Ο «Ε.Τ.» της Κυριακής θα παρουσιάσει σε δύο συνέχειες τις εκτιμήσεις του Stratfor για τις χώρες-μέλη της Ε.Ε., με το πρώτο μέρος να καλύπτει την Πορτογαλία και το Βέλγιο, ενώ στο δεύτερο μέρος θα αναλυθούν οι επερχόμενες εκλογές σε Αυστρία και Ρουμανία.
» ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: Οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην Πορτογαλία στις 10 Μαρτίου θα διεξαχθούν μετά την παραίτηση του Σοσιαλιστή πρωθυπουργού της χώρας τον Νοέμβριο εν μέσω σκανδάλου διαφθοράς. Ο Πορτογάλος πρώην πρωθυπουργός, Αντόνιο Κόστα, ανέλαβε για πρώτη φορά τα καθήκοντά του το 2015 και επανεξελέγη το 2019 και το 2022. Κατά τη διάρκεια της οκταετούς θητείας του, ακολούθησε μια πολιτική δημοσιονομικής ευθύνης, μειώνοντας το έλλειμμα και τα επίπεδα του δημόσιου χρέους της χώρας, αλλά και αυξάνοντας τη φορολογική επιβάρυνση σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Η τελευταία από τις τρεις κυβερνήσεις του αποδείχθηκε ιδιαίτερα ασταθής, καθώς διαδοχικά σκάνδαλα και εσωτερικές διαμάχες οδήγησαν στις αρχές του 2023 σε πολλές παραιτήσεις μελών του Υπουργικού Συμβουλίου. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον Κόστα ήρθε τον Νοέμβριο, όταν η Αστυνομία πραγματοποίησε μια σειρά ερευνών στην επίσημη κατοικία του και σε άλλα υπουργεία και συνελήφθη ο προσωπάρχης του ως μέρος υπόθεσης διαφθοράς που αφορούσε την ανάθεση συμβάσεων για έργα λιθίου και υδρογόνου. Λίγο μετά, ο Κόστα παραιτήθηκε, ανακοινώνοντας ότι δεν θα διεκδικήσει τέταρτη θητεία.
Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, οι εκλογές θα αποτελέσουν μια μάχη στήθος με στήθος μεταξύ του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Κόστα, με επικεφαλής τώρα τον πρώην υπουργό Υποδομών, Πέδρο Νούνο Σάντος, και της Δημοκρατικής Συμμαχίας, ενός συνασπισμού συντηρητικών κομμάτων, με επικεφαλής τον Λουίς Μοντενέγκρο. Επίσης, το δεξιό λαϊκιστικό κόμμα Chega βρίσκεται στην τρίτη θέση.
Ακόμα κι αν η λαϊκιστική Δεξιά εισέλθει στην κυβέρνηση, είναι πιθανές οι σημαντικές αλλαγές σε εσωτερική ή εξωτερική πολιτική.
» ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΠΟΛΥΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ κοινοβουλευτικού συστήματος της χώρας, θα χρειαστεί ένας συνασπισμός πολλών κομμάτων για τον διορισμό της επόμενης κυβέρνησης. Τρία σενάρια είναι πιθανά.
- Πρώτον, ένας «μεγάλος συνασπισμός» μεταξύ κεντροδεξιών και κεντροαριστερών κομμάτων θα απέτρεπε τυχόν ριζικές πολιτικές αλλαγές (κυρίως, η Λισαβόνα θα συνέχιζε τη διαδικασία μείωσης του χρέους), δημιουργώντας μια κυβέρνηση σταθερή και ευθυγραμμισμένη Ε.Ε. παρά τις ιδεολογικές διαφορές. Ωστόσο, η Δημοκρατική Συμμαχία μπορεί να αντιταχθεί στο να μοιραστεί μια κυβέρνηση με το Σοσιαλιστικό Κόμμα που μαστίζεται από σκάνδαλα.
- Δεύτερον, μια κυβέρνηση μειοψηφίας, υπό την ηγεσία ενός κεντροδεξιού ή κεντροαριστερού κόμματος με κοινοβουλευτική υποστήριξη από άλλα μετριοπαθή κόμματα, θα παρήγαγε μια κάπως λιγότερο σταθερή κυβέρνηση αλλά παρόμοιο βαθμό πολιτικής συνέχειας.
- Το τρίτο, και πιο ανατρεπτικό σενάριο, θα ήταν ένας συνασπισμός μεταξύ της Δημοκρατικής Συμμαχίας και του Chega. Ενώ ο Μοντενέγκρο έχει επανειλημμένα πει ότι δεν θα σχηματίσει συνασπισμό με το Chega, το κόμμα του και το Chega έχουν παρόμοιες απόψεις για ζητήματα όπως οι φορολογικές περικοπές, καθώς και προηγούμενο για σύντομη συνεργασία σε περιφερειακό επίπεδο. Το Chega έχει ασκήσει κριτική στην Ε.Ε. στο παρελθόν, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πιθανή κάποια τριβή μεταξύ της Λισαβόνας και των Βρυξελλών εάν το κόμμα βρεθεί στην εξουσία. Ωστόσο, το Chega είναι πιο πιθανό να επικεντρωθεί στη μετανάστευση, στον νόμο και την τάξη, καθώς και στα εσωτερικά κοινωνικά ζητήματα (όπως ο περιορισμός των δικαιωμάτων των σεξουαλικών μειονοτήτων), εάν εισέλθει στην κυβέρνηση ως μικρότερος εταίρος.
» ΒΕΛΓΙΟ: Οι ομοσπονδιακές εκλογές στο Βέλγιο θα διεξαχθούν στο πλαίσιο ισχυρής υποστήριξης των εθνικιστικών και αυτονομιστικών κομμάτων στην περιοχή της Φλάνδρας. Το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι έντονα κατακερματισμένο, καθώς περίπου δώδεκα κόμματα εισέρχονται στο ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο της χώρας έπειτα από κάθε εκλογική διαδικασία. Επιπλέον, η ολλανδόφωνη περιφέρεια της Φλάνδρας, η γαλλόφωνη περιφέρεια της Βαλλονίας και η πολύγλωσση περιφέρεια των Βρυξελλών-πρωτεύουσας ορίζουν τις δικές τους εξαιρετικά αυτόνομες κυβερνήσεις. Ενώ αυτό το σύστημα περιπλέκει τη λήψη αποφάσεων, σημαίνει, επίσης, ότι είναι σπάνιες οι σημαντικές πολιτικές αλλαγές επειδή απαιτείται συναίνεση μεταξύ πολλών κομμάτων παράλληλα με το γλωσσικό χάσμα για την ψήφιση νομοθεσίας. Ωστόσο, οι ομοσπονδιακές και περιφερειακές εκλογές της 9ης Ιουνίου θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μεγάλες αλλαγές στη Φλάνδρα, όπου τα εθνικιστικά κόμματα προηγούνται στις δημοσκοπήσεις. Ενώ οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κεντροαριστερό Σοσιαλιστικό Κόμμα και το συντηρητικό Ρεφορμιστικό Κίνημα (τα οποία είναι και τα δύο μέλη της σημερινής κυβέρνησης υπό τον πρωθυπουργό Αλεξάντερ Ντε Κρο) θα κερδίσουν στην κορυφή στη Βαλλονία, δείχνουν επίσης ότι ο δεξιός λαϊκιστής Vlaams Belang (που θέλει η Φλάνδρα να γίνει ανεξάρτητη) και η Φλαμανδική εθνικιστική Νέα Φλαμανδική Συμμαχία (που θέλει να αυξήσει την αυτονομία της περιοχής) θα εξασφαλίσουν τις περισσότερες ψήφους στη Φλάνδρα. Ενώ η Φλάνδρα είναι απίθανο να αποσχιστεί μονομερώς, οι εκλογές θα εγείρουν ερωτήματα για το μέλλον της εδαφικής ακεραιότητας του Βελγίου.
» ΣΕ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ επίπεδο, οι εκλογές πιθανότατα θα οδηγήσουν σε μήνες διαπραγματεύσεων μεταξύ των μετριοπαθών κομμάτων της Βαλλονίας και της Φλαμανδίας, που τελικά θα δημιουργήσουν έναν άλλο κεντρώο συνασπισμό με παρόμοια πολιτική ατζέντα με την προηγούμενη κυβέρνηση. Ο κύριος κίνδυνος που συνδέεται με τις εκλογές έγκειται, επομένως, στον σχηματισμό μιας αποσχιστικής κυβέρνησης στη Φλάνδρα. Ο Vlaams Belang έχει δηλώσει ότι, εάν κερδίσει τις εκλογές, θα προχωρήσει σε δήλωση κυριαρχίας στο φλαμανδικό Κοινοβούλιο, η οποία θα οδηγήσει σε διαπραγματεύσεις με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για τη δημιουργία μιας συνθήκης διχοτόμησης. Για να γίνουν όλα αυτά, ο Vlaams Belang θα πρέπει πρώτα να βρει εταίρο στη Φλάνδρα, επειδή δεν προβλέπεται να κερδίσει τις εκλογές, με τη Νέα Φλαμανδική Συμμαχία να αποτελεί τη μόνη βιώσιμη επιλογή.
Ωστόσο, η τελευταία (Νέα Φλαμανδική Συμμαχία) είναι εσωτερικά διχασμένη, καθώς πολλά μέλη του κόμματος αντιτίθενται στον σχηματισμό κυβέρνησης με την Ακροδεξιά. Ενώ ένας εθνικιστικός συνασπισμός στη Φλάνδρα θα έθετε το ζήτημα της ανεξαρτησίας της στο επίκεντρο της βελγικής πολιτικής και θα έθετε ερωτήματα σχετικά με την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, ακόμη και σε αυτό το σενάριο η Φλάνδρα είναι απίθανο να την ανακηρύξει μονομερώς (ανεξαρτησία), λόγω του φόβου της πολιτικής απομόνωσης και των αρνητικών οικονομικών επιπτώσεων μιας τέτοιας απόφασης.
Ειδήσεις σήμερα
Καταγγελία με βίντεο της Κηφισιάς: Ο Μπέος αποκαλεί «μαϊμού» τον Τετέι [βίντεο]
Ροή Ειδήσεων 
