Επαναφορά του επιπέδου 3, ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων και δημιουργία μηχανισμού για την ανίχνευση των αναγκών της αγοράς εργασίας και σε εθνικό και σε τοπικό επίπεδο είναι μερικά από τα σχέδια της πολιτικής ηγεσίας, που επιθυμεί να φέρει στις δημοφιλείς επιλογές και διεξόδους των μαθητών την επαγγελματική εκπαίδευση.
Τον περασμένο Αύγουστο, γι’ ακόμη μια χρονιά, οι χαμηλές επιδόσεις των επιτυχόντων των Πανελλαδικών απογοήτευσαν και έθεσαν εκ νέου ερωτήματα σχετικά με το επίπεδο των πρωτοετών που εισάγονται στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Φέτος, και λόγω των έκτακτων συνθηκών της πανδημίας, το 40% των πανεπιστημιακών τμημάτων βρέθηκε με βάση εισαγωγής κάτω του 10, εντείνοντας το πρόβλημα και ενισχύοντας τους προβληματισμούς σε πολιτική ηγεσία και ακαδημαϊκή κοινότητα.
Η μείωση του αριθμού εισακτέων, εκτός απροόπτου, είναι μονόδρομος για την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, η οποία αναζητεί να δώσει εναλλακτική στους μαθητές και όχι να αποκλείσει τους αδύναμους στις βαθμολογικές επιδόσεις.
Αυτός είναι και ο λόγος που το πρώτο νομοσχέδιο για φέτος που κατατίθεται στη Βουλή είναι αυτό της επαγγελματικής εκπαίδευσης και στη συνέχεια ακολουθούν τα σχέδια νόμου που αφορούν τα σχολεία, την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αλλά και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Το σχέδιο για την επαγγελματική εκπαίδευση
Δεν είναι η πρώτη φορά που η επαγγελματική εκπαίδευση δέχεται αλλαγές, με τις περισσότερες κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας να επιχειρούν την αναβάθμισή της, χωρίς όμως να επιτευχθεί μέχρι στιγμής να την κάνουν ελκυστική στους μαθητές.
Αμαλιάδα: «Σύμπτωση ο θάνατος των 5 παιδιών» λέει η Ειρήνη Μουρτζούκου
Η πολιτική ηγεσία υιοθετεί το ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων, συμβουλεύεται τις διεθνείς πρακτικές και επιχειρεί να κεντρίσει το ενδιαφέρον των εφήβων – και κυρίως των γονέων τους, που ανησυχούν για την επαγγελματική τους αποκατάσταση.
Η επαγγελματική εκπαίδευση που σχεδιάζει το υπουργείο Παιδείας θα βασίζεται σε έναν μηχανισμό για την ανίχνευση της αγοράς εργασίας σε τοπικό και σε εθνικό επίπεδο με τη συγκρότηση ενός Εθνικού Συμβουλίου και 13 Περιφερειακών Συμβουλίων. Σε κάθε ένα από αυτά τα συμβούλια θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των κοινωνικών εταίρων, όπως ΣΕΒ, ΣΕΤΕ, ΓΣΕΕ.
Τα συμβούλια αυτά θα ανιχνεύουν τις ανάγκες της αγοράς εργασίας και θα προτείνουν ειδικότητες που έχουν ανάγκες οι τοπικές κοινωνίες και απουσιάζουν. Τα πορίσματα για τις ανάγκες της αγοράς θα διοχετεύονται σε όλες τις δομές της επαγγελματικής εκπαίδευσης καλύπτοντας και τα τρία διαθέσιμα επίπεδα προσόντων: 3, 4 και 5.
Ο μηχανισμός αυτός έχει στόχο να τροφοδοτεί συνεχώς τα προγράμματα σπουδών για την επαγγελματική εκπαίδευση, ώστε να υπάρχει μόνιμη σύνδεση με τις μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς εργασίας. Επιπλέον δημιουργείται ένα ενιαίο σύστημα εκπαίδευσης και κατάρτισης διά βίου μάθησης με βασικό πυλώνα το πώς θα ανιχνεύονται και θα ταιριάζουν τα προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης με τις ανάγκες εργασίας.
Τα τρία επίπεδα που δημιουργούνται:
- Επίπεδο 3, στο οποίο εντάσσονται οι επαγγελματικές σχολές κατάρτισης και οι σχολές του ΟΑΕΔ.
- Επίπεδο 4, στο οποίο εντάσσονται τα ΕΠΑΛ και τα πρότυπα ΕΠΑΛ.
- Επίπεδο 5, στο οποίο εντάσσονται η μαθητεία των ΕΠΑΛ και τα ΙΕΚ.
Επανέρχονται οι επαγγελματικές σχολές κατάρτισης, οι οποίες αφορούν τους αποφοίτους Γυμνασίου και είναι διετούς φοίτησης και καλύπτουν το επίπεδο 3, που μέχρι στιγμής δεν υπάρχει. Για όλα τα παραπάνω, οι ειδικότητες και τα προγράμματα θα απορρέουν από τον Μηχανισμό Ανίχνευσης των αναγκών της αγοράς εργασίας.
Από την έντυπη έκδοση