραμματιστεί για το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου. Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος θα ήταν εκεί μαζί με όλο σχεδόν το Υπουργικό Συμβούλιο. Η κάλυψη έπρεπε να πετύχει. Οι δύο κάμερες θα κατέγραφαν τις εκδηλώσεις στο «Παλέ ντε Σπορ».

Το τεστ για τη ΔΕΘ

Επρεπε όμως να γίνει ένα τεστ πριν από το «σημαντικό γεγονός». Εκείνη την εποχή στον ίδιο χώρο γινόταν το Βαλκανικό πρωτάθλημα μπάσκετ. Την παραμονή των εγκαινίων, την Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου γινόταν ο «άτυπος τελικός» με αντιπάλους την Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία. Οι τεχνικοί του ΟΤΕ έστησαν τα μηχανήματά τους και μέσω κυκλώματος έστελναν την εικόνα στο στρατιωτικό κανάλι στην Αθήνα για να μπορούν να ελέγχουν το σήμα, αφού μόνο αυτό εξέπεμπε στη Θεσσαλονίκη!

Για λόγους προγράμματος μεταδόθηκε μόνο το δεύτερο ημίχρονο για να μην κουραστεί το τηλεοπτικό κοινό! Οσο για την περιγραφή, την κατάσταση… έσωσε το ραδιόφωνο. Ο Βασίλης Γεωργίου μετέδιδε το ματς για το ραδιοφωνικό σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων. Πήραν λοιπόν τον ήχο του ραδιοφώνου και τον πέρασαν στην τηλεόραση.

Ποδοσφαιρικά το «ντεμπούτο» έγινε στις 15/10, πάλι στη Θεσσαλονίκη. Ηταν αγώνας της Εθνικής μας ομάδας με αντίπαλο την Ελβετία στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Μουντιάλ.

Η μετάδοση έφερε γούρι καθώς η Εθνική σάρωσε τους Ελβετούς με 4-1 στο «Καυτανζόγλειο» αλλά την πρόκριση από τον όμιλό μας είχε καρπωθεί η Ρουμανία μετά το 1-1 στο Βουκουρέστι λίγες μέρες αργότερα.
Στις 30/11 έγινε η πρώτη αναμετάδοση αγώνα για το ελληνικό πρωτάθλημα. Ήταν η αναμέτρηση Εθνικού-Παναθηναϊκού για την ένατη αγωνιστική. Το ματς έγινε κάτω από συνεχή βροχή και τελείωσε με νικητή τον Παναθηναϊκό με 1-0 και σκόρερ τον Μήτσο Δημητρίου στο 61ο λεπτό με πέναλτι.

Είχε μεταδοθεί μόλις το δεύτερο ημίχρονο ώστε να μην εμποδιστεί η προσέλευση του κόσμου. Παρ’ όλα αυτά και λόγω των κακών συνθηκών κόπηκαν μόνο 9.895 εισιτήρια.

Ο Παναθηναϊκός, με τη σύμφωνη γνώμη των Ολυμπιακού και ΑΕΚ, διαμαρτυρήθηκε έντονα για την αναμετάδοση και ήταν η πρώτη φορά που τέθηκε ζήτημα αποζημίωσης των σωματείων από την τηλεόραση με τη συμβολή και της ΕΠΟ.

Οι «πράσινοι» μάλιστα είχαν επικαλεστεί το γεγονός ότι την αμέσως προηγούμενη περίοδο 1968-69 είχαν κοπεί στις αναμετρήσεις του Παναθηναϊκού με τον Εθνικό 22.895 εισιτήρια στη Λεωφόρο με ανάλογα άσχημες καιρικές συνθήκες, ενώ τον αγώνα του Φαλήρου είχαν παρακολουθήσει περισσότεροι από 32.000 θεατές (31.708 τα εισιτήρια).

«Ηταν η εποχή της… πατέντας»

«Η ανυπαρξία τεχνικών μέσων μάς έκανε να… εφευρίσκουμε ένα σωρό λύσεις εκ του προχείρου. Ηταν η εποχή της… πατέντας. Τον Απρίλιο του 1968 ο Σταθμός των Ενόπλων Δυνάμεων μετέδωσε τον αγώνα της ΑΕΚ με τη Σλάβια. Επειδή όμως δεν υπήρχαν συνεργεία εξωτερικών μεταδόσεων έβαλαν μια φωτογραφία της ΑΕΚ και αναμετέδιδαν τη ραδιοφωνική μου περιγραφή. Αυτό ήταν το πρώτο ματς που… μεταδόθηκε, τρόπος του λέγειν, τηλεοπτικά. Στο ματς Ελλάδας-Γιουγκοσλαβίας υπήρξε ζωντανή εικόνα και ήχος από το ραδιόφωνο. Υπήρχε και μια κινηματογραφική κάμερα για τα κοντινά πλάνα και κάποιες συνεντεύξεις μετά το ματς που προβλήθηκαν αργότερα στις αθλητικές εκπομπές του σταθμού» περιέγραφε αρκετά χρόνια μετά ο Βασίλης Γεωργίου.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής