Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα με την υγεία του και τον τελευταίο καιρό νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο Σωτηρία όπου άφησε τα ξημερώματα την τελευταία του πνοή.

Η ζωή του Δημήτρη Ρίζου

O πρώην εκδότης του Ελεύθερου Τύπου και του Αδέσμευτου Τύπου γεννήθηκε 1936 στην Πρώτη Σερρών. Σε ηλικία 14 ετών ο Δημήτρης Ρίζος είχε υπογράψει το πρώτο του ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Πρωινός Τύπος της Δράμας», όντας μαθητής Γυμνασίου ακόμη.

Η μετακόμιση της οικογένειας στη Δράμα έδωσε την ευκαιρία στον μικρό να δείξει από πολύ νωρίς την κλίση του στη δημοσιογραφία, το λειτούργημα στο οποίο έμελλε να μεγαλουργήσει αργότερα. Μια ιστορία που έκλεισε απότομα με το κλείσιμο του «Αδέσμευτου Τύπου» τον Δεκέμβριο του 2012 και τη σύντομη επιστροφή του ως δημοσιογράφου στον «Ελεύθερο Τύπο» όπου είχε μεγαλουργήσει για μια δεκαπενταετία. Εκτοτε άφησε πίσω του χρέη τα οποία τον κυνήγησαν μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής του.

Αν ο Δημήτρης Ρίζος είχε ταλέντο και πάθος για τη δημοσιογραφία, ο αριστερών φρονημάτων πατέρας του είχε κάτι άλλο, που αποδείχθηκε πολύ σημαντικό, σύμφωνα με το protothema.gr. Μια πολύ ξεχωριστή γνωριμία και στενότατη φιλία με έναν συγχωριανό του, τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος τον εκτιμούσε απεριόριστα και τον είχε στενό συνεργάτη του. Αυτή η γνωριμία έμελλε να αποδειχθεί καθοριστική για τον νεαρό τότε Ρίζο, που εκτός από το ταλέντο του στο γράψιμο ήταν και ένας εξαιρετικός αθλητής μεγάλων αποστάσεων.

Το 1968 μπαίνει στην τηλεόραση -αρχικά με τη χιουμοριστική εκπομπή «Τα παραλειπόμενα» και μετά με την εκπομπή «Οι Ρίζοι», όπου εκτός από αυτόν και τον αδελφό του συμμετέχει λόγω επιθέτου και ο ηθοποιός Νίκος Ρίζος. Με τον Νίκο Μαστοράκη θα γίνουν φίλοι στο τέλος της δεκαετίας, όταν θα αγοράσει από τον γνωστό σκηνοθέτη διάφορα μηχανήματα τηλεοπτικών παραγωγών για μια εταιρεία που έστησε και η οποία ανέλαβε τα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ.

Το βράδυ που επιστρέφει ο Καραμανλής από το Παρίσι, ο Ρίζος είναι στον Εβρο ως επιστρατευμένος, αλλά την επομένη καλείται να επιστρέψει στην Αθήνα για να είναι δίπλα στον πρώτο πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης. Λίγο αργότερα θα ξεκινήσει να δουλεύει ως δημοσιογράφος στην ιστορική «Βραδυνή» του Τζώρτζη Αθανασιάδη, χωρίς να εγκαταλείψει μέχρι το 1980 το πρωθυπουργικό γραφείο.

Στην ουσία, είναι εκείνος που ανέπτυξε αυτά που σήμερα αποκαλούμε «παραπολιτικά σχόλια», μέσα από μια στήλη την οποία ονομάζει «Κεντρί» και η οποία γίνεται πολύ δημοφιλής. Μικρά κείμενα γραμμένα με καυστικό τρόπο, κουίζ και πιπεράτες ειδήσεις από τον χώρο της πολιτικής απλώνονται σε μια ολόκληρη σελίδα της εφημερίδας.

Οκτώ χρόνια μετά τη βραδιά εκείνη, ο Δημήτρης Ρίζος είναι πανίσχυρο στέλεχος στη «Βραδυνή» μέχρι τη μοιραία νύχτα της 19ης Μαρτίου του 1983. Ηταν το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς, όταν ο εκδότης της ιστορικής εφημερίδας Τζώρτζης Αθανασιάδης δολοφονήθηκε από άγνωστο άνδρα μέσα στο γραφείο του. Στην κηδεία του ο κόσμος αποθέωσε τον Ρίζο, αλλά οι κόρες του ήταν αρκετά αποστασιοποιημένες απέναντί του και τους επόμενους μήνες η κόντρα μαζί τους θα τον οδηγήσει στην έξοδο. Μόλις έγινε γνωστό ότι είναι ελεύθερος, υπέγραψε σχεδόν εν μια νυκτί στην «Ακρόπολη», όπου η σελίδα του ονομάζεται «Ξυπνητήρι». Ωστόσο σε αυτή δεν θα μείνει παρά μόνο έξι μήνες. Το τηλεφώνημα για ραντεβού με τον Αρη και τη Λίλιαν Βουδούρη θα αποδειχθεί καταλυτικό για τη μετέπειτα πορεία του σε μια εφημερίδα που θα σημαδέψει ποικιλοτρόπως τη διαδρομή του.

Η μεταγραφή του στον «Ελεύθερο Τύπο» δεν θα εκτοξεύσει μόνο τις δικές του μετοχές, αλλά και αυτές της εφημερίδας, αφού το δισέλιδο που υπογράφει με τίτλο «Ανάδελφος Τύπος» γίνεται αμέσως το αγαπημένο των αναγνωστών. Η κυκλοφορία εκτινάσσεται από τις 150.000 στις 250.000 φύλλα και ο Ρίζος γίνεται ο απόλυτος εκφραστής των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας και ατύπως Νο2 στην εφημερίδα.

Μετά τον θάνατο του Άρη Βουδούρη σε φοβερό τροχαίο όλα αλλάζουν στον Ελεύθερο Τύπο. Ο Ρίζος ανέλαβε τη διεύθυνση της εφημερίδας. Με τον Γιώργο Κύρτσο αγαπημένο «παιδί» του Αρη Βουδούρη οι ισορροπίες ήταν εξαρχής πολύ λεπτές και δεν άργησαν να διαταραχθούν ανάμεσα στο λαϊκό παιδί από την Πρώτη Σερρών και τον αστό με τις περγαμηνές από το London School of Economics. Τα συμβούλια των μελών του Ιδρύματος Βουδούρη τού έσπαγαν τα νεύρα, πρωτίστως επειδή τον ενδιέφερε περισσότερο η έκδοση του φύλλου, ενώ υπήρξε και βράδυ που βρήκε το γραφείο του κλειδωμένο, όπως έλεγε, κατ’ εντολή του Κύρτσου, γεγονός που τον έκανε έξαλλο.

Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, εισέπραξε μια αποζημίωση ύψους 40 εκατ. δραχμών και χωρίς να ησυχάσει λεπτό έβαλε μπροστά τον «Αδέσμευτο Τύπο» συμπράττοντας με τον επιχειρηματία Κώστα Μήτση.

Ο «Αδέσμευτος Τύπος» κυκλοφόρησε το 1994 με σχετικά ικανοποιητική κυκλοφορία, χωρίς όμως να φέρει κάτι καινούριο σε έναν χώρο όπου η καινοτομία και οι νέες ιδέες είναι απαραίτητες για τη μακροημέρευση ενός Μέσου. Μέχρι τις αρχές του 1998 Ρίζος και Μήτσης πορεύονταν μαζί αλλά κάποια στιγμή υπήρξε κόντρα, με αποτέλεσμα η συμμαχία να σπάσει με πολύ άσχημο τρόπο, αφού ο επιχειρηματίας ήθελε να διώξει τον Ρίζο.

Ξαφνικά όμως έγινε κάτι το πρωτοφανές. Κυκλοφόρησαν δύο εφημερίδες με τίτλο «Αδέσμευτος Τύπος», η μια με εκδότη τον Δημήτρη Ρίζο και η άλλη με εκδότη τον Κώστα Μήτση. Το 2003 μια ομάδα συνεργατών αποχώρησε από την εφημερίδα του Ρίζου θεωρώντας άστοχες τις επιλογές αλλά και τον τρόπο παρουσίασης των θεμάτων. Την ίδια στιγμή ακούγονταν διάφορα για την επιρροή που ασκούσε στον εκδότη η τρίτη κατά σειρά σύζυγός του Πέγκυ Ρίζου, μια εντυπωσιακή γυναίκα που είχε μπει στη ζωή του το 1995.

Μέχρι εκείνη τη χρονιά ο 65χρονος δημοσιογράφος-εκδότης μετρούσε ήδη δύο γάμους, ισάριθμα διαζύγια και δύο παιδιά.

Τα τελευταία τρία χρόνια έβγαινε από το σπίτι μόνο για να δώσει το «παρών» στο Αστυνομικό Τμήμα του Ελληνικού για τα περιοριστικά μέτρα που του έχουν επιβληθεί.

Στα μέσα του 2018, βρέθηκε προφυλακισμένος στις Φυλακές της Κω για χρέη προς το Δημόσιο ύψους 22.500 ευρώ. Τελικά αφέθηκε ελεύθερος.