Αυτό σημαίνει ότι πλέον προκύπτουν και προβλήματα παραβατικότητας, πρόσθεσε ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής και εξήγησε πως «επομένως, έχουν δίκιο οι νησιώτες, κουράστηκαν». Ο κύριος Μουζάλας όμως επέμεινε πως μέρος της ευθύνης για το γεγονός πως οι συνθήκες στα νησιά για τους μετανάστες είναι «πολύ κακές» έχουν και οι τοπικοί φορείς, που αρνήθηκαν να συνεργαστούν ώστε να κέντρα μεταναστών να «ευπρεπιστούν».

Ο κύριος Μουζάλας ανέφερε επίσης πως αυτή τη στιγμή «έχουμε στην ενδοχώρα 50.000 – 55.000 ανθρώπους, οι οποίοι βρίσκονται σε δομές και είναι όλοι υπό στέγη για το ξεχειμώνιασμα. Ταυτόχρονα, προχωράμε ένα πρόγραμμα βελτίωσης των δομών και γι’ αυτό μεταφέραμε σε ξενοδοχεία όσους διέμεναν σε δομές που ανανεώνονται ή ξαναδημιουργούνται».

Χαρακτήρισε δε την μορφή των κέντρων αυτών «ικανοποιητική», εξηγώντας πως «όταν όμως λέμε ικανοποιητική πρέπει κανείς να καταλαβαίνει για τι μιλάμε. Μιλάμε για ένα τεράστιο για την Ελλάδα προσφυγικό και μεταναστευτικό κύμα και δεν μπορούμε να φανταζόμαστε κήπους ανθισμένους, παιδάκια να παίζουνε, ανθρώπους ευτυχισμένους τη στιγμή που μιλάμε για ανθρώπους εγκλωβισμένους, οι οποίοι δεν θέλουν να βρίσκονται στη χώρα μας. Εμείς μέχρι στιγμής τους προσφέρουμε την επιβίωση».

«Εχουμε αρχίσει να διοργανώνουμε πολιτιστικές εκδηλώσεις και να δίνουμε μερικώς μετρητά. Οι άνθρωποι έχουν τρεις φορές την ημέρα φαγητό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δευτεροβάθμια περίθαλψη, έχουν wi-fi σε όλα τα στρατόπεδα, έχουν θέρμανση. Για όνομα του θεού. Πολλά από αυτά που σας λέω δεν τα έχουν ελληνικές οικογένειες» κατέληξε ο κύριος Μουζάλας.

Ολόκληρη η συνέντευξη του ΥΓιάννη Μουζάλα στο news247.gr:

– Κύριε υπουργέ, «το χάος πήρε μορφή» είχατε δηλώσει όταν ολοκληρώθηκε η προκαταγραφή των προσφύγων στα τέλη Αυγούστου, χαρακτηρίζοντας την κατάσταση «διαχειρίσιμη». Αρκετούς μήνες μετά, ωστόσο, με προβλήματα στη διαχείριση να προκύπτουν συνεχώς, ο μέσος πολίτης εξακολουθεί να αδυνατεί να αποκωδικοποιήσει το χάος. Ακούει για πολλά χρήματα που έχουν έρθει στην Ελλάδα για το προσφυγικό, ακούει για ΜΚΟ και διεθνείς οργανισμούς και διερωτάται: Ποιος διαχειρίζεται τα χρήματα αυτά; Ποιος διοικεί τις δομές και ποιος έχει τελικά την ευθύνη αν ξεσπάσει μια φονική πυρκαγιά στη Μόρια ή γυναικόπαιδα ξεπαγιάζουν μέσα σε σκηνές στη Χίο;

Η σύγχυση που επικρατεί έχει μία πραγματική βάση που όμως καλλιεργείται και διογκώνεται. Ναι, το χάος πήρε μορφή και εξηγούμαι. Στην Ελλάδα εγκλωβίστηκαν 60.000 άνθρωποι μέσα σε δύο μήνες, δημιουργήθηκε η Ειδομένη, διαλύθηκε δύο μήνες μετά και οι άνθρωποι μπήκαν σε οργανωμένες δομές φιλοξενίας. Κάποιες ήταν πολύ κακές, άλλες ήταν μέτριες, όλες μέρα με τη μέρα γινόντουσαν καλύτερες. Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, έχουμε στην ενδοχώρα 50.000 – 55.000 ανθρώπους, οι οποίοι βρίσκονται σε δομές και είναι όλοι υπό στέγη για το ξεχειμώνιασμα. Ταυτόχρονα, προχωράμε ένα πρόγραμμα βελτίωσης των δομών και γι’ αυτό μεταφέραμε σε ξενοδοχεία όσους διέμεναν σε δομές που ανανεώνονται ή ξαναδημιουργούνται. Επομένως, στην ενδοχώρα το χάος έχει πάρει μορφή και αυτή η μορφή είναι ικανοποιητική. Όταν όμως λέμε ικανοποιητική πρέπει κανείς να καταλαβαίνει για τι μιλάμε. Μιλάμε για ένα τεράστιο για την Ελλάδα προσφυγικό και μεταναστευτικό κύμα και δεν μπορούμε να φανταζόμαστε κήπους ανθισμένους, παιδάκια να παίζουνε, ανθρώπους ευτυχισμένους τη στιγμή που μιλάμε για ανθρώπους εγκλωβισμένους, οι οποίοι δεν θέλουν να βρίσκονται στη χώρα μας. Εμείς μέχρι στιγμής τους προσφέρουμε την επιβίωση. Με αυτό το σύστημα που εφαρμόζουμε, για το οποίο επικριθήκαμε, πετύχαμε να έχουμε όλους όσους είναι στην ενδοχώρα σε δομές, τα παιδιά να έχουν ξεκινήσει να πηγαίνουν στο σχολείο και όσα δεν πηγαίνουν να κάνουν μαθήματα μέσα στις δομές. Επιπλέον, έχουμε αρχίσει να διοργανώνουμε πολιτιστικές εκδηλώσεις και να δίνουμε μερικώς μετρητά. Οι άνθρωποι έχουν τρεις φορές την ημέρα φαγητό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δευτεροβάθμια περίθαλψη, έχουν wi-fi σε όλα τα στρατόπεδα, έχουν θέρμανση. Για όνομα του θεού. Πολλά από αυτά που σας λέω δεν τα έχουν ελληνικές οικογένειες.
Από αυτή τη σκοπιά δήλωσα στην τελευταία μου συνέντευξη ότι οι συνθήκες είναι ικανοποιητικές στην ενδοχώρα. Για τα νησιά τόνισα ότι η κατάσταση είναι πολύ κακή. Ξέρετε, όμως, εδώ γίνεται συνεχώς μια διαστρέβλωση. Ό,τι λέω διαστρεβλώνεται στα πλαίσια μιας βλακώδους εκστρατείας να πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ένα τέτοιο εθνικό θέμα όμως, δεν είναι ούτε για να πέσει ούτε για να ανέβει κανένας ΣΥΡΙΖΑ.

Να ξαναπώ λοιπόν ότι στα νησιά οι συνθήκες είναι πολύ κακές για συγκεκριμένους λόγους οι οποίοι δεν αφαιρούν βεβαίως τη δική μας ευθύνη. Η τελική ευθύνη είναι δική μας και πρέπει να την αναλαμβάνουμε αλλά πρέπει ο καθένας να αναλαμβάνει και τις δικές του ευθύνες. Στα νησιά με βάση τη συμπεριφορά των τοπικών αρχόντων και του συλλόγου ξενοδόχων δεν μπόρεσε να γίνει αυτό που έγινε στην ενδοχώρα, δηλαδή οι άνθρωποι να πάνε σε ξενοδοχεία μέχρι να βελτιώσουμε τις δομές, να δοθούν καινούριοι χώροι και να δοθεί και ένας χώρος που θα χρησιμεύσει ως κλειστό κέντρο για τους παραβατικούς και για τις διαδικασίες του ασύλου. Αυτά ακριβώς ζήτησε ο κύριος Αβραμόπουλος από πλευράς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και παρόλα αυτά συνεχίζουν να ζητάνε να παραιτηθεί ο Μουζάλας. Εγώ έχω όλη την καλή διάθεση και πάντα αναλαμβάνω ευθύνες αλλά αυτό το βιολί να αναλαμβάνω και ευθύνες άλλων, όχι!

– Οι νησιωτικές κοινωνίες και οι τοπικές αρχές επέδειξαν μεγάλη αλληλεγγύη και κατέβαλαν σημαντική προσπάθεια για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης το προηγούμενο διάστημα. Τι θεωρείτε ότι οδήγησε σε ρήξη; Δεν σας προβληματίζει αυτή η πλήρης αντιστροφή του κλίματος;

Επιτρέψτε μου να σας πω, δεν έγιναν οι κάτοικοι φασίστες, δεν έγιναν οι κάτοικοι ρατσιστές, όλα αυτά δημιουργούνται πάνω σε πραγματικές συνθήκες, ο λαϊκισμός άλλωστε πολλές φορές στηρίζεται πάνω σε πραγματικότητες. Ποια είναι η αλλαγή που έχει συμβεί στα νησιά; Πριν τη συμφωνία ήταν χώροι transit ενώ τώρα οι άνθρωποι μένουν στα νησιά, δεν μπορούν να φτάσουν στους προορισμούς που ήθελαν στην Ευρώπη και οι επιλογές που έχουν είναι είτε να γυρίσουν πίσω στην Τουρκία είτε να τους δοθεί άσυλο στην Ελλάδα. Δεν θέλουν όμως τίποτα από τα δύο και αυτό τους εκνευρίζει, τους κουράζει, τους κάνει δυστυχισμένους, προβληματικούς. Επιπλέον, δεν έχουν πια χρήματα και κυρίως άλλαξε η σύσταση του πληθυσμού. Ενώ το 2015 είχαμε πρόσφυγες σε ένα ποσοστό της τάξης του 70%-80% τώρα το 70% είναι αυτό που κοινωνικά και πολιτικά λέμε παράτυποι μετανάστες και νομικά ορίζεται ως παράνομοι μετανάστες. Πρόκειται για νέους άνδρες, μόνους, που ψάχνουν να φύγουν στην Ευρώπη και όχι για οικογένειες με παιδιά, που σημαίνει ότι πλέον προκύπτουν και προβλήματα παραβατικότητας. Επομένως, έχουν δίκιο οι νησιώτες, κουράστηκαν, αυτό όμως δεν δικαιολογεί όλα τα υπόλοιπα. Αντίθετα, είναι σαφές ότι η μόνη πρόταση που μπορεί να ξαλαφρώσει τα νησιά είναι να ισχύσει η συμφωνία και να μπορέσουμε να επιστρέψουμε αυτούς που δεν δικαιούνται άσυλο στην Τουρκία. Αυτό για να συμβεί έπρεπε να τους είχαμε σε κάποια ξενοδοχεία για να αντιμετωπίσουμε το χειμώνα μέχρι να φτιάξουμε καλύτερους χώρους. Χρειάζεται όμως όπως λέει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δημιουργηθεί και ένας μικρός κλειστός χώρος κράτησης για να μπορεί η διαδικασία του ασύλου να δουλέψει καλύτερα. Αυτά τα αρνούνται οι νησιώτες και λένε το λαϊκίστικο σύνθημα «να περάσουν στην ενδοχώρα». Μα αν περάσουν στην ενδοχώρα, η συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας καταρρέει. Τους το είπε και ο κύριος Αβραμόπουλος, αν η συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας καταρρεύσει, τα νησιά δεν θα μείνουν χωρίς πρόσφυγες, απλά θα έχουν πάλι 2.000 – 3.000 πρόσφυγες την ημέρα. Αυτό λοιπόν σε γενικές γραμμές που πιστεύω εγώ ότι φταίει είναι ότι πάνω σε μια μισή αλήθεια, στηρίχτηκε ένα μεγάλο ψέμα.

– Δεν θεωρείτε ότι οι κακές συνθήκες στις υπάρχουσες δομές είναι ένας εύλογος λόγος δυσπιστίας των τοπικών κοινωνιών στο να δημιουργηθούν νέες δομές;

Είναι ένας λόγος που αξιοποιείται για να δημιουργηθεί δυσπιστία στα νησιά αλλά ισχύει το αντίστροφο. Κακές συνθήκες υπάρχουν στα νησιά επειδή εμποδιστήκαμε να φτιάξουμε καινούριες και καλύτερες δομές. Ναι, αυτή τη στιγμή η Μόρια είναι σε μια εξαιρετικά κακή κατάσταση. Αν όμως το Σεπτέμβρη μπορούσαμε να βάλουμε τους ανθρώπους σε ξενοδοχεία, να βάλουμε διώροφα σπιτάκια, να φτιάξουμε καινούριους χώρους και κέντρο κράτησης δεν θα ήμασταν εδώ που είμαστε σήμερα. Επομένως δεν ισχύει η γνωστή ιστορία η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα, εδώ η κότα έκανε το αυγό.

