της Δρος. Άννας Κωνσταντινίδου*
Πριν κάποιες ημέρες, εύλογα η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου παρενέβη για δηλώσεις με ομοφοβικό περιεχόμενο που έγιναν εναντίον του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Στέφανου Κασσελάκη. Ωστόσο, ούσα γυναίκα, ούτε είδα, ούτε βλέπω να επιδεικνύεται η ίδια ευαισθησία από τα όργανα της Δικαιοσύνης ή από τις ίδιες τις γυναικείες οργανώσεις, που υποτίθεται ότι μάχονται για τα δικαιώματα του θηλυκού φύλου, για τις απαράδεκτες δηλώσεις του κ. Κασσελάκη, ο οποίος ουσιαστικά θεωρεί τη γυναίκα “εκκολαπτήρια μηχανή”, προωθώντας μεταξύ άλλων και την πρακτική της ευγονικής.
Και μιλάμε για την Ελλάδα, που εδώ και τέσσερα χρόνια στο ύπατο αξίωμα του Αρχηγού Κράτους έχει Πρόεδρο της Δημοκρατίας γυναίκα, πλην όμως η ελληνική κοινωνία όχι μόνο συνεχίζει να υποδαυλίζει πατριαρχικά πρότυπα άλλων εποχών, αλλά επιπλέον φαίνεται να θεωρεί ως κάτι εύλογο να υπονομεύεται η γυναικεία φύση με εμμονικά στερεοτυπικό τρόπο.
Και έτσι η γυναίκα απαξιώνεται ειδικά όταν έχει λόγο και άποψη ή προσπαθεί να προβάλλει την παρουσία της σε χώρους που μέχρι πρόσφατα ήταν ανδρουκρατούμενοι, ακόμα και σε πεδία και τομείς όπως ο δημοσιογραφικός, που ενώ φέρουν γυναικείο πληθυσμό ωστόσο επιβάλλονται ακόμα και τώρα στερεότυπα που απομειώνουν τη σημασία και το ρόλο της γυναίκας για αυτούς. Είναι αποδεκτό λόγου χάρη για μία γυναίκα, ενώ επιχειρηματολογεί, να έχει άποψη για ένα οπλικό σύστημα ή να συμμετέχει σε δημόσιο διάλογο για στρατιωτικά θέματα; Κι όχι μόνο αυτό, αλλά όταν δεν μπορεί να αντικρούσει κάποιος τη θέση της, η ίδια να εισπράττει ένα μεγαλοπρεπέστατο χαρακτηρισμό “είσαι ανόητη”;
Καφετζού στα Μέγαρα: Πώς έφαγαν από ηλικιωμένο 850.000 ευρώ - «Βρέθηκα μπλεγμένος για ένα οικόπεδο»
Ο χώρος που ωστόσο θα έπρεπε να είναι ανοικτός στη γυναικεία παρουσία, καθ’όσον είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη η γυναικεία ποσόστωση σε εκλογικούς συνδυασμούς, κυβερνητικές θέσεις κτλ, είναι η πολιτική. Δυστυχώς, παρά τα βήματα που έχουν γίνει, απέχουμε πολύ από το να εξαλειφθεί ο σεξισμός και να υπάρξει σεβασμός και εμπιστοσύνη στο γυναικείο φύλο. Είδαμε τον πόλεμο που δέχτηκε η Έφη Αχτσιόγλου από άνδρες πολιτικούς του κόμματός της κατά την προεκλογική της εκστρατεία για την ανάληψη της προεδρίας του ΣΥΡΙΖΑ, που όχι λίγες φορές οι χαρακτηρισμοί εναντίον της έφταναν ή ξεπερνούσαν κατά περίπτωση τα όρια του σεξισμού.
Είδαμε ωστόσο με ακόμη πιο εκκωφαντικό τρόπο πρόσφατα, τόσο στις εθνικές εκλογές όσο και τις αυτοδιοικητικές οι σύζυγοι τόσο του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη, όσο και του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Φλώρου, γυναίκες που έχουν χαράξει αυτόνομη επιτυχημένη πορεία ανεξάρτητη των συντρόφων τους, να δέχονται αήθη πυρά από δημοσιογράφους, πολιτικούς και διαχειριστές ΜΚΔ που πρόσκεινται στην αξιωματική αντιπολίτευση, έναν πόλεμο με στερεοτυπικά σχόλια που κι αυτά έφταναν και βρέθηκαν στις παρυφές του σεξισμού. Ιδιαίτερα δε, η κυρία Άννα Μαρία Τσικρικώνη-Φλώρου δέχτηκε έναν ορυμαγδό απαράδεκτων σχολίων από ιστολόγια και εφημερίδες που εκ των πραγμάτων λειτουργούν ακόμα και υπονομευτικά κατά των Ενόπλων Δυνάμεων, σε σημείο που να της προσάπτουν ότι η ενασχόλησή της με τα κοινά της αυτοδιοίκησης επηρεάζει και επηρεάζεται από την ιδιότητα του του συζύγου της και Α/ΓΕΕΘΑ, Στρατηγού Φλώρου!
Δυστυχώς, η κοινωνία μας θεωρεί ως βία μόνο την σωματική και τις μορφές που αυτή φέρει. Η βία όμως δεν έχει πρόσωπα, παρά τις διαφορετικές όψεις και εκδηλώσεις της. Η βία είναι πάντα ίδια και γεννά μόνο θύματα. Θύτης είναι είτε αυτός που θα χτυπήσει μία γυναίκα, είτε αυτός που θα τη λοιδορήσει για την ιδιότητα, το επάγγελμα και την οικογενειακή της κατάσταση, είτε αυτός που θα της απευθυνθεί απαξιωτικά και με στερεοτυπικές φράσεις, είτε αυτός που θα επιχειρήσει να την χειραγωγήσει ψυχολογικά.
Και η βία πρέπει να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο για όλους όσοι την ασκούν από τα όργανα της Δικαιοσύνης και από όποιον κι αν προέρχεται, όποιον και να αφορά!
Αν θέλουμε να λεγόμαστε πολιτισμένη κοινωνία δυτικού τύπου… που θέλουμε, έτσι δεν είναι;
*Η Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του ΑΠΘ, διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ).