Όπως αναφέρουν τα γαλλικά ΜΜΕ, η κυβέρνηση Μακρόν εναποθέτει ακόμα τις ελπίδες της στο γεγονός ότι η αντιπολίτευση στη Γαλλία παραμένει ακόμη «πολύ διχασμένη για να την ανατρέψει».
Για να εγκριθεί πρόταση μομφής, «θα πρέπει να (…) συσπειρωθεί ένας συνασπισμός “κατά”, “αντί”, θα πρέπει επιτευχθεί μια πολύ ετερογενής πλειοψηφία χωρίς κοινή πολιτική γραμμή», εκμυστηρεύτηκε ο υπουργός Εργασίας, Olivier Dussopt, σε συνέντευξή του την Κυριακή. Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει πλειοψηφία για να ρίξει την κυβέρνηση», συμφώνησε ο υπουργός Οικονομίας Μπρούνο Λεμέρ, σε συνέντευξη στην εφημερίδα Le Parisien. «Αλλά θα είναι μια στιγμή αλήθειας».
Οι δύο προτάσεις μομφής θα εξεταστούν τη Δευτέρα στην Εθνοσυνέλευση, μετά την προσφυγή της κυβέρνησης την Πέμπτη στο άρθρο 49.3 του γαλλικού Συντάγματος, το οποίο επιτρέπει την υιοθέτηση νομοσχεδίου χωρίς ψηφοφορία εάν δεν πετύχει πρόταση μομφής.
Ο Εμμανουέλ Μακρόν, ο πραγματικός εμπνευστής του «49.3», που είχε μείνει σιωπηλός για το θέμα από την Πέμπτη, σε μήνυμα προς τους Προέδρους της Γερουσίας και της Συνέλευσης που έστειλε στο Γαλλικό Πρακτορείο εξέφρασε «την ευχή του να φτάσει το νομοσχέδιο για τις συντάξεις μέχρι το τέλος της δημοκρατικής του διαδρομής με σεβασμό προς όλους» .
Μετά από δύο μήνες διαβουλεύσεων, και έντονη συνδικαλιστική και λαϊκή κινητοποίηση κατά του έργου, που ανεβάζει το όριο συνταξιοδότησης από τα 62 και στα 64 έτη, το «πέρασμα» του νομοσχεδίου άνευ ψηφοφορίας κατακρίθηκε σφοδρά από τη γαλλική αντιπολίτευση. Ωστόσο, η αντιπολίτευση αυτή θα πρέπει να είναι ενωμένη, από την άκρα δεξιά έως τη ριζοσπαστική αριστερά, και να υπολογίζει σε περίπου τριάντα ψήφους από τους βουλευτές των Les Républicains (LR, κλασική δεξιά) για να ανατρέψει την κυβέρνηση, που διαθέτει την σχετική πλειοψηφία των εδρών στην Εθνοσυνέλευση.
Γαλλία: Πώς «έμπλεξε» ο Μακρόν
Ο πρόεδρος Μακρόν ήλπιζε πως η πλειονότητα των περίπου 60 βουλευτών του αντιπολιτευόμενου κεντροδεξιού Ρεπουμπλικανικού κόμματος, (το οποίο παγίως τάσσεται υπέρ της αύξησης της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια) θα στήριζε την πρόταση της κυβέρνησης για συνταξιοδότηση στα 64 χρόνια, από τα 62 που είναι σήμερα.
Αν αυτό συνέβαινε, θα υπήρχε στη γαλλική Εθνοσυνέλευση πλειοψηφία υπέρ του νομοσχεδίου για την αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος. Όταν όμως ο Γάλλος πρόεδρος διαπίστωσε πως οι ελπίδες του διαψεύδονται, επέλεξε την οδό του προεδρικού διατάγματος και όχι της απόσυρσης του νομοσχεδίου, η οποία κατά τη γνώμη του θα συνιστούσε πλήγμα κατά της διεθνούς αξιοπιστίας της Γαλλίας.
Τους τελευταίους μήνες, η γαλλική κυβέρνηση έχει βεβαίως ουκ ολίγες φορές βρεθεί αντιμέτωπη με προτάσεις μομφής που απορρίφθηκαν, αφού τα κόμματα της αριστεράς αρνήθηκαν να συμπαραταχθούν με την άκρα δεξιά. Ωστόσο μια από τις τελευταίες προτάσεις μομφής έχει υποβληθεί από μια ομάδα ανεξάρτητων βουλευτών και έχουν δηλώσει πως θα την υπερψηφίσουν τόσο η αριστερά του Ζαν Λικ Μελανσόν όσο και η άκρα δεξιά της Μαρίν Λεπέν.
Αν τους ακολουθήσει και η πλειονότητα των Ρεπουμπλικανών βουλευτών, τότε η κυβέρνηση θα πέσει και ο πρόεδρος Μακρόν θα πρέπει στη συνέχεια, είτε να συγκατοικήσει στην άσκηση της εξουσίας με δυνάμεις της αντιπολίτευσης, είτε να παραιτηθεί προκαλώντας προεδρικές εκλογές, είτε να προκηρύξει νέες βουλευτικές εκλογές.
Το ενδεχόμενο νέων βουλευτικών εκλογών τρομάζει περισσότερο από όλους τους Ρεπουμπλικανούς βουλευτές που γνωρίζουν πως το κόμμα τους παρουσιάζει εικόνα διάλυσης και κατά πάσα πιθανότητα οι περισσότεροι εξ αυτών δεν θα επανεκλεγούν.
Βέβαια, η Μαρίν Λεπέν προχώρησε σε μια κίνηση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «πολιτική δωροδοκία». Δήλωσε πως αν γίνουν βουλευτικές εκλογές το κόμμα της δεν θα κατεβάσει υποψήφιους στις εκλογικές περιφέρειες των βουλευτών του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που θα συμβάλουν στην πτώση της κυβέρνησης Μπορν. Έτσι θα αυξηθούν σημαντικά γι αυτούς οι πιθανότητες να επανεκλεγούν.
Με δεδομένες πάντως την κοινοβουλευτική αδυναμία, την αντίθεση της κοινής γνώμης στις προτάσεις του για την αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού και τις αυξανόμενες πράξεις βίας στους δρόμους και τις πλατείες της Γαλλίας, ο Εμανουέλ Μακρόν αναμφίβολα διέρχεται τη δυσκολότερη περίοδο της θητείας του στην προεδρία της Δημοκρατίας.
Ως είθισται σε περιόδους κρίσης στη Γαλλία, κάποια στιγμή ο πρόεδρος της Δημοκρατίας λαμβάνει τον λόγο και απευθύνεται στους πολίτες. Σε ό,τι αφορά τον Εμανουέλ Μακρόν πολλοί αναρωτιούνται ποτέ θα μιλήσει, αλλά πολλοί περισσότεροι αναρωτιούνται τι θα μπορούσε υπό τις παρούσες συνθήκες να πει.