– Οι κάτοικοι των νησιών του ΒΑ Αιγαίου μπορούν να νιώθουν ασφαλείς στο επίκεντρο της εφαρμογής της συμφωνίας με την Τουρκία, τη στιγμή που ο πρόεδρος Ερντογάν δυναμιτίζει διαρκώς το κλίμα με εμπρηστικές δηλώσεις;

Οι νησιώτες έχουν δίκιο να νιώθουν ανασφάλειες, κι εμείς νιώθουμε ανασφάλειες. Αυτό όμως που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν διότι διαστρεβλώθηκαν οι αλήθειες είναι ότι ακριβώς επειδή έχουμε αυτή την ανασφάλεια πρέπει να στηρίξουμε τη συμφωνία. Διότι αν εκπέσει η συμφωνία θα αρχίσουν ξανά οι ροές. Υπάρχουν φωνές που λένε ότι τώρα που μπήκαν φράχτες παντού οι ροές δεν θα είναι όπως ήταν το 2015. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Όταν μπήκαν φράχτες παντού οι ροές έπεσαν από 5.000-7.000 άτομα στα 2.000 – 2.500. Όταν υπεγράφη η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας οι ροές έπεσαν αμέσως στα 60 άτομα την ημέρα και μετά το πραξικόπημα αυξήθηκαν στα 100-120 άτομα. Οι Έλληνες και οι νησιώτες έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε 60-100 άτομα την ημέρα και 2.000-2.500 άτομα την ημέρα αν εκπέσει η συμφωνία. Δυστυχώς, όπως είπα και στους νησιώτες, τη γεωγραφία δεν μπορεί κανείς να την αλλάξει. Στην ιστορία παρεμβαίνεις, μέσα όμως σε ορισμένα πλαίσια. Και υπάρχουν πολλά ύποπτα ερωτήματα. Υπάρχει αυτή η ανόητη θεωρία ότι δεν φυλάμε τα σύνορά μας. Αυτό υπονοεί ότι θα έπρεπε να βουλιάζουμε τις βάρκες και πιθανώς κάποτε έτσι να γινόταν, όπως θα θυμάστε. Δεν υπάρχει αθωότητα πίσω από τέτοιες θεωρίες και ελπίζω να μην φτάσουμε σε σημείο να ζήσουμε ξανά τέτοια πράγματα διότι ξέρετε ο λαϊκισμός είναι ένα τέρας που ταΐζεται εύκολα αλλά στο τέλος τρώει τους ίδιους τους καλούς ανθρώπους οι οποίοι πέσανε σε αυτήν την πλάνη.

– Το περίφημο push factor, η συζήτηση δηλαδή ότι οι κακές συνθήκες στα νησιά αποτρέπουν άλλους πρόσφυγες από το να προσπαθήσουν να εισέλθουν στην Ελλάδα, υφίσταται και σε ποιους κύκλους;

Είναι ανόητο, μπορεί να συζητιέται στην Ουγγαρία αλλά δεν έχει καμία βάση επιστημονικά και επίσης δεν έχει καμία σχέση με τη βούλησή μας. Εμείς αυτό που θεωρούμε ότι μπορεί να επιδράσει ως push factor είναι να λειτουργήσουν γρήγορα οι επιστροφές και να αρχίσουν να φεύγουν από την Ελλάδα προς την Τουρκία, αυτό μπορεί να τους αποτρέψει. Επίσης, push factor μπορεί να είναι το ότι από τα δικά μας σύνορα δε περνάνε στην Ευρώπη και δεν είναι τυχαίο ότι ζητήσαμε από την Frontex να βοηθήσει σε αυτό.

