Γράφει ο Αθανάσιος Ε. Δρούγος*
Η Τελική Διακήρυξη είναι έτοιμη και όπως πάντα είναι πολυπαραγραφική και καλύπτει μία ευρύτατη επιλογή θεμάτων που αφορούν την πυρηνική στρατηγική, τις συμβατικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ, τις σύγχρονες υβριδικές απειλές, τις σχέσεις της Συμμαχίας με φιλικά κράτη σε άλλες ηπείρους, το ρόλο της σύγχρονης τεχνολογίας στις συμμαχικές επιχειρήσεις και αποστολές, τη ρωσική απειλητική εμπλοκή, την κινέζική διείσδυση, τις περιφερειακές εστίες έντασης και όχι μόνο (Ουκρανία-Καύκασος-Ιράν κ.ά.). Παράλληλα προετοιμάζεται και προσεχώς θα είναι έτοιμο το νέο Στρατηγικό Πλαίσιο του ΝΑΤΟ και οι κατευθυντήριες οδηγίες που θα αντικαταστήσουν μέσα στο 2022 το ισχύον του 2010.
Η σύνοδος των ηγετών στη βελγική πρωτεύουσα είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντική λόγω των επιμέρους επαφών του προέδρου Μπάιντεν με τους Ερντογάν, Μητσοτάκη, Μέρκελ, Μακρόν κ.ά., ενώ λαμβάνει χώρα μετά την 46η Σύνοδο του G7 στην Κορνουάλη στη Μ. Βρετανία, και έπεται η συνάντηση του Αμερικανού προέδρου με τον Ρώσο ομόλογό του Πούτιν στην Ελβετία, σε μία χρονική περίοδο που οι διμερείς τους σχέσεις βρίσκονται σε πολύ άσχημο σημείο λόγω της προκλητικής συμπεριφοράς της Μόσχας σε πολλά μέτωπα (Ουκρανία-Λευκορωσία-αρκτικές δραστηριότητες-υβριδικές απειλές- κυβερνοσυμπεριφορά, περίπτωση του αντικαθεστωτικού Ναβάλνι, ανθρώπινα δικαιώματα κ.ά.).
Η Ατλαντική Συμμαχία θα πολλαπλασιάσει την «παγκοσμιοποιημένη» τάση της, εμπλεκόμενη με τις επιμέρους διακλαδικές -ηπειρωτικές διοικήσεις των ΗΠΑ σε Λατινική Αμερική (SOUTHCOM), Αφρική (ΑFRICOM), Ασία, Ωκεανία (INDO-PACOM) κ.ά. (ήδη ο Στόλτενμπεργκ έχει παρουσιάσει διάφορα κράτη-κλειδιά όπως την Γκάνα και τη Σενεγάλη στη Δυτική Αφρική, την Κολομβία στη Νότια Αμερική, τη Μογγολία, την Ινδία και τη Σιγκαπούρη στην Ασία κ.ά. (που θα προστεθούν στις ήδη γνωστές, π.χ. Αυστραλία-Νέα Ζηλανδία-Νότια Κορέα-Ιαπωνία) σε συνεργασιακό πλαίσιο με το ΝΑΤΟ.
Επιπρόσθετα, ο αρκτικός/πολικός χώρος, στον οποίο στρατιωτικά η Μόσχα έχει διευρύνει αρκετά το φάσμα των στρατιωτικών εγκαταστάσεών της, θα κυριαρχεί στις κινήσεις της Συμμαχίας, ενώ μέσα στο ΝΑΤΟ αποκτά ήδη πολύ αναβαθμισμένο ρόλο η περίφημη εννεαμερής, δηλαδή Πολωνία, τρία Βαλτικά κράτη (Λετονία-Λιθουανία-Εσθονία), Σλοβακία, Τσεχία, Ουγγαρία Ρουμανία, Βουλγαρία (γνωστή ως Ιντερμάριουμ).
- Στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών η συνάντηση (στο περιθώριο) των προέδρων Μπάιντεν και Ερντογάν είναι καθοριστική (όπως και εκείνη μεταξύ Ερντογάν-Μακρόν). Η Αγκυρα εμφανίζεται τα τελευταία 3 χρόνια να έχει διαφοροποιηθεί σε αρκετά θέματα από τις αμερικανικές θέσεις. Κυρίως στην περίπτωση της προμήθειας του ρωσικού εξελιγμένου αντιπυραυλικού συστήματος S-400, σε ορισμένα επιμέρους θέματα που αφορούν τις κουρδικές πολιτοφυλακές ανατολικά και δυτικά του Ευφράτη στη Βόρεια Συρία (όπου με τους Αμερικανούς έχουν διαφορετική προσέγγιση), καθώς και στην υπόθεση της μη έκδοσης από τις ΗΠΑ του θεωρητικού της απόπειρας πραξικοπήματος πριν από 5 χρόνια, και ηγέτη της FETO, κατά του Ερντογάν, ιμάμη Γκιουλέν.
Απέναντι στην Αγκυρα -λόγω CAATSA- έχουν επιβληθεί κάποιες οριακές κυρώσεις των ΗΠΑ, ενώ η Τουρκία δεν συμμετέχει πλέον στη συμπαραγωγή των F-35 (αν και αρκετά από τα επιμέρους τμήματα του αεροσκάφους εξακολουθούν να κατασκευάζονται σε Εσκί Σεχίρ και Μαλάτεια από κορυφαίες τουρκικές εταιρίες τύπου ΤΑΙ-Αselsan κ.ά.). Το σίγουρο είναι, και πρέπει να το αντιληφθούν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι (προφανώς και εμείς), ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία «άλλη» Τουρκία, που διαφέρει από εκείνη του Ψυχρού Πολέμου και εκείνη της πρώτης μεταψυχροπολεμικής και μετασοβιετικής περιόδου 1991-2001.
Επιπλέον κυριαρχεί συντριπτικός -παροξυσμικός (οριζοντίως και καθέτως) ελιτικός και λαϊκιστικός (στη βάση) αντιαμερικανισμός, που προέρχεται από τα έγκατα του ενδυναμωμένου σουνιτικού ισλαμισμού, του προεκτασιακού αναθεωρητισμού, ως και του επανακαθορισμού της βαθιάς ισλαμικής κουλτούρας στην τουρκική κοινωνία. Ενώ την ίδια στιγμή η Τουρκία είναι πλέον διεθνής παίκτης και με παρουσία σε νέες τεχνολογίες, παγκόσμιες εμπλοκές, αναβαθμισμένη στρατηγική, ισχυρή σύμπηξη… με το Πακιστάν (σε μυστικά προγράμματα που ακόμα δεν έχουμε εικόνα) ενώ είναι πολύ κινητική, ως και προεξάρχουσα χώρα στον Οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης. Συνεπώς οι σχέσεις με την Ουάσιγκτον θα πρέπει να καθοριστούν σε άλλη και εξειδικευμένη θεματικά, πολιτικά και γεωπολιτικά βάση.
Ο ΥΠΕΞ Αντονι Μπλίνκεν είναι κορυφαίο πρόσωπο της παραδοσιακής αμερικανικής γραφειοκρατίας, αλλά πέραν του ότι πρεσβεύει και επιδιώκει τη διάσωση της Τουρκίας για τη Δύση, είναι σημαντικό να αντιληφθεί ότι χρειάζεται «νεο-διατλαντική ευελιξία» με την Αγκυρα (σε διμερή βάση) γιατί η Τουρκία μπορεί να μην αποχωρήσει ποτέ από το ΝΑΤΟ αλλά θα κινείται κατ’ αρχάς σε φάση ημισυμμαχικότητας/semi-alignment με τους Αμερικανούς.
- Η Αγκυρα στο ΝΑΤΟ έχει κάλυψη από πολύ ισχυρούς παίκτες. Εξακολουθεί να συμμετέχει δυναμικά μέσα στις αποστολές και επιχειρήσεις της Συμμαχίας, στέλνει παντού διπλωμάτες και στρατιωτικούς, διατηρεί νατοϊκά «στοιχεία» στο έδαφός της (ραντάρ στο Κιουρετσίκ-Ικόνιο- αμερικανικά τακτικά πυρηνικά όπλα Β61 στο Ιντσιρλίκ-Στρατηγείο χερσαίων Δυνάμεων στη Σμύρνη, διαθεσιμότητα 3ου Σώματος Στρατού ως NRDC-TR στην Κωνσταντινούπολη, Κέντρο για τρομοκρατία στην Αγκυρα-Βάση Ντιγιάρμπακιρ για διοικητική μέριμνα), έχει πλέον καταφέρει μέσα στους κόλπους του ΝΑΤΟ να πουλάει δικά της παραγόμενα οπλικά συστήματα (Πολωνία-Ουγγαρία-προσεχώς Λετονία), έχει παρουσία σε διάφορες γωνιές του πλανήτη (ισχυριζόμενη ότι προσφέρει υποστήριξη(!) στη Δύση παρακολουθώντας τη Μόσχα σε Συρία- Καύκασο-Λιβύη κ.λπ., ενώ διατηρεί στρατιωτική παρουσία σε 13 κράτη και έχει τη διοίκηση για το τρέχον έτος της πιο υψηλού επιπέδου διασυμμαχικής-διακλαδικής δύναμης (VJTF).
- Συμπερασματικά, για τη χώρα μας, θα πρέπει να βλέπουμε πολύ μακριά σε ό,τι αφορά την Τουρκία, αφού αναγκαστικά, λόγω γεωγραφίας, δεν πρόκειται να αλλάξουν τα πράγματα, ως και η προκλητική συμπεριφορά της Αγκυρας. Οι αναλύσεις και μυθοπλαστικές απόψεις περί επικείμενης ανατροπής του Ερντογάν, περί εδαφικού τεμαχισμού της Τουρκίας, περί διαλυτικής δυναμικής της λόγω της αρκετά προβληματικής-μαφιοζοποιημένης οικονομίας και ό,τι κάτι άλλο συνεπάγεται δεν είναι σοβαρές και δεν στηρίζονται στη λογική (για την πιο ιδιόρρυθμη χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ). Ικανοποιούν ορισμένους ενδόμυχους πόθους ως και φαντασία κάποιων, ως και την ανεπάρκεια-έλλειψη βαθύτατων πληροφοριών ορισμένων, αλλά δεν συνδράμουν στη σωστή αναλυτική προσέγγιση. Είναι μία χρονική περίοδος όπου έχουμε δυνατότητες να εκμεταλλευτούμε καταστάσεις απέναντι στη γείτονά μας στο πλαίσιο της νέας μετεξέλιξης του ΝΑΤΟ. Θα το κάνουμε; Θα το αντιληφθούμε; Οι καιροί πάντως δεν περιμένουν… και έρχονται πολύ σοβαρές εξελίξεις.
*Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις
Ειδήσεις σήμερα
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr
Ακολουθήστε το EleftherosTypos.gr σε Instagram, Facebook και Twitter
Ροή Ειδήσεων 
