Η καθαυτή εθιμική περίοδος του Πάσχα αρχίζει το Σάββατο του Λαζάρου και την Κυριακή των Βαΐων, με νεκρολατρικές και γονιμικές πρακτικές να εντοπίζονται σε όλη την Ελλάδα. Τις περισσότερες από αυτές γνωρίζουμε από παλαιότερες καταγραφές καθώς έχουν ατονήσει στο σύγχρονο αστικοποιημένο περιβάλλον.

Ένα από τα χαρακτηριστικότερα αναπαραστατικά νεκρολατρικά έθιμα που τείνουν να αναβιώνουν από τους λαογραφικούς συλλόγους και όχι αυθόρμητα από τις κοινότητες κατά κύριο λόγο εντοπίζεται στην Ήπειρο. Πρόκειται για το έθιμο του Ζαφείρη όπου ένα νεαρό παιδί που υποδύεται τον νεκρό, στολισμένο με κλαδιά και φύλλα ξεπετάγεται ζωντανό μετά το τέλος του μοιρολογιού της κοινότητας.

Βασικό στοιχείο του Σαββάτου του Λαζάρου ήταν τα αγερμικά τραγούδια, κάλαντα δηλαδή που τραγουδούσαν τα παιδιά, τα οποία γυρνούσαν πόρτα- πόρτα σε όλα τα σπίτια του οικισμού φέροντας ομοίωμα του Λαζάρου είτε από ζυμάρι, είτε από κάποιο οικιακό αντικείμενο τυλιγμένο σε πανιά. Είναι τα λεγόμενα… Λαζαράκια.

Το «Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια ήρθε η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια» έχει επιβιώσει ως η απλούστερη μορφή των πασχαλινών καλάντων.

Πάσχα 2022: Το έθιμο των Λαζαρίνων

Η κοιτίδα της πιο εντυπωσιακής και αυθόρμητα επιτελούμενης πασχαλινής εθιμολογίας ακόμη και σήμερα βρίσκεται βόρεια στο χάρτη της Ελλάδας: στην περιοχή της Μακεδονίας.

Από το Ρουμλούκι της Ημαθίας μέχρι τα χωριά της Κοζάνης (Αιανή, Λευκοπηγή, Κρόκος, Ροδιανή, Αγ. Παρασκευή) το έθιμο των Λαζαρίνων κυριαρχεί: άλλοτε αυστηρά και μόνο ανύπαντρα κορίτσια, σήμερα και μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες, με τις χαρακτηριστικές τοπικές φορεσιές, τραγουδούν στις γειτονιές των χωριών τα λαζαριάτικα τραγούδια.

Οι Λαζαρίνες, είναι η πολιτιστική ταυτότητα της Αιανής, περπάτησαν και περπατούν χέρι χέρι, αιώνες τώρα και δείχνουν τον δρόμο της συνέχειας και του μέλλοντος αυτού του τόπου.

Το Σάββατο του Λαζάρου τα τραγουδίσματα και οι αγερμοί προαναγγελίας της ανάστασης κυριαρχούν. Η Κυριακή των Βαΐων μυρίζει…ψάρι και αποτελεί την ανάπαυλα της σαρακοστιανής νηστείας πριν την αυστηρότητα της Μεγάλης Εβδομάδας.

Χαρακτηριστική περίπτωση κατά την οποία η εκκλησιαστική εικονογραφία επηρέασε την παραδοσιακή χειροτεχνία είναι οι σταυροί από βάγια ή νέους εύπλαστους βλαστούς (συνήθως ιτιά και μυρτιά) που πλέκονται με τις τεχνικές μικροκαλαθοπλεκτικής οι οποίες παραμένουν ενεργές στα Κυκλαδονήσια και την Κρήτη.

Πολλά ανώφλια «φορούν» τέτοια καλαμένια σταυρουδάκια τέτοιες μέρες και μέχρι το μαγιάτικο στεφάνι.

Ειδήσεις σήμερα