«Θα σας μιλήσω σήμερα για κάτι που εγώ έχω ζήσει και εσείς τα παιδιά δεν έχετε δει ποτέ, το Τείχος του Βερολίνου», δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Δένδιας, που τίμησε την εκδήλωση με την παρουσία του.

«Η 9η Νοεμβρίου 1989 είναι μία ημέρα με τεράστιο ιστορικό βάθος για τη γενιά μου αλλά και για εμένα προσωπικά. Είναι μια ημέρα με ιστορικό παρελθόν. Στις 9 Νοεμβρίου 1923 έγινε το πρώτο ανεπιτυχές πραξικόπημα του Αδόλφου Χίτλερ. 15 χρόνια αργότερα, καγκελάριος πια ο Χίτλερ, εξαπέλυσε τον διωγμό της νύχτας των κρυστάλλων. Την εξέλιξη την ξέρουμε όλοι», συνέχισε. «Β παγκόσμιος πόλεμος, εκατομμύρια νεκροί σε ολόκληρο τον κόσμο. 1.500.000 νεκρούς είχε η Ελλάδα σε συνολικό πληθυσμό 7.000.000. Στο τέλος του πολέμου η Γερμανία διαλυμένη, ηττημένη, υποτελής, χωρισμένη, διαιρεμένη σε δύο κράτη. Το τείχος χώρισε φίλους, οικογένειες, μια πόλη, ένα έθνος, στην πραγματικότητα ολόκληρο τον κόσμο. Κατέστησε το Βερολίνο το σημείο, όπου ενώθηκαν η ελπίδα για ελευθερία και η αντίσταση σε ένα απάνθρωπο καθεστώς. Ich bin ein Berliner, αυτή ήταν η φράση ελευθερίας της δικής μου γενιάς. Το τείχος που η γενιά μου πίστευε ότι δεν θα πέσει ποτέ, κατέρρευσε και είδαμε όλοι ότι οι ανθρώπινοι αγώνες για ελευθερία αποδίδουν», είπε ο Υπουργός Εξωτερικών.

«Δεν πρέπει όμως να ξεχάσουμε ποτέ και εσείς παιδιά πρέπει να διδαχθείτε και από την ύπαρξη αλλά και από την πτώση του. Όταν ήμουν στην ηλικία σας, δεν μου άρεσε να έρχεται ένας μεγάλος με κοστούμι και γραβάτα και να μου λέει τι να κάνω. Και τώρα κάνω και εγώ το ίδιο. Όμως η γενιά μου έχει την υποχρέωση να μεταφέρει την εμπειρία που ευτυχώς δεν έχετε ζήσει, την έλλειψη ελευθερίας και δημοκρατίας», συνέχισε χαρακτηριστικά. «Αυτή η ημέρα θα πρέπει να διδάσκεται. Η ελευθερία και η δημοκρατία δεν είναι αυτονόητες έννοιες, είναι στόχος και πρέπει να τις προστατεύουμε και να τις προφυλάσσουμε. Θα πρέπει όλοι να εξαφανίσουμε ιδέες που μάχονται την ελευθερία και τη δυνατότητα του ανθρώπου να αποφασίζει ο ίδιος για τον εαυτό του», κατέληξε.

Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων στις 12 Νοεμβρίου πρωταγωνίστησαν οι μαθητές και μαθήτριες της DSA Γερμανικής Σχολής Αθηνών και της Ελληνογερμανικής Αγωγής, παιδιά που δεν έχουν μνήμες από την ιστορία αυτή, παιδιά που μελέτησαν τα γεγονότα της περιόδου, αποτίμησαν τις προεκτάσεις της ιστορικής αυτής στιγμής και αποφάσισαν να οργανώσουν μια μεγάλη γιορτή. Σε συνεντεύξεις άλλωστε ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα αυτά διάβασαν ότι η νύχτα εκείνη της 9ης Νοεμβρίου έμοιαζε με μία μεγάλη γιορτή, ότι ο κόσμος που ερχόταν από την άλλη πλευρά του τείχους τραγουδούσε και γελούσε, ότι υπήρχε χαρά αλλά και μεγάλη περιέργεια.

Για τις ανάγκες της γιορτής έχτισαν ένα τείχος από χαρτόκουτα. Τα ένωσαν, τα κόλλησαν και συμβολικά χωρίστηκαν στα δύο. Πήραν τα πινέλα, τις μπογιές, την έμπνευση και το ταλέντο τους και ζωγράφισαν πάνω στα κουτιά, γέμισαν το τείχος με χρώματα, με εικόνες, με τη φαντασία και την αισιοδοξία της δικής τους γενιάς. Το τείχος τους και από τις δύο πλευρές του έγινε ένα μικρό έργο τέχνης. Οι μαθητές στη συνέχεια προχώρησαν με μία συμβολική κίνηση, αφαιρώντας σταδιακά τα χαρτόκουτα του τείχους και γκρεμίζοντας αυτό που τους χώριζε.

