Πώς μπορεί λοιπόν ένα ρεπορτάζ από τα πρώτα λεπτά του να σου αποκαλύπτει ότι οι σκληρές αναποδιές της ζωής μπορούν να αποτελέσουν εφαλτήριο για αισιοδοξία, ελπίδα και δύναμη; «Με τον ίδιο τρόπο που στα αποκαλύπτει η ζωή».

Η απάντηση δίνεται από τον Λεωνίδα Κουρσούμη, τον άνθρωπο που οραματίστηκε και «γέννησε» το Παλαιοβιβλιοπωλείο Αστέγων στην Αθήνα. Και κάπως έτσι η συζήτηση μαζί του περιηγείται από το παρελθόν και τα χρόνια της κρίσης, που βρέθηκε χωρίς δουλειά και χωρίς σπίτι, στο σήμερα, που στοχεύει σε έναν μόνιμο χώρο του Παλαιοβιβλιοπωλείου Αστέγων και να λειτουργεί το καθημερινό γεύμα για εκατό αστέγους συνανθρώπους μας.

«Για περίπου 20 μήνες ήμουν άστεγος. Θέλοντας να ξεφύγω από αυτό, με άλλους δύο ανθρώπους- αστέγους, αρχίσαμε να μαζεύουμε βιβλία.

Οταν λοιπόν στα χέρια μας έφταναν διαμάντια βιβλία ψάχναμε έναν αποθηκευτικό χώρο να τα φυλάσσουμε και να τα πουλάμε για επιβίωση.

Ομως η ζωή είχε κάτι καλύτερο από το στόχο μας. Βρέθηκε ο ιδιοκτήτης της Πειραιώς 132 και μας παραχώρησε το χώρο του κι έτσι δημιουργήσαμε το 2019 το παλαιοβιβλιοπωλείο. Πραγματικά είμαι ευγνώμων», περιγράφει στον «Ε.Τ.» ο κ. Κουρσούμης. Από την αρχή, από τον Μάρτιο του 2019, οι άνθρωποι έδειξαν θερμή ανταπόκριση και αυτό έδινε κουράγιο στην ομάδα του Παλαιοβιβλιοπωλείου Αστέγων.

«Τις πρώτες ημέρες είχαμε συλλέξει περίπου 180 βιβλία. Δεν έχουμε ηλεκτρικό στο χώρο, ούτε Ιντερνετ, κι έτσι δεν μπορούμε να καταμετρήσουμε την ποσότητα και να συντάξουμε έναν κατάλογο των βιβλίων. Εκτιμώ ότι στο χώρο έχουμε 22.000-25.000 τίτλους», αναφέρει. Οταν επαναλειτουργήσει ο χώρος, μετά την άρση του lockdown, μια περιήγηση στην Πειραιώς 132 αρκεί για να εντοπίσει κανείς σπάνιες εκδόσεις με τιμή μόλις δύο ευρώ!

«Το ένα ευρώ πάει στα λειτουργικά έξοδά μας και το άλλο στο γεύμα για τους αστέγους», περιγράφει. Στη συλλογή της Πειραιώς 132 συναντάμε όλων των ειδών τις θεματικές, από λογοτεχνία και ποίηση έως επιστημονικά και ιστορικά βιβλία, εγκυκλοπαίδειες, κόμικ, βιβλία από εκδοτικούς οίκους που πλέον δεν υπάρχουν, δυσεύρετα λευκώματα, ιστορικά και νεότερα.

Το 2020, μια χρονιά πολύ άσχημη για όλους, το παλαιοβιβλιοπωλείο, λόγω των lockdown, αντιμετωπίζει αρκετές δυσκολίες.

«Οταν ξεκίνησε η περιπέτεια της πανδημίας είχαμε ήδη αποφασίσει να μεταφερθούμε σε έναν μόνιμο χώρο, στου Γκύζη. Περιμένουμε να εξομαλυνθεί η κατάσταση και να μεταφερθούμε», μας λέει ο κ. Κουρσούμης γεμάτος αισιοδοξία, υπενθυμίζοντάς μας συνεχώς το στόχο να εξασφαλίζει από τα έσοδα του βιβλιοπωλείου γεύμα για τουλάχιστον 100 αστέγους.

