Η επιστημονική ομάδα θα εργαστεί «όχι για να εκκινήσει ένα διάλογο, αλλά για να δρομολογήσει την οριστική επίλυση του ζητήματος», ανέφερε ο κ. Τσιάρας, σημειώνοντας πως στόχος θα είναι η αναθεώρηση των διατάξεων του Οικογενειακού Δικαίου, που παραμένει αναλλοίωτο από το 1983 και προβλέπει ως κανόνα την ανάθεση της αποκλειστικής επιμέλειας των παιδιών σε έναν γονέα σε περίπτωση διαζυγίου, με τα δικαστήρια να νομολογούν κατά συντριπτική πλειοψηφία υπέρ της μητέρας.

Ενα νομοθετικό πλαίσιο το οποίο έχει επικριθεί και από την επιστημονική κοινότητα, η οποία αναφέρει πως το να μεγαλώνει ένα παιδί αποκλειστικά από τον ένα γονέα (αφού βέβαια πάντα εκτιμηθούν οι ιδιαίτερες συνθήκες κάθε οικογένειας) μπορεί να επιβαρύνει ψυχολογικά τον ανήλικο. Αντίστοιχα, σημειώνουν πως και για τους γονείς που έχουν αποκλειστεί από την επιμέλεια του παιδιού τους προκαλούνται συχνότατα προβλήματα, αφού «η αποξένωση από το τέκνο δημιουργεί συχνότερα κατάθλιψη από το διαζύγιο».

Πρόκειται για ένα ζήτημα που απασχολεί χιλιάδες ανθρώπους ανά την επικράτεια, ενώ από το 2016 λειτουργεί ο σύλλογος «Συνεπιμέλεια», που μεταξύ πολλών επιχειρημάτων τονίζει πως πρέπει η χώρα μας να εφαρμόσει το Διεθνές Δίκαιο, αφού «τα τελευταία χρόνια πολλές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Ανθρώπου έχουν κρίνει το παράνομο της εκ συστήματος κατά τεκμήριο ανάθεσης της αποκλειστικής επιμέλειας στη μητέρα».

Αναχρονιστική

«Κανένας γονέας δεν μπορεί χωρίς τη θέλησή του να απομακρυνθεί από την ανατροφή των παιδιών του», προσθέτουν, σημειώνοντας πως η τωρινή νομολογιακή πρακτική είναι αναχρονιστική: «Αυτό γίνεται από τον δικαστή (και εν γένει τον νομικό) για τη δική του ευκολία, αφού είναι ανήμπορος να διαχειριστεί αυτές τις υποθέσεις και στη συνέχεια αντιστέκεται στην αλλαγή γιατί αλλιώς θα ήταν σαν να παραδέχεται ότι για μισό σχεδόν αιώνα κακοποιεί παιδιά».

Τα μέλη της «Συνεπιμέλειας» είχαν πριν από λίγες εβδομάδες συνάντηση και με στελέχη του υπουργείου Δικαιοσύνης παρουσιάζοντας στοιχεία, καθώς και διατάξεις από τα νομοθετικά πλαίσια άλλων χωρών που έχουν αλλάξει το Οικογενειακό τους Δίκαιο, ορίζοντας ως υποχρεωτική την κοινή επιμέλεια (μεταξύ αυτών η Γαλλία, το Βέλγιο, η Δανία, η Σουηδία, η Αυστραλία, η Βραζιλία, το Μεξικό, η Ελβετία και 17 Πολιτείες των ΗΠΑ).

Την ίδια θέση έχει εκφράσει από το 2012 και ο Συνήγορος του Πολίτη, ενώ πρόσφατα ο νυν επικεφαλής της Αρχής κ. Ποτάκης εξέδωσε πόρισμα που καταλήγει στο συμπέρασμα πως «η υποχρέωση εισαγωγής της συνεπιμέλειας με ίσο χρόνο δεν είναι ευχέρεια της διοίκησης και του αρμόδιου για το νομοπαρασκευαστικό έργο. Η συνεπιμέλεια, ο ίσος χρόνος με το παιδί και τα ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις των γονέων συνιστά νομική υποχρέωση της ελληνικής Πολιτείας και η παραβίασή της συνιστά παραβίαση προστατευόμενων δικαιωμάτων του ανθρώπου».

«Κεντρικό μέλημα του υπουργείου Δικαιοσύνης είναι, πρωτίστως, το συμφέρον των παιδιών και, βεβαίως, η προστασία των δικαιωμάτων και των δύο γονέων», σημείωσε στην ομιλία του στη Βουλή ο κ. Τσιάρας, ενώ σχετικά με το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της διαδικασίας αναθεώρησης των σχετικών διατάξεων του Οικογενειακού Δικαίου, ο υπουργός Δικαιοσύνης έθεσε ως στόχο όλες οι διαδικασίες να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το ερχόμενο καλοκαίρι.

Από την έντυπη έκδοση