– Για το οικονομικό σκέλος, πρόσφατα δόθηκαν στη δημοσιότητα οι ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις που έχουν λάβει κρατικοί φορείς, διεθνείς οργανισμοί και ΜΚΟ για την προσφυγική κρίση στην Ελλάδα. Τι φταίει κατά την άποψή σας και παρά το σημαντικό ύψος των κονδυλίων δεν έχουμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα;

Με τα οικονομικά γίνεται πάλι μια τεράστια προπαγάνδα εις βάρος της κυβέρνησης η οποία κάνει κακό και στο εξωτερικό. Πρώτον, πάλι στηρίζεται σε μια μισή αλήθεια, ότι δηλαδή πήραμε ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Nα εξηγήσω λοιπόν τι έχουμε κάνει. Συνολικά, από τη μία επιτροπή της Ευρώπης, πήραμε έκτακτα για την Ελλάδα 350 εκατομμύρια ευρώ. Από αυτά στο ελληνικό κράτος δόθηκαν τα 175. Τα υπόλοιπα δόθηκαν σε θεσμικές οργανώσεις, όπως είναι η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, σε διεθνείς οργανισμούς και σε ΜΚΟ. Εμείς λοιπόν γι’ αυτά τα 175 εκατομμύρια για τα οποία δικαιούνται να μας ελέγξουν και οφείλουμε να αποδώσουμε λογαριασμό έχουμε απορροφήσει περίπου το 60-70% και μέχρι το τέλος Φλεβάρη θα έχουμε απορροφήσει πάνω από το 80%, καθώς έχουν ήδη συμβασιοποιηθεί τα έργα. Στην έκτακτη κατάσταση λοιπόν κάναμε μια εξαιρετική απορροφητικότητα των εκτάκτων κονδυλίων.

Πώς βγαίνει ο μύθος του ενός δισεκατομμυρίου; Μέσω εθνικών προγραμμάτων υπάρχουν ακόμα 509 εκατομμύρια, χρήματα που εγκρίθηκαν από την Ε.Ε. πριν καν αρχίσει η προσφυγική κρίση το 2014 και η χώρα μας θα έπαιρνε για να αξιοποιήσει για το μεταναστευτικό που ήδη υπήρχε, μέχρι το 2022. Αυτά είναι επιλέξιμα. Μας ζητήθηκε λοιπόν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πάρουμε από αυτά τα χρήματα κι έχουμε αρχίσει να το κάνουμε. Όμως δεν έχουμε αυτή τη στιγμή μισό δισεκατομμύριο στην τράπεζα, κάνουμε κάθε φορά έργα και απορροφούμε από τις επιλέξιμες δαπάνες, διότι δεν είναι όλες επιλέξιμες, π.χ. το φαγητό δεν περιλαμβάνεται, οπότε πρέπει να υπερβούμε διάφορες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Μέχρι στιγμής έχουμε απορροφήσει το 17%, το οποίο είναι ένα υψηλό ποσοστό στην Ευρώπη. Και υπάρχουν επίσης και άλλα χρήματα που έχουν δοθεί στις θεσμικές οργανώσεις από αυτά τα ταμεία.

Μας κατηγορούν βλακωδώς γιατί αφήσαμε να δοθούν χρήματα στις οργανώσεις. Μα εμείς δεν θέλαμε να δοθούν, αντισταθήκαμε, δοθήκανε όμως, ήταν ένας τρόπος να χρηματοδοτήσει η Ευρώπη το προσφυγικό – μεταναστευτικό. Δεν ήταν δική μας επιλογή αλλά δεν κρίναμε ότι ήταν φάση που έπρεπε να κηρύξουμε πόλεμο και να πάμε με το στρατό μας να καταλάβουμε το Βέλγιο και την Ευρώπη.

Το πώς αξιοποιούνται τα χρήματα που δόθηκαν σε οργανώσεις είναι ένα θεμιτό ερώτημα, το θέτουμε και εμείς συνέχεια. Διότι ξέρετε η Ελλάδα είναι κράτος μέλος και είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με τη διαχείριση, στο χειρισμό των χρημάτων υπάρχει μια διαφάνεια, όπως ισχύει για κάθε κράτος – μέλος. Οι οργανώσεις αυτές όμως, θεσμικά δεν έχουν καμία διαφάνεια, δεν δίνουν λογαριασμό σε εμάς, δίνουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Έχουμε ζητήσει επανειλημμένα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υπάρξει διαφάνεια και απολογισμός στον ελληνικό λαό, συνεχίζουμε να το παλεύουμε αλλά δεν εξαρτάται από εμάς. Τα χρήματα των οργανώσεων δεν είναι ευθύνη του ελληνικού κράτους, μας αρέσει δεν μας αρέσει, δίνονται από την DGECΗO η οποία έχει τους δικούς της κανονισμούς και δεν είναι υποχρεωμένη να μας δώσει εξηγήσεις. Εμείς ζητάμε εξηγήσεις, το αν θα τις πάρουμε ή όχι είναι μια άλλη ιστορία, αλλά δεν μπορεί κανείς να μας κατηγορήσει και να μας πει «γιατί δεν ελέγχετε την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ;» Γιατί νομικά δεν έχουμε αυτήν την δυνατότητα.

