Έπειτα από πολλές εβδομάδες διαπραγματεύσεων, που ακολούθησαν τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών στις 26 Μαρτίου, δύο από τους τρεις ηγέτες του εθνικιστικού συνασπισμού Ενωμένοι Πατριώτες εξασφάλισαν θέσεις αντιπροέδρων της κυβέρνησης, σύμφωνα με τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης που ανακοινώθηκε σήμερα.
Ο ένας από αυτούς, ο Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ, που θεωρείται ο πιο μετριοπαθής από τα ηγετικά στελέχη της άκρας δεξιάς, θα αναλάβει το υπουργείο Άμυνας. Ο Βαλέρι Σιμεόνοφ, χωρίς χαρτοφυλάκιο, θα είναι υπεύθυνος για την οικονομική και δημογραφική πολιτική.
Στο υπουργικό συμβούλιο, που αποτελείται από 18 μέλη, το κόμμα Ενωμένοι Πατριώτες εξασφαλίζει άλλα δύο υπουργεία –-εκείνα του Περιβάλλοντος και της Οικονομίας– οι κάτοχοι των οποίων είναι ωστόσο πιο γνωστοί ως τεχνοκράτες παρά ως εθνικιστές.
ΗΠΑ: Ο νέος υπουργός Άμυνας του Τραμπ παρά λίγο θα σκότωνε άνθρωπο με τσεκούρι - Τι τατουάζ έχει [βίντεο]
Οι Ενωμένοι Πατριώτες τάσσονται υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ και έχουν μετριάσει τη ρητορική τους κατά των Ρομά και της τουρκικής μειονότητας, παραμένοντας ωστόσο αντίθετοι στην υποδοχή μεταναστών.
Ηγέτης του Βουλγαρικού Εθνικού Κινήματος (VMRO), του πιο παλαιού βουλγαρικού εθνικιστικού κόμματος, ο μελλοντικός υπουργός Άμυνας εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι αισθάνεται «κοντά στην πολιτική του (ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ) Ορμπάν γιατί υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Ουγγαρίας στο εσωτερικό της ΕΕ».
Η συμμετοχή για πρώτη φορά στην κυβέρνηση των εθνικιστών, που ήρθαν τρίτοι στις βουλευτικές εκλογές, θα διασφαλίσει στον Μπόικο Μπορίσοφ κοινοβουλευτική πλειοψηφία 122 βουλευτών σε σύνολο 240. Η κυβέρνηση θα μπορεί επίσης να υπολογίζει στην υποστήριξη του λαϊκιστικού σχηματισμού Volya (12 έδρες) και, πιο περιστασιακά, του κόμματος της τουρκικής μειονότητας MDL (26 έδρες).
Η πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Εκατερίνα Ζαχαρίεβα τίθεται επικεφαλής της διπλωματίας, αλλά θα είναι επίσης αντιπρόεδρος της κυβέρνησης υπεύθυνη για τη μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης, ένα κρίσιμο διακύβευμα σε μία χώρα που υπονομεύεται από τη διαφορά και όπου οι βαθιές αλλαγές που απαιτούν οι Βρυξέλλες αργούν να υλοποιηθούν.