Η τοποθέτησή του ήταν η σαφέστερη ένδειξη ότι η Χριστιανική Ενωση ξεπερνά το σοκ του απογαλακτισμού από την καταλυτική παρουσία 16 ετών της Ανγκελα Μέρκελ και αρχίζει να βρίσκει τον βηματισμό της στην αντιπολίτευση. Το πιστοποιούν, άλλωστε, όλες οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών, που εμφανίζουν τη Χριστιανική Ενωση (CDU-CSU) να προηγείται με 6-7 μονάδες των κυβερνώντων συμμάχων SPD-Πρασίνων, οι οποίοι κινούνται στο 18%-20% έκαστος. Το δυσάρεστο στην όλη εικόνα αφορά την παγίωση της Ακροδεξιάς AfD στο 15%. Κάτι που θεωρείται απότοκο της λαϊκής δυσαρέσκειας για τις αυξήσεις στο ρεύμα και σε βασικά αγαθά, παρά τα μεγάλα πακέτα κοινωνικής και επιχειρηματικής στήριξης που ενεργοποιεί το Βερολίνο, ερχόμενο σε σύγκρουση με τους Ευρωπαίους εταίρους.
Στο αντίστοιχο συνέδριο της CDU τον Σεπτέμβριο, ο Μερτς αστειεύθηκε για το… πόσο καλά τα πάει με τον Βαυαρό ομόλογό του, επικεφαλής της CSU, Μάρκους Ζέντερ, σκορπώντας ευφορία στο ακροατήριο. Οι δύο άνδρες με τις ισχυρές προσωπικότητες κληρονόμησαν αρκετές διαφορές και εσωτερικές έριδες από το παρελθόν, με αποτέλεσμα πολλοί να πιστεύουν ότι το χάσμα θα είναι αγεφύρωτο και ο κύκλος της εσωστρέφειας θα συνεχιστεί. Να, όμως, που η προοπτική της εξουσίας τα θεραπεύει όλα.
Στο συνέδριο του Αουγκσμπουργκ ο Μερτς υποσχέθηκε στους Βαυαρούς συντρόφους ότι «το φρικτό (annus horribilis) έτος 2021 δεν πρόκειται να επαναληφθεί». Η επώδυνη διαμάχη ανάμεσα στον Ζέντερ και τον τότε ηγέτη της CDU, Αρμιν Λάσετ, για το ποιος θα είναι υποψήφιος καγκελάριος της παράταξης μετά την αποχώρηση της Ανγκελα Μέρκελ είχε επιπτώσεις από το ξεκίνημα της προεκλογικής εκστρατείας. Εδωσε προς τα έξω εικόνα δυσαρέσκειας, διχασμού και πικρίας ανάμεσα στα δύο αδελφά κόμματα.
Η εμφύλια διαμάχη, σε συνδυασμό με τις ανεπίτρεπτες επικοινωνιακές γκάφες του Λάσετ μετά τις φονικές πλημμύρες στη Γερμανία, χάρισε ουσιαστικά την εξουσία στον Ολαφ Σολτς.
Ωστόσο, το πέρασμα στην αντιπολίτευση αποδείχθηκε ευεργετικό για τους συντηρητικούς, καθώς τους απάλλαξε από το βάρος και το άγχος της δυσκολότερης, ίσως, μεταπολεμικής διακυβέρνησης. Κατά την πολιτική επιστήμονα Ούρσουλα Μινχ, ο πληθωρικός Ζέντερ έβαλε νερό στο κρασί του και έπαψε να είναι τόσο ξεροκέφαλος. «Είναι ευκολότερο να είσαι ενωμένος όταν κάνεις κριτική από την αντιπολίτευση, παρά όταν κυβερνάς και χρειάζεται να πάρεις δύσκολες αποφάσεις», πρόσθεσε. Ο Σολτς, άλλωστε, αποδεικνύεται εύκολος στόχος, δεδομένου ότι το 57% των Γερμανών εκφράζεται αρνητικά για τα πεπραγμένα του, σε πρόσφατη δημοσκόπηση στις 31 Οκτωβρίου. Στην ίδια έρευνα οι Γερμανοί πολίτες θεωρούν ότι ο Σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος δεν μπορεί να εγγυηθεί την ενότητα του συνασπισμού SPD-Πρασίνων και Φιλελευθέρων. Χαριτολογώντας, μάλιστα, ο Μερτς δήλωσε στο Αουγκσμπουργκ ότι «το πρόβλημα δεν ήταν τα 16 προηγούμενα χρόνια (σ.σ.: της Μέρκελ) αλλά οι τελευταίες 16 εβδομάδες (σ.σ.: της τρικομματικής σοσιαλ-οικο-φιλελεύθερης διακυβέρνησης). Εμείς δεν είμαστε δογματικοί όπως οι άλλοι που κυβερνούν με απαγορεύσεις, αλλά προσαρμοζόμαστε στις ανάγκες του κόσμου», πρόσθεσε ακόμη ο αρχηγός της CDU, κλείνοντας το μάτι στο διευρυνόμενο ακροατήριο της AfD, που αποτελεί και τον πραγματικό κίνδυνο για το μέλλον.
Την επίθεση στο Μαγδεμβούργο καταδικάζει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2023 ΣΤΗ ΒΑΥΑΡΙΑ
Πράγματι, μπορεί οι συντηρητικοί να πήραν δημοσκοπικό κεφάλι, αλλά τα ποσοστά τους παραμένουν εξαιρετικά χαμηλά (26%-27%) και η πρωτιά τους οφείλεται, κυρίως, στην πτώση του SPD, το οποίο μαζί με τους Πράσινους συγκεντρώνει 40% ως «συνολική Κεντροαριστερά». Ετσι, δεδομένου ότι οι Φιλελεύθεροι του υπουργού Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ, δεν ξεπερνούν το 9%, η CDU-CSU δεν θα μπορούσε να σχηματίσει μόνο μαζί τους κυβέρνηση, με βάση τα σημερινά δεδομένα.
«Κλειδί» για το μέλλον της γερμανικής Κεντροδεξιάς θα είναι οι εκλογές του 2023 στη Βαυαρία, όπου η παντοδυναμία των Χριστιανοκοινωνιστών έπαψε να είναι αδιατάρακτη. Το 2018 για πρώτη φορά μεταπολεμικά η CSU υποχώρησε στο 39% και τα γκάλοπ δείχνουν ότι περίπου στα ίδια θα κινηθεί και του χρόνου (σ.σ.: υπενθυμίζεται ότι η CDU δεν υπάρχει στη Βαυαρία). Ετσι, ο Ζέντερ ίσως χρειαστεί τη βοήθεια των Πρασίνων για τον σχηματισμό τοπικής κυβέρνησης στο Μόναχο, κάτι που θα περιπλέξει τα πράγματα σε κεντρικό επίπεδο. Εως τότε όμως οι Συντηρητικοί έχουν όλο τον χρόνο να απολαύσουν το «μετα-μερκελικό» τους comeback και την (εύθραυστη;) ενότητά τους.
Ειδήσεις σήμερα
Βασίλης Παπαθεοδώρου: Είχε κατεβάσει 301 αρχεία παιδικής πορνογραφίας
Ροή Ειδήσεων 
