Ταγμένη στην προσφορά, άρχισε από πολύ νωρίς να δραστηριοποιείται σε συλλόγους και οργανώσεις. Στόχος της ήταν πάντα η διεθνής ειρήνη, η παγκόσμια αλληλεγγύη, μα κυρίως το να βοηθά τα παιδιά σε όλους τους τομείς: στην υγεία, την εκπαίδευση.

Ήταν Ιδρύτρια και Πρόεδρος του «Ιδρύματος για το Παιδί και την Οικογένεια», το οποίο μετονομάστηκε σε «Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη», και του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ». Από το 1999, ήταν Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO σε θέματα που αφορούν τα δικαιώματα και την προστασία των παιδιών καθώς και την πολιτιστική κληρονομιά.

Ανέπτυξε ισχυρές σχέσεις με διάφορες διεθνείς προσωπικότητες όπως η βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας και η Σούζαν Μουμπάρακ και με διάφορα δίκτυα και οργανώσεις όπως ο Παγκόσμιος Συνασπισμός Γυναικών που υπερασπιζόταν την ειρήνη. Το έργο της,  διεθνώς αναγνωρισμένο, με την ίδια να έχει λάβει πολλούς τιμητικούς τίτλους και βραβεία όπως: Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Ευποιίας της Ελληνικής Δημοκρατίας, Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, Αρχόντισσα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Ιππότης και Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας, Μεγάλο Βραβείο της Χάρτας των Παρισίων ενάντια στον καρκίνο, Βραβείο “Ripple of Hope” του Ιδρύματος «Robert F. Kennedy Human Rights».

Σταθμός στη ζωή της ήταν το Ογκολογικό Νοσοκομείο Παίδων Ελπίδα,που επικεντρώνεται ακόμη και σήμερα στη φροντίδα παιδιών με καρκίνο.

«Η Ελπίδα μετρά πια 32 χρόνια ζωής και προσφοράς στα παιδιά με καρκίνο και στις οικογένειες τους. Μέσα σε αυτά τα χρόνια χιλιάδες παιδιά, όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από ολόκληρο τον κόσμο, έχουν βγει νικητές. Περισσότερες από 2000 οικογένειες έχουν βρει σπιτικό στον ξενώνα μας ενώ η ογκολογική μας μονάδα συγκαταλέγεται πια ανάμεσα στις καλύτερες σε ολόκληρη την Ευρώπη», δήλωνε σε πρόσφατη συνέντευξη τον περασμένο Δεκέμβριο.

Μαριάννα Βαρδινογιάννη – « Η ζωή ενός και μόνο παιδιού αξίζει για να αγωνίζεσαι»

Με αυτή τη φράση, η μεγάλη αυτή κυρία πορευόταν στη ζωή. «Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω ένα μόνο περιστατικό μέσα στα 30 χρόνια της ΕΛΠΙΔΑΣ, κατά τα οποία ήμουν και είμαι πάντα παρούσα. Γνωρίζω τα παιδιά με το μικρό τους όνομα, είμαι στο πλευρό των οικογενειών σε καθημερινή βάση. Το πιο δυνατό συναίσθημα είναι εκείνο που γεμίζει την καρδιά μου κάθε φορά που ένα παιδί φεύγει υγιές από το νοσοκομείο μας και συνεχίζει τη ζωή του!

Είναι στιγμές που δύσκολα περιγράφονται με λόγια. Πώς να βάλω σε λέξεις το συναίσθημα που ένιωσα όταν ο Παναγιώτης, το πρώτο μεταμοσχευμένο μας παιδί, παντρεύτηκε και εγώ ήμουν η κουμπάρα; Ή το συναίσθημα που ένιωσα όταν η Έφη, που έχασε το πόδι της δίνοντας τη μάχη ενάντια στον καρκίνο, κατάφερε να γίνει πρωταθλήτρια Ελλάδας στην ξιφασκία με αμαξίδιο και μου παρέδωσε το μετάλλιο της; Ή όταν ο μικρός μου Στέλιος βγαίνοντας από το Νοσοκομείο, μου τηλεφώνησε να με προσκαλέσει στο χωριό του στην Καστοριά δίνοντάς μου ακριβείς οδηγίες πώς να πάω να βρω το σπίτι του;

Δεν ξεχνώ μια ημέρα, όταν πρόσφατα βρέθηκα στο Νοσοκομείο μας, που είδα ένα μικρό αγοράκι να κλαίει. Ανήσυχη το πλησίασα για να μάθω τι συμβαίνει και μου εξήγησε πως μόλις είχε λάβει το εξιτήριο για να επιστρέψει στο σπίτι του. “Εγώ όμως δεν θέλω να φύγω από εδώ. Η αγάπη και η στοργή από όλους εδώ με έκαναν να νιώσω πως το Νοσοκομείο αυτό είναι το σπίτι μου!”. Οι στιγμές αυτές είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός, βαθιά φυλαγμένος στην καρδιά και στην ψυχή μου», είχε δηλώσει η Μαριάννα Βαρδινογιάννη.

Ειδήσεις σήμερα

Σπύρος Φωκάς: Η νέα ανάρτηση της συζύγου του μέσα από το νοσοκομείο

Έγκυος στο πρώτο της παιδί αγαπημένη Ελληνίδα τραγουδίστρια – Τα βίντεο που δημοσίευσε

Τζόνι Ντεπ: Το ελληνικό νησί που αγόρασε πάνω από 4 εκατ. στα Δωδεκάνησα