Στην εκδήλωση «Γκρεμίζοντας τείχη, χτίζοντας γέφυρες», που πραγματοποιήθηκε υπό την Αιγίδα της Πρεσβείας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα, καλωσορίζοντας τον κόσμο οι Διευθυντές της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και της Ελληνογερμανικής Αγωγής, Frau Annete Brunke – Kullik και Σταύρος Σάββας είπαν «Το ότι σήμερα εμείς στην Αθήνα τιμάμε το συγκεκριμένο γεγονός συνδέεται με το ότι τα σχολεία μας έχουν μία ιδιαίτερη σχέση με τη Γερμανία και τη γερμανική γλώσσα. Και γι’ αυτό είναι για εμάς σημαντικό όλοι οι μαθητές που φοιτούν στη DSA Γερμανική Σχολή Αθηνών και την Ελληνογερμανική Αγωγή να γνωρίζουν για αυτό το ιστορικό γεγονός και να γιορτάζουν με χαρά και παλμό, με δράσεις, μουσική και χορό. Επιπλέον, αυτή η από κοινού εκδήλωση μας βοηθά να χτίσουμε γέφυρες όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και εδώ μεταξύ των μαθητών των σχολείων μας».

H Frau Bohnet, Σύμβουλος για ζητήματα Πολιτισμού και Πολιτικών Υποθέσεων της Πρεσβείας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας στην Αθήνα, ανέφερε χαρακτηριστικά: «30 χρόνια ήδη, 30 χρόνια που η Γερμανία είναι ενωμένη, 30 χρόνια που η Γερμανία δεν χωρίζεται από ένα τείχος. Αλλά 30 χρόνια είναι μια ολόκληρη γενιά. Οι περισσότεροι από όσους είναι σήμερα εδώ δεν είχαν γεννηθεί, όταν έπεσε το τείχος. Στις 9 Νοεμβρίου 1989 άλλαξαν τα πάντα, η Γερμανία, η Ευρώπη, ολόκληρος ο κόσμος. Η 9η Νοεμβρίου είναι μία ημέρα που γεννήθηκε πάλι ο κόσμος».
Για την Ελλάδα η πτώση του τείχους έχει μία ιδιαίτερη σημασία. Το τείχος δεν χώριζε μόνο το Βερολίνο. Ήταν κομμάτι του σιδηρούντος παραπετάσματος που χώριζε τότε ολόκληρη την Ευρώπη. Και η Ελλάδα ήταν πάντα ένα τοπικό και ιδεολογικό όριο αυτού του διαχωρισμού. Στις 9 Νοεμβρίου γιορτάζεται όχι μόνο η πτώση του τείχους αλλά και η απάντηση των πολιτών της Γερμανίας στην ανελευθερία», συνέχισε.

«Αν οι άνθρωποι απέκτησαν τότε την ελευθερία τους, το οφείλουμε στη δύναμη που έδειξαν στις δυσκολίες. Χωρίς τους ανθρώπους αυτούς το τείχος δεν θα είχε πέσει. Δημιουργήθηκε έτσι μία Ενωμένη Ευρώπη και οι νέοι σήμερα μπορείτε να ζήσετε, να πάτε, να σπουδάσετε και να εργαστείτε, όπου θέλετε στην Ευρώπη. Ανησυχώ, γιατί ακόμα και σήμερα κάποιοι στην Ευρώπη θέλουν την επιστροφή στο τείχος, γιατί κάποιοι ακόμα και σήμερα μιλούν για λιγότερη Ευρώπη, για μικρότερη ένωση. Είναι όμως σαφές για τη γερμανική πολιτική στην Ελλάδα ότι ζητήματα σημαντικά, όπως η κλιματική αλλαγή, η οικονομία, το μεταναστευτικό, μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε, μόνο αν στην Ευρώπη έχουμε μία φωνή και είμαστε όλοι μαζί. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να βελτιωθεί, αλλά είναι πραγματικά η καλύτερη και πιο ισχυρή ένωση που είχαμε ποτέ. Τώρα τη δύναμη την έχετε εσείς, παιδιά. Να έχετε θάρρος και να κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε για το μέλλον σας και για την Ευρώπη», κατέληξε.

Την ώρα που η χορωδία ερμήνευσε το τελευταίο τραγούδι «99 Luftbaloons» της Nena, τα παιδιά άφησαν να πετάξουν προς τον ουρανό τα άσπρα τους μπαλόνια. Άφησαν να πετάξει ο σεβασμός προς τους ανθρώπους που με το θάρρος και το πάθος τους για ελευθερία έριξαν το τείχος, άφησαν τις ευχές τους για το μέλλον, άφησαν το δικό τους στίγμα στον εορτασμό μιας επετείου που ξεπερνά τα γερμανικά σύνορα και ενώνει με την ίδια συγκίνηση όλη την Ευρώπη.