Ο Ναντίμ Χαμάντ έφτασε στην Ελλάδα όταν ήταν 13 ετών και αναφέρθηκε στις δυσκολίες που συνάντησε στο ταξίδι του.
«Έφυγα από το Πακιστάν για τους δικούς μου λόγους και το ταξίδι ήταν εφιάλτης. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο το ταξίδι από το Πακιστάν μέχρι να φτάσω στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, μέχρι να φτάσω στην Κωνσταντινούπολη έκανα 25 ημέρες. Ήταν μέσα από τα δάση και ήταν κάτι αξέχαστο, ένας εφιάλτης. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ».
Εκείνο που του έδινε δύναμη για να συνεχίσει ήταν η σκέψη πως τον περίμενε ένα καλύτερο μέλλον.
«Σκεφτόμουν αφού έχω φύγει από τη χώρα μου, την πατρίδα μου, εκεί που θα πάω είναι κάτι καλύτερο για μένα. Εάν θες κάτι καλύτερο για σένα πρέπει να το παλέψεις. Αυτό είπα μέσα μου, θα παλέψω και θα τα καταφέρω για μένα».
Όταν έφτασε στην Ελλάδα αντιμετώπισε δυσκολίες, καθώς δεν γνώριζε τη γλώσσα και δεν καταλάβαινε τίποτα.
«Η Ελλάδα δεν ήταν ο προορισμός μου, ήταν να φύγω, να πάω στη Σουηδία, αλλά περνούσε ο καιρός και η Ελλάδα έγινε η δεύτερή μου πατρίδα. Είχα παέι πρώτα στη Σάμο πριν 13 χρόνια, ήταν η πρώτη δομή που πήγα. Έμεινα εκεί για λίγες ημέρες, από εκεί πήγα στην Αθήνα και από την Αθήνα στην ΑΡΣΙΣ. Τον πρώτα καιρό, όταν πήγα εκεί, γράφτηκα σε ένα σχολείο που τελείωσα την ΣΤ’ τάξη δημοτικού. Την επόμενη χρονιά γράφτηκα σε ένα γυμνάσιο και το 2014 άρχισα να δουλεύω μεταφραστής στη δομή που έμεινα σαν παιδί, σαν ασυνόδευτο ανήλικο. Τις πρωινές ώρες δούλευα, μετά τη δουλειά πήγαινα προπόνηση, μετά την προπόνηση έτρεχα να προλάβω το σχολείο», είπε ο Ναντίμ.
Για το εάν έχει έρθει αντιμέτωπος με ρατσιστικές συμπεριφορές, ο Ναντίμ σχολίασε πως «είναι ένα φαινόμενο. Απλά να έχεις τη δύναμη να το αντιμετωπίζεις ή να το αγνοείς, γιατί δεν έχεις άλλη επιλογή».