Σύμφωνα με τις πηγές του σταθμού, τουρκικά πυροβόλα στοχοθέτησαν κουρδικές θέσεις ανατολικά της πόλης Ταλ Αμπιάντ. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για απώλειες στις τάξεις των Κούρδων.

Την ίδια στιγμή το Τούρκικο υπουργείο Εθνικής Άμυνας υποστηρίζει σε ανακοίνωση του πως όλα είναι έτοιμα προκειμένου να ξεκινήσει εισβολή στα βόρεια της Συρίας θέλοντας να δημιουργήσει μια «ασφαλή ζώνη» για να υπάρξει σταθερότητα και ειρήνη στην περιοχή.  Για αυτόν τον σκοπό λοιπόν η Τουρκία μετέφερε άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και μονάδες των τουρκικών ένοπλων δυνάμεων στην περιοχή των συνόρων των δύο χωρών.

Η όποια εισβολή της Τουρκίας στην Συρία θα προκαλέσει ένα ντόμινο εξελίξεων στη Μέση Ανατολή που δεν θα αφήσει ανεπηρέαστη και την Ελλάδα.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι η εισβολή των Τούρκων μπορεί να προκαλέσει ένα νέο κύμα προσφύγων καθώς  η τουρκική εισβολή να οδηγήσει σε απελευθέρωση των πολλών χιλιάδων τζιχαντιστών, τους οποίους έχουν αιχμαλωτίσει οι Κούρδοι και σήμερα τους έχουν υπό έλεγχο σε καταυλισμούς. Οι τζιχαντιστές, που πολλοί από αυτούς έχουν ευρωπαϊκά διαβατήρια, θα θελήσουν να βρουν «διέξοδο» προς της Ελλάδα και μετά στην Ευρώπη.

Σκοτσέζικο ντους… στην Τουρκία από τις ΗΠΑ

Η αισιοδοξία στην Τουρκία για το «πράσινο φως» που άναψε ο Τραμπ για την εισβολή στη Συρία εξαφανίστηκε μέσα σε λίγες ώρες από τις απειλές που εξαπέλυσε ο Αμερικανός πρόεδρος μέσω twitter. Η τουρκική λίρα υποτιμήθηκε κατά 2,1% έναντι του δολαρίου και κατά 2,2% έναντι του ευρώ μόλις μαθεύτηκαν οι απειλές Τραμπ εναντίον της τουρκικής οικονομίας.

Πολιτικοί αναλυτές αδυνατούν να εξηγήσουν τι συνέβη, τονίζοντας πως «μόνο ο Τραμπ και ο Ερντογάν ξέρουν τι έχουν συμφωνήσει». Το πρωί επικρατούσε εντελώς διαφορετικό κλίμα στην Αγκυρα. Ο Ερντογάν πριν από το ταξίδι του στη Σερβία ανακοίνωνε πως το πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου θα συναντηθεί με τον Τραμπ στην Ουάσιγκτον.

«Mετά την τηλεφωνική μας συνομιλία έχει ξεκινήσει η διαδικασία αποχώρησης των δυνάμεών τους, όπως μας είχαν υποσχεθεί», ανέφερε ο Τούρκος πρόεδρος. Παράλληλα, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο της άμεσης εισβολής στη Συρία. «Ξαφνικά μπορεί να έρθουμε μια νύχτα».

Ο πρώτος λόγος που η Αγκυρα θέλει να εισβάλει στη Βόρεια Συρία είναι το προσφυγικό. Στο κυβερνών κόμμα διαπιστώνουν πως οι ψηφοφόροι του ΑΚP αντιδρούν μαζικά στην παρουσία των προσφύγων, που εργάζονται με χαμηλότερα μεροκάματα. Η εγκατάσταση 2-3 εκατομμυρίων προσφύγων στη Βόρεια Συρία εκτιμάται ότι θα δώσει μεγάλη πολιτική ανάσα στον Ερντογάν.

Ο δεύτερος λόγος είναι πως η Τουρκία εδώ και χρόνια είναι ενοχλημένη από τον έλεγχο της Βόρειας Συρίας από την πολιτοφυλακή των Κούρδων YPG/PYD. Με τη ζώνη ασφαλείας θέλει να δημιουργήσει ένα «τείχος» ανάμεσα στους Κούρδους της Τουρκίας και αυτούς της Συρίας που τους θεωρεί παρακλάδια του PKK.

Οσο για το αντάλλαγμα, κάποιοι μιλούν για πιθανότητα αγοράς Patriot από τις ΗΠΑ, αποθήκευση των ρωσικών S-400 και συνέχιση της αγοράς των F-35.

Τραμπ: ΗΠΑ και… «ελάλησα»

Ρήγμα στο Ρεπουμπλικανικό στρατόπεδο και σεισμό στο αμερικανικό σύστημα εξουσίας προκάλεσε η «παρορμητική» και αψυχολόγητη πρωτοβουλία του Ντόναλντ Τραμπ να προδώσει τους Κούρδους της Βορειοανατολικής Συρίας, εγκαταλείποντάς τους για δεύτερη φορά έρμαιο στα κανόνια της Τουρκίας, μετά το Αφρίν το 2017.

Αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, δεν συμμερίζεται πλήρως την τυχοδιωκτική κίνηση του Αμερικανού προέδρου, ο στενός σύμμαχος του Τραμπ (ιδιαίτερα πολύτιμος στην δικαστική περιπέτεια του Ukraine-gate) Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής της Νότιας Καρολίνας, Λίντσεϊ Γκράχαμ, χαρακτήρισε «καταστροφή εν εξελίξει» το πράσινο φως για νέα τουρκική εισβολή στη Βόρεια Συρία.

«Δεν είναι προς το εθνικό μας συμφέρον να εγκαταλείψουμε έναν σύμμαχο, που μας βοήθησε να πολεμήσουμε το Ισλαμικό Κράτος», τόνισε ο Γκράχαμ στο Fox News. Αντίθετος στα φιλοτουρκικά σχέδια Τραμπ δήλωσε και ανώτερος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σημειώνοντας πως η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να ελέγχει τον εναέριο χώρο της βορειοανατολικής Συρίας και απέσυρε μονάχα έναν μικρό αριθμό στρατευμάτων από την περιοχή, ενώ έντονες διαφωνίες εκδηλώθηκαν και στο Πεντάγωνο.

Προβληματισμένος από την επίθεση ενός από τους στενότερους συμμάχους του στην Ουάσιγκτον ο Τραμπ προσπάθησε να δικαιολογηθεί με τον πιο αδέξιο τρόπο: «Αν η Τουρκία κάνει κάτι που η μεγάλη και ασύγκριτη σοφία μου (!!) θεωρήσει εκτός ορίων, θα καταστρέψω ολοκληρωτικά και θα ισοπεδώσω την τουρκική οικονομία –το έχω κάνει άλλωστε στο παρελθόν», διαβεβαίωσε o πιο αλλοπρόσαλλος πρόεδρος των ΗΠΑ.

Ο Γκράχαμ τόνισε ότι θα ζητήσει διευκρινίσεις από τον Πομπέο και θα προσπαθήσει να μπλοκάρει μια στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας εναντίον των Κούρδων, πιέζοντας για κυρώσεις κατά της τουρκικής οικονομίας και του τουρκικού στρατού, με τη βεβαιότητα ότι το ψήφισμά του θα τύχει της ευρείας στήριξης Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών. Ο ίδιος γερουσιαστής είχε εισηγηθεί πάγωμα της παράδοσης των F-35 στην Τουρκία λόγω των ρωσικών S-400, ενώ μόλις πριν από ένα μήνα μελέτη επιτροπής του Κογκρέσου αποφάνθηκε ότι οι ΗΠΑ διατηρούν «ζωτικά συμφέροντα στη Συρία».

Με την τροπή που παίρνουν τα πράγματα δεν αποκλείεται να γυρίσει μπούμερανγκ στον Τραμπ ο τυχοδιωκτικός ελιγμός που επιχειρεί στη Μ. Ανατολή για να ξανακερδίσει τον Ταγίπ Ερντογάν και να αποπροσανατολίσει την αμερικανική κοινή γνώμη από το σκάνδαλο Ουκρανία/Μπάιντεν.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ στις 18 Δεκεμβρίου 2018 ανακοίνωσε την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία, εξωθώντας σε παραίτηση τον τότε υπουργό Αμυνας, Τζιμ Μάτις. Το Κογκρέσο φρέναρε τότε τον Τραμπ, που ανέκρουσε πρύμναν. Ωστόσο, στις 7 Αυγούστου Αγκυρα και Ουάσιγκτον ανακοίνωσαν τη δημιουργία κοινού επιχειρησιακού κέντρου για την εποπτεία μιας ζώνης ασφαλείας στη Βόρεια Συρία, στις περιοχές όπου ελέγχουν οι κουρδικές μονάδες του YPG.

Με απίστευτο κυνισμό, ο Τραμπ παραδέχθηκε χθες ότι οι Κούρδοι πολέμησαν μαζί με τις ΗΠΑ, αλλά «τους πληρώσαμε τεράστιες ποσότητες χρημάτων κι εξοπλισμού».

Με αλλεπάλληλες αναρτήσεις στο twitter, ο Αμερικανός πρόεδρος ισχυρίστηκε ότι «ύστερα από 3 χρόνια είναι ώρα να βγούμε από αυτούς τους γελοίους, ατελείωτους πολέμους και να εμπλεκόμαστε μόνο εκεί όπου επιτάσσουν τα συμφέροντά μας… Η Τουρκία, η Συρία, το Ιράν, το Ιράκ, η Ρωσία και οι Κούρδοι πρέπει να λύσουν μόνοι τις διαφορές τους», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά, αδιαφορώντας για τη δραματική προειδοποίηση του Ελληνα συντονιστή ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ, Πάνου Μουμτζή, στα Ηνωμένα Εθνη για τις εφιαλτικές επιπτώσεις μιας τουρκικής εισβολής.

Ωστόσο ο Λευκός Οίκος ξεκαθάρισε ότι οι Αμερικανοί εγκαταλείπουν σταδιακά τα φυλάκιά τους στη Βόρεια Συρία αφού κατανίκησαν το Ισλαμικό Χαλιφάτο και οι αιχμάλωτοι τζιχαντιστές των Κούρδων στη Βόρεια Συρία περνούν πλέον στην αρμοδιότητα της Τουρκίας. Οι συροκουρδικές δυνάμεις του SDF και του YPG υπολογίζεται ότι κρατούν 12.000 αιχμαλώτους του ISIS νότια της περιοχής όπου η Τουρκία θέλει να δημιουργήσει ζώνη ασφαλείας για να επανεγκαταστήσει Σύρους πρόσφυγες. Οι 4.000 αιχμάλωτοι είναι αλλοδαποί – κι εδώ «κολλάει» η αιχμή του Τραμπ κατά «Γαλλίας, Γερμανίας και άλλων ευρωπαϊκών κρατών», που αρνήθηκαν τον επαναπατρισμό των τζιχαντιστών πολιτών τους.

ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Tο σύγχρονο «μεγάλο παιχνίδι» ισχύος διαδραματίζεται ανάμεσα σε διεθνείς, περιφερειακούς και τοπικούς «παίκτες» στη Μέση Ανατολή, με φόντο τον πόλεμο της Συρίας. Οι συμμαχίες αναδιαμορφώνονται συνεχώς, ακολουθώντας τις κινήσεις των ΗΠΑ, της Ρωσίας αλλά και της Τουρκίας.

ΗΠΑ

Αδιαφορώντας για τις αντίθετες απόψεις στελεχών του Πενταγώνου, ο Ντόναλντ Τραμπ έδωσε το «πράσινο φως» για την τουρκική εισβολή στη βόρεια Συρία. Η αλλαγή στάσης του Λευκού Οίκου σημαίνει μεγάλες ανακατατάξεις: διακυβεύονται οι συμμαχίες τους στην περιοχή με τους Κούρδους, του Σαουδάραβες αλλά και το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ ηγήθηκαν ενός συνασπισμού άνω των δέκα χωρών στηρίζοντας τους στόχους των χωρών του Κόλπου για αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό. Στήριξαν τους Κούρδους της Συρίας, τους «μετριοπαθείς» αντάρτες που ξεσηκώθηκαν κατά του Ασαντ, ενώ πολέμησαν το Ισλαμικό Κράτος και τους φονταμενταλιστές αντάρτες.

ΡΩΣΙΑ

Η Ρωσία που υπερηφανεύεται ότι «καθάρισε» το συριακό έδαφος από τον ISIS σε ποσοστό 98%, στηρίζει την Τουρκία στις επιχειρήσεις της. Η ανακοίνωση του εκπροσώπου του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, μετά την ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, ήταν ξεκάθαρη: «η Μόσχα γνωρίζει ότι η Τουρκία συμμερίζεται τη θέση της Ρωσίας όσον αφορά την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας, που πρέπει να διαφυλαχθεί». Η Ρωσία, βασικός υποστηρικτής του καθεστώτος Ασαντ από την αρχή της κρίσης, ενδιαφέρεται για την περιοχή που βρίσκονται οι βάσεις της και για την «επόμενη μέρα», της ανοικοδόμησης του ρημαγμένου κράