Ένα από τα ερωτήματα που τίθενται το τελευταίο διάστημα, είναι τι θα συμβεί με τους εργαζόμενους ενός ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού από αυτούς που εκπέμπουν σήμερα, σε περίπτωση που αυτός δεν πάρει άδεια; Πρόκειται και για ένα από τα βασικά σημεία κριτικής προς την κυβέρνησης, κατ’ αναλογία και με την ευαισθησία που είχε επιδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ για τους εργαζομένους της ΕΡΤ, στο οποίο όμως οι απαντήσεις μέχρι στιγμής ήταν από νεφελώδεις έως ανεπαρκείς.

Η απάντηση δεν είναι μονοσήμαντη, μιας και εξαρτάται από τις επόμενες κινήσεις του καναλιού. Ρεαλιστικά, αν ο διαγωνισμός τελεσφορήσει σήμερα και ένας σταθμός που ήδη εκπέμπει δεν καταφέρει να πάρει άδεια, τότε αυτός ο σταθμός δεν αποκλείεται να προβεί σε ασφαλιστικά μέτρα προκειμένου να μην κλείσει και με το βλέμμα στην απόφαση του ΣτΕ για τη συνταγματικότητα του νόμου Παππά.

Μια ακόμα εναλλακτική,όπως αναφέρει το koolnews.gr, η οποία ακούγεται είναι πως από τους εν ενεργεία τηλεοπτικούς σταθμούς, κάποιοι θα διεκδικήσουν ως plan B μια θεματική ή ψυχαγωγική-μη ενημερωτική άδεια. Εν προκειμένω, οι τυπικές προϋποθέσεις του νόμου αλλάζουν, μιας και αυτά τα κανάλια καλούνται να απασχολούν 200 αντί 400 εργαζομένων που προβλέπονται για τα ενημερωτικού περιεχομένου εθνικής εμβέλειας κανάλια. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως κάποιες θέσεις εργασίες μάλλον θα χαθούν, πλην όμως αρκετές θα μπορούσαν να διατηρηθούν, υπό την προϋπόθεση πως το κανάλι θα αδειοδοτηθεί.

Πλην όμως, η παραδοχή της κυβερνητικής εκπροσώπου πως η αρμοδιότητα για το τέλος εκπομπής μη αδειοδοτημένων σταθμών ανήκει στη Digea, δημιουργεί ένα ενδιαφέρον σκηνικό. Και αυτό γιατί οι μέτοχοι της Digea είναι αφενός τα ιδιωτικά κανάλια, αφετέρου, αν υπάρχουν νέοι παίχτες, αυτοί θα πιέσουν για άρση του δικαιώματος εκπομπής των υφιστάμενων σταθμών από τη ψηφιακό μπουκέτο, με δεδομένο πως αυτοί θα έχουν καταβάλει ένα αρκετά σεβαστό ποσό για την άδεια. Για τα κανάλια υπάρχει πάντα και η λύση των συνδρομητικών πλατφόρμων, της Nova και του ΟΤΕ, πλην όμως αυτή η επιλογή θα σημαίνει μικρότερη απήχηση και άρα μικρότερα διαφημιστικά έσοδα, άρα μικρότερο κόστος λειτουργίας και μικρότερος αριθμός εργαζομένων.

Τέλος, μια ακόμα παράμετρος έχει ιδιαίτερη σημασία. Στο απευκτέο σενάριο πως κάποιο κανάλι από τα υφιστάμενα βάλει λουκέτο, μια λεπτομέρεια έχει τεράστια σημασία: αν θα λυθεί η εταιρεία ή θα συνεχίσει να υπάρχει με ανενεργό αντικείμενο. Στην πρώτη περίπτωση, δεδουλευμένα και αποζημιώσεις χάνονται, σε ένα οδυνηρό για τους εργαζομένους σενάριο. Στον αντίποδα, αν η εταιρεία υπάρχει έστω και με ανενεργό αντικείμενο, θα κληθεί να ικανοποιήσει πλήρως τις απαιτήσεις των πρώην πλέον εργαζομένων της, χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει πως θα πρόκειται για θετική εξέλιξη.

Όμως, όπως είναι φυσικό, όλα τα παραπάνω έχουν έναν αστερίσκο: πως η διαδικασία θα είναι σύννομη και με τη βούλα του ΣτΕ, το οποίο μπορεί να ανατρέψει άρδην τα δεδομένα με μια απόφαση. Τότε, όλα τα σενάρια επί χάρτου δεν θα έχουν καμία πρακτική χρησιμότητα.