Η Εβελίνα Πάνου είναι ένα από τα εκατοντάδες χιλιάδες παραδείγματα Ελλήνων που ωθήθηκαν στη μετανάστευση και παρά τη βαθιά επιθυμία τους να γυρίσουν, δεν βλέπουν καμία ευκαιρία γι’ αυτούς στην Ελλάδα. «Είναι οι εργασιακές προοπτικές, οι καλύτερες αμοιβές αλλά και οι κρατικές παροχές που κάνουν την καθημερινή ζωή πιο εύκολη στη Γερμανία. Η Ελλάδα, βέβαια, είναι πάντα το σπίτι μου, είναι ο ήλιος, είναι οι φίλοι μου, είναι η πατρίδα μου».
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, σχεδόν μισό εκατομμύριο Ελληνες (σ.σ.: 427.000) εγκατέλειψαν τη χώρα τα χρόνια της κρίσης. Το 2013, η διαρροή προς το εξωτερικό χτύπησε «κόκκινο», όμως η πολιτική αστάθεια σε συνδυασμό με την αδυναμία ανάκαμψης της οικονομίας διατήρησε και τα επόμενα χρόνια υψηλή τη μαζική έξοδο. Το brain drain δεν είναι μία καινούργια υπόθεση. Φορείς της χώρας πολλές φορές έχουν μεμψιμοιρήσει για το ατυχές φαινόμενο, χωρίς να ακολουθηθεί ποτέ σοβαρή πολιτική για να γίνει ελκυστική η Ελλάδα σε όσους την εγκατέλειψαν.

Ακτινογραφία

Ποιο είναι όμως το προφίλ των Ελλήνων που έφυγαν και ποια η σχέση τους με την Ελλάδα; Η πρωτοβουλία Brain Gain, που οργανώθηκε από Ελληνες του εξωτερικού, έκανε μια πρώτη απόπειρα να αναδείξει μέσω μιας έρευνας όχι μόνο γιατί η Ελλάδα χάνει την πολύτιμη νέα γενιά και το ενεργό εργασιακό δυναμικό της, αλλά κυρίως γιατί αδυνατεί να το ξανακερδίσει.

Το 58,10% της έρευνας, που έγινε σε δείγμα 2.347 Ελλήνων του εξωτερικού, είναι ηλικίας 26-35 ετών. Η επιθυμία των Ελλήνων να επιστρέψουν αποτυπώνεται έντονα στο γεγονός ότι είναι διατεθειμένοι να αφήσουν πίσω τους όσα κέρδισαν στις άλλες χώρες. Το 37,22% δήλωσε ότι θα δεχόταν μείωση ακόμα και 25% του μισθού του για να γυρίσει στην Ελλάδα και το 12,60% έως και 50% μείωση.

Η πρωτοβουλία Brain Gain ξεκίνησε από οχτώ νέους Ελληνες που μένουν σε οχτώ διαφορετικές χώρες. «Το ιδανικό για εμάς θα ήταν να καταφέρουμε κάποια στιγμή να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε να γυρίσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι Ελληνες πίσω», αναφέρει μία εκ των «εγκεφάλων» της πρωτοβουλίας, η Πόπη Καλαϊτζή, που μένει στη Γερμανία. «Εμείς δεν ρίχνουμε μαύρη πέτρα πίσω μας. Η δικιά μας γενιά είναι πολύ συνδεδεμένη με την πατρίδα της και γι’ αυτό προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο. Να δούμε πώς η Ελλάδα μπορεί να αξιοποιήσει τη σκέψη μας, τη γνώση μας και την εμπειρία μας στο εξωτερικό. Δεν ήταν επιλογή μας να φύγουμε. Και σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει, ένα μεγάλο ποσοστό θέλει να γυρίσει».

Η ανάγκη για επιστροφή όμως δεν συνάδει με το εχθρικό κλίμα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι νέοι στην Ελλάδα. «Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα είχε ήδη το 2014 καταρρακώσει τον τομέα των κατασκευών, κάνοντας το επάγγελμα των μηχανικών εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση», σημειώνει ο Λευτέρης Σιαμόπουλος, ο οποίος εργάζεται ως αρχιτέκτονας σε μελετητική εταιρία του Λονδίνου. «Μπορεί η Αγγλία να δίνει σε χιλιάδες νέους συμπατριώτες μας ευκαιρίες επαγγελματικής αποκατάστασης, αλλά πάντα θα μας λείπουν οι ηλιόλουστες μέρες και οι φίλοι μας. Για αυτό ελπίζω ότι στο μέλλον η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας θα βελτιωθεί».

ΕΛΠΙΔΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

[email protected]

Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής