«Το να κρατάμε φωτογραφίες θαμμένες στο σεντούκι δεν βοηθάει. Καλό είναι να βγαίνουν προς τα έξω, να τις βλέπουμε, να μαθαίνουμε την ιστορία του τόπου μας. Να παραμένουν οι μνήμες ζωντανές», λέει η Λίζα Κουτσαπλή, ιδιοκτήτρια της σελίδας στο facebook «Liza’s Photographic Archive of Greece – Φωτογραφικά άλμπουμ της Ελλάδας».
Και όχι, η κ. Κουτσαπλή (γεννήθηκε στην Αυστραλία, ωστόσο η καταγωγή της είναι από τη Λήμνο) δεν είναι φωτογράφος. Είναι μια συνταξιούχος που εδώ και έντεκα χρόνια ανασύρει θησαυρούς αναμνήσεων, χιλιάδες φωτογραφικά στιγμιότυπα από τις δεκαετίες του ’30, του ’40, του ’60 και του ’70, τα οποία μοιράζεται με τους χρήστες στο Διαδίκτυο για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Τι κάνει ακριβώς; Ψάχνει σε ιστοσελίδες μουσείων, ιστορικών αρχείων, ανακαλύπτει και ταυτοποιεί φωτογραφικό υλικό από όλη την Ελλάδα· από το κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας, τη Θεσσαλονίκη, το Ναύπλιο, την Καλαμάτα, τη Λήμνο, τη Ρόδο, την Κρήτη κ.λπ.
«Αρχισα να μαζεύω φωτογραφίες από την παλιά Ελλάδα το 2011. Ενα χρόνο μετά απέκτησα το δικό μου αρχείο. Τότε μια φίλη μού πρότεινε να δημιουργήσω μία ιστοσελίδα και έτσι έπραξα», λέει στον «Ελεύθερο Τύπο». Νωρίτερα, είχαν πέσει στα χέρια της περίπου 2.100 φωτογραφίες από την παλιά Αθήνα του Γεώργιου Μπακούρου, τις οποίες η κ. Κουτσαπλή τις δώρισε στο Σύλλογο των Αθηναίων.
Το αρχείο που διαθέτει είναι πλούσιο και ιδιαίτερα πολύτιμο, μια που πολλά φωτογραφικά άλμπουμ θεωρούνται σπάνια ντοκουμέντα. Σήμερα, η ίδια έχει αρχειοθετήσει πάνω από 30.000 φωτογραφίες. Κάτι που, όπως λέει, «δεν είναι εύκολο, θέλει κόπο, χρόνο, μα πάνω από όλα μεράκι και αγάπη».
Οπως εξηγεί, «δεν είναι μονάχα να βρεις το υλικό. Για παράδειγμα, δουλεύω ένα άλμπουμ τρεις ημέρες. Πρέπει να περάσεις τη φωτογραφία από ειδικό πρόγραμμα, να την καθαρίσεις από τις γραμμές και τις στάμπες». Πρέπει, επίσης, να παρουσιάσει και την πηγή αλλά και τον άνθρωπο που με τον δικό του φακό απαθανάτισε τη στιγμή. «Οι φωτογραφίες δεν είναι δικές μου, για αυτό και πάντοτε αναφέρω τον φωτογράφο».
Ενα μεγάλο κομμάτι των δημοσιευμένων φωτογραφιών της σελίδας «Liza’s Photographic Archive of Greece – Φωτογραφικά άλμπουμ της Ελλάδας» είναι από το αρχείο του Christopher Railey, αλλά και της Αννα Βιχ, μιας φωτογράφου που, σχεδόν από τη Μεταπολίτευση, επέλεξε να ζήσει και να εργαστεί στην Αθήνα. Μάλιστα, οι ακόλουθοί της ξεπερνούν τους 30.000.
«Ναι! Υπάρχει ενδιαφέρον και χαίρομαι πολύ για αυτό. Πολλοί αναγνωρίζουν τις τοποθεσίες που έχουν τραβηχτεί οι φωτογραφίες. Ακόμη και πρόσωπα αναγνωρίζουν, όπως μια κυρία που σε μια φωτογραφία από τη Νάξο διέκρινε τη γιαγιά της. Με πλησιάζουν και φοιτητές που θέλουν να κάνουν μια έρευνα και όσο μπορώ τους βοηθάω».
Ειδήσεις σήμερα
Συντάξεις: Αναδρομικά και επικουρικές με διαδικασίες εξπρές
Κακοκαιρία «Μπάρμπαρα»: Πανέτοιμα τα εκχιονιστικά της χώρας – Πέφτουν πρόστιμα για τις αλυσίδες
Στο μικροσκόπιο οι σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ – Βενεζουέλας
Ροή Ειδήσεων 