– Για το λειτουργικό σκέλος, με αφορμή την πρόσφατη κακοκαιρία η Εκπρόσωπος της Κομισιόν Ν. Μπερτό επεσήμανε ότι η διαχείριση των προσφυγικών κέντρων στην Ελλάδα και οι συνθήκες σε αυτά είναι πρωτίστως ευθύνη των ελληνικών αρχών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσφέρει οικονομική και τεχνική στήριξη, η ελληνική κυβέρνηση κάνει σωστά τη διαχείριση;

Αν σκεφτεί κανείς το έκτακτο, το κύμα αυτό που έπρεπε να διαχειριστούμε, κάνουμε καλή διαχείριση και το λέω χωρίς καμία αυταρέσκεια. Ωστόσο, δεν μπορεί παρά να υπάρχουν λάθη σε μια τέτοια διαχείριση. Ο κόσμος ακούει για χρήματα για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες και δεν του περνά από το μυαλό ότι χρειάστηκαν πολλά εκατομμύρια ευρώ για να δουλέψει η ακτοφυλακή, η οποία έκανε 170.000 διασώσεις, ή ότι επειδή δεν υπήρχε άλλος μηχανισμός για να χτίσει τους καταυλισμούς αξιοποιήθηκε ο στρατός. Ενεπλάκησαν αναγκαστικά πολλά υπουργεία. Μέσα σε αυτόν τον συντονισμό προφανώς υπήρξαν λάθη. Είναι βλακώδες να πει κανείς ότι δεν έγιναν λάθη, πρέπει όμως να αναλογιστεί και το μέγεθος του προβλήματος. Ξαφνικά έπρεπε να συντονιστούν υπουργεία χωρίς καμία παράδοση συντονισμού μεταξύ τους, να φτιαχτούν καινούριοι μηχανισμοί για να καλύψουν την ύπαρξη ενός κενού που αξίζει να το αναφέρουμε, ότι στη χώρα μας δεν υπήρξε μεταναστευτική πολιτική ποτέ. Όταν παραλάβαμε σαν ΣΥΡΙΖΑ και όταν εγώ έγινα αναπληρωτής υπουργός στην υπηρεσιακή κυβέρνηση υπήρχαν 1.000 θέσεις φιλοξενίας και 250 θέσεις για ασυνόδευτα ανήλικα, αυτά ήταν τα όπλα που είχαμε. Αντίθετα υπήρχαν 5.000 θέσεις φυλακής και άλλες 2.500 θέσεις κράτησης μέσα σε αστυνομικά τμήματα σε τρισάθλιες συνθήκες. Έχουμε καταδικαστεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης γιατί από το 2012 μέχρι το 2015 είχαν αναλάβει οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις να φτιάξουν επιπλέον 1000 θέσεις φιλοξενίας και δεν τις έφτιαξαν. Εμείς σήμερα έχουμε περίπου 50.000 θέσεις φιλοξενίας, η ανάγκη μας ώθησε αλλά και το πώς βλέπουμε τη μεταναστευτική πολιτική.

– Πώς μπορεί να λειτουργήσει σωστά μια δομή όταν ο διοικητής της αλλάζει κάθε 20 μέρες; Σε πρόσφατο ρεπορτάζ του NEWS247 στη Χίο, καταγράψαμε προβλήματα που επιδεινώνουν δραματικά τις συνθήκες διαβίωσης των φιλοξενούμενων στο Κέντρο Καταγραφής και Ταυτοποίησης της ΒΙΑΛ αλλά και των περιοίκων, ωστόσο χρονίζουν λόγω και της απουσίας σταθερής διοίκησης και λήψης αποφάσεων.

Έχετε δίκιο και μπορώ να πω ότι ήδη στα τέσσερα νησιά τελειώνει ο διορισμός των διοικητών, ενώ στη Μυτιλήνη φαντάζομαι θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο.

