Το πρωινό της επίθεσης της Χαμάς στο Νότιο Ισραήλ η Μία είχε μόλις προσγειωθεί στο Σιάτλ για δουλειά όταν έμαθε τα νέα. Τηλεφώνησε αμέσως στον Μοχάμεντ, που ήταν στο σπίτι στη Φλόριντα με τα παιδιά. Αν και το ζευγάρι χώρισε πριν από έναν χρόνο και ο πρώην σύζυγός της είχε μετακομίσει στον αδελφό του, από την 7η Οκτωβρίου είναι πάλι μαζί κάτω από την ίδια στέγη. Κρατούν ο ένας το χέρι του άλλου, καθώς διαβάζουν ιστορίες θυμάτων και από τις δύο πλευρές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μεταφράζουν από τα εβραϊκά στα αραβικά και αντίστροφα. Προσπαθούν μαζί να απαντήσουν στις ερωτήσεις της 7χρονης Φάρα για το τι συμβαίνει στον τόπο τους, στον οποίο φοβούνται ότι δεν θα επιστρέψουν ποτέ.
Γνωριμία
Το ζευγάρι γνωρίστηκε το 2011 όταν ο Μοχάμεντ, επίσης δημοσιογράφος, βοήθησε ως μεταφραστής τη Μία σε ένα ρεπορτάζ στη Ραμάλα, όπου ζει ακόμη η οικογένειά του. Παντρεύτηκαν στις ΗΠΑ, όπου μετακόμισαν το 2014. Ο πατέρας του, ιδίως, στέλεχος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), που είχε βασανιστεί από το Ισραήλ, δεν ήθελε να ακούσει πως ο γιος του ερωτεύτηκε μια Ισραηλινή. Αγκάλιασε τη Μία και τα εγγόνια του ύστερα από χρόνια.
Μετά την 7η Οκτωβρίου η 43χρονη Μία έκανε ερωτήσεις στον Μοχάμεντ για τις οποίες ντρέπεται, γιατί ήξερε τις απαντήσεις, τις ιδέες του, βλέπει τον πόνο στο πρόσωπό του. «Τον ρώτησα αν στηρίζει την “επιχείρηση” της Χαμάς, το μακελειό, αν θεωρεί πως βοηθά τον παλαιστινιακό αγώνα».
Εκείνος δεν μιλά πολύ. Αρνήθηκε να μιλήσει και στην εφημερίδα «Los Angeles Times», που έκανε σειρά συνεντεύξεων με ανδρόγυνα Παλαιστινίων-Ισραηλινών που ζουν στις ΗΠΑ και ο πόλεμος έφτασε στο σαλόνι τους…
«Σήμερα που οι δύο λαοί μας δίνουν την πιο σκληρή μάχη τους από το 1948, εμείς είμαστε απολύτως ενωμένοι. Αντίθετοι στους θανάτους χιλιάδων ανθρώπων. Είναι τόσο απλό… Θα θέλαμε να ζήσουμε εν ειρήνη στη γη που αγαπάμε», καταλήγει η Μία.
Στα πρόθυρα χωρισμού
Ενα άλλο αντίστοιχο ζευγάρι μετά την 7η Οκτωβρίου βρίσκεται στα πρόθυρα χωρισμού. Υστερα από μια τεταμένη συζήτηση για τη συνεχιζόμενη αιματοχυσία, τις αιτίες και τη λύση, που κατέληξε σε σιγή μέσα στο σπίτι και αλληλομπλοκάρισμα στα social media, «ειλικρινά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε», είπε μια Παλαιστίνια παντρεμένη με Ισραηλινό στις ΗΠΑ μιλώντας ανώνυμα στην εφημερίδα.
«Να ακούς τον άλλο με ανοιχτά αφτιά και καρδιά (χωρίς προκαταλήψεις)» είτε πρόκειται για το Μεσανατολικό είτε για όποιο εμπόδιο προκύπτει στην κοινή πορεία, είναι η λύση, απαντούν άλλα ανδρόγυνα Ισραηλινών-Παλαιστινίων που ζουν μαζί δεκαετίες.
Η Λάνα Χούρι και ο Τζον Γκριν ζουν στο Σαν Ντιέγκο. Είναι δικηγόροι. Η Λάνα Παλαιστίνια από πατέρα χριστιανό και μητέρα μουσουλμάνα. «Θυμάμαι τον Τζον να με ρωτά: “Θα έβγαινες ραντεβού με έναν Εβραίο, και μάλιστα Ισραηλινό;”». Σήμερα εξακολουθούν να βλέπουν ο ένας τον άλλο ως άνθρωπο, χωρίς τα βάρη της ταυτότητας, και προχωρούν με ειλικρινή διάλογο. «Θέλουμε οι Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί συγγενείς μας, οι δύο οικογένειές μας, να συμβιώνουν με σεβασμό, αξιοπρέπεια, ελευθερία και ασφάλεια, ειρηνικά», λέει ο Τζον.
«Βγαίνουν οργή και απογοήτευση»
Η καλλιτέχνις Ντόρις Μπιτάρ, Λιβανέζα παλαιστινιακής καταγωγής, και ο 64χρονος Εβραίος σύζυγός της, καθηγητής Οικονομίας σε αμερικανικό πανεπιστήμιο, Τζέιμς Ρας, είναι μαζί από το Λύκειο στη Νέα Υόρκη. Σήμερα ζουν στο Μίσιγκαν. Βρέθηκαν να διαφωνούν όταν η Ντόρις σχολίασε: «Ηταν αποκρουστική η επίθεση της Χαμάς, αλλά εντυπωσιακό το πλήγμα στο Ισραήλ». «Ηταν μια αποκρουστική επίθεση, χωρίς αλλά…», απάντησε ο Τζέιμς και οι δύο συμφώνησαν πως «κάποιες στιγμές βγαίνουν οργή και απογοήτευση, γιατί δεν ξέρουμε πώς μπορούμε οι δύο πλευρές να πορευτούμε μπροστά. Θέλουμε ειρήνη».
«Να μείνει η ελπίδα ζωντανή»
«Πρέπει να κρατήσουμε την ελπίδα ζωντανή», δηλώνει η Μπέκα Αμπου Ράκια Αϊνχορν, υπεύθυνη υποτροφιών στο «American Councils for International Education», σύζυγος του Παλαιστινίου Ισραηλινού πολίτη Ουασίμ Αμπού Ράκια Αϊνχορν, διευθυντή Τεχνολογίας στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του American University, και μητέρα δύο γιων, 2 και 4 ετών.
Ζουν στη Μασαχουσέτη και αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους. «Είναι Εβραίοι, μουσουλμάνοι, Αμερικανοπαλαιστίνιοι και Ισραηλινοί μαζί, αλλά με καμία ταυτότητα δεν είναι σήμερα ασφαλείς», λέει στο «Christian Science Monitor».