Αυτό που φαίνεται να έχει κερδηθεί μοιάζει ιδεώδες, από τις ακραίες συνθήκες των αστέγων σε μια πράξη αλληλεγγύης, σεβασμού και ελπίδας. «Είναι μια προσωπική απόφαση, να αλλάξεις αυτό που σου συμβαίνει», μας λέει, έχοντας σήμερα εξασφαλίσει ένα σπίτι για να διαμένει. «Τριών ειδών αστέγους συναντάς έξω. Είναι οι εξαρτημένοι, είναι αυτοί που τους ήρθαν ανάποδα στη ζωή και έχουν τεράστια περηφάνια και δεν ζητούν βοήθεια από συγγενικά πρόσωπα προσπαθώντας να αλλάξουν τη ζωή τους, και αυτοί που από επιλογή βρίσκονται χωρίς στέγη.

Ζεις τραγικές καταστάσεις κάθε ημέρα και νύχτα. Δεν είναι εύκολο να το περιγράψει κανείς τις τραυματικές εμπειρίες, τι συναντάς εκεί. Από το να αναζητήσεις μια βρύση να πιείς μια σταγόνα νερό μέχρι τις πιο ακραίες συνθήκες», μας λέει με τρεμάμενη φωνή. «Θα πρέπει να πάρεις μια απόφαση να αλλάξεις τη ζωή, να φέρεις τη ζωή σου σε ένα σημείο που να είναι διαχειρίσιμη.

Επειδή η ζωή είναι απρόβλεπτη σε ένα μέρος της, ας μη ξεχνάμε από πού ξεκινάμε». Στην ερώτηση ποιο είναι αυτό που τελικά μένει στη ζωή, ο κύριος Λεωνίδας Κουρσούμης απαντάει έχοντας, όπως μας λέει, πλέον 71 χρόνια στην πλάτη του: «Ενα από τα μαθήματα που πήρα είναι να μάθουμε να ζούμε με αυτά που έχουμε, δεν χρειάζονται υπερβολές».

Η σχέση του κ. Κουρσούμη με το βιβλίο μετράει πολλά χρόνια. «Το βιβλίο αποτελεί σταθερό σύντροφο στα πολύ δύσκολα», ομολογεί. «Ως φοιτητής εργαζόμουν σε έναν βιβλιοπωλείο. Ακολούθησα άλλο επάγγελμα. Μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια εργάστηκα σε έναν εκδοτικό οίκο. Στη συνέχεια δούλεψα κάπου αλλού, όπου μετά έμεινα άνεργος.

Σε μια ηλικία των 68 ετών δύσκολα σε προσλαμβάνει κάποιος», σχολιάζει με περίσσεια περηφάνια. Τέλος, στην ερώτηση ποια είναι η άποψή του για τη φιλαγνωσία, ο κ. Κουρσούμης απαντάει: «Πιστεύω ότι λίγοι άνθρωποι αγαπούν το βιβλίο, την ουσία του. Κι αυτό φαίνεται κι από τις εκδόσεις που δεν άντεξαν κι έκλεισαν. Αλλά και σε κρατικό επίπεδο, που υστερούμε στις υποδομές τόσο να στηρίξουμε και εν συνεχεία να ενδυναμώσουμε το χώρο του βιβλίου, που δεν είναι άλλος από τις τοπικές βιβλιοθήκες».

Ειδήσεις 

Κορωνοϊός: Lockdown με κλειστά λιανεμπόριο, κομμωτήρια, βιβλιοπωλεία – Όλα τα μέτρα που θα ισχύουν την επόμενη εβδομάδα

Ο κορωνοϊός έφερε μειώσεις φόρων και επιδόματα – Απρόσμενες παροχές για 3,6 εκατ. πολίτες [πίνακες]

Κορωνοϊός: «Φλέγονται» Δάφνη, Γαλάτσι, Νέα Φιλαδέλφεια – Ποιες περιοχές έχουν τα περισσότερα κρούσματα στην Αττική

Σχέδιο «ασφαλής επιστροφή στα θρανία» – Ποιες οι οδηγίες για το άνοιγμα δημοτικών και νηπιαγωγείων