– Γιατί έπρεπε να περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τη δημιουργία των Κέντρων για να αρχίσετε να τοποθετείτε μόνιμους διοικητές;

Γιατί υπάρχουν τεράστια γραφειοκρατικά προβλήματα, γιατί δημιουργούσαμε καινούριους νόμους και γιατί δεν υπήρχαν οι μηχανισμοί ενός υπουργείου. Θα σας έλεγα ότι μπορεί κανείς να πάρει ευθύνη και γι’ αυτό το πράγμα αλλά νομίζω ότι το κύριο δεν είναι αυτό. Στη Γερμανία αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα από το 1950, στη Δανία από το 1952, εμείς υπηρεσία υποδοχής φτιάξαμε πριν από πέντε χρόνια στην Ελλάδα και είχε μόλις πέντε θέσεις. Και το άσυλο φτιάχτηκε πριν από τέσσερα χρόνια. Δεν είχαμε πρότερη εμπειρία, εμπλεκόμασταν πάρα πολλοί φορείς, δηλαδή ο στρατός έχτιζε, η αστυνομία έκανε αυτό, εμείς το άλλο. Ήταν ένα πράγμα το οποίο όλοι το αποκαλούσαν υπουργείο Μετανάστευσης αλλά υπουργείο Μετανάστευσης δεν υπήρχε, τώρα φτιάχνεται και θα είναι έτοιμο σε 4-5 μήνες, είναι ένα όπλο ακόμα, αλλά δεν μπορούσες να πεις ότι πρώτα θα φτιάξουμε το όπλο και μετά θα δράσουμε. Επομένως είναι αλήθεια ότι πολλές φορές δημιουργήθηκαν ζητήματα συντονισμού, δημιουργήθηκαν συγκρούσεις ανάμεσα σε υπουργεία, σε φορείς, δεν είναι σπάνιο στο Δημόσιο αυτό το φαινόμενο. Εγώ όμως, εκ των υστέρων και μετά από πολλούς καυγάδες, θεωρώ ότι στην πράξη η συνεργασία πέτυχε και ότι σιγά σιγά τα πράγματα θα γίνονται καλύτερα εφόσον η συμφωνία Ευρώπης Τουρκίας συνεχίσει να ισχύει.

– Υπάρχει σχέδιο σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά με τη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας;

Κοιτάξτε, λάθη έχω κάνει αλλά ψέματα δεν έχω πει ποτέ. Σε μια εκπομπή όταν μου κάνανε αυτή την ερώτηση είπα “Παναγιά βοήθα” και μου βγήκε και το παρατσούκλι ότι ο Μουζάλας έχει σχέδιο θρησκευτικό για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Πρέπει να λέμε την αλήθεια. Θα δοκιμαστούμε σκληρά, θα το αντιμετωπίσουμε, δεν έχει νόημα να σας πω θα κάνουμε αυτό κι εκείνο. Θα κάνουμε κάτι αν είναι 200.000, κάτι άλλο αν είναι 300.000, κάτι άλλο αν είναι 400.000 κ.ο.κ. Είναι σαν να λέτε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, “αν γίνει πόλεμος με την Αλβανία και πέσουν τα πρώτα πενήντα χιλιόμετρα έχουμε σχέδιο μετά τι θα κάνουμε;” Ε, δεν θα βγει να σας πει το σχέδιο. Αλλά το κύριο σχέδιο που πρέπει να έχουμε είναι να εφαρμοστεί η συμφωνία. Γιατί αν δεν εφαρμοστεί η συμφωνία θα επιζήσουμε, έχουμε επιζήσει σαν φυλή και σαν λαός και σαν έθνος από πολύ χειρότερες καταστάσεις, θα δοκιμαστούμε πάρα πολύ σκληρά. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να συζητάμε plan B, έχουμε την υποχρέωση να το έχουμε αλλά δεν το συζητάμε. Εμείς στην Ευρώπη πηγαίνουμε και απαιτούμε και τα δύο μέρη και η Ευρώπη και η Τουρκία να κρατήσουν τις δεσμεύσεις τους. Εμείς τη δική μας ευθύνη την αναλάβαμε, την πληρώνουμε ακριβά με θυσίες του λαού μας και το plan Β είναι το plan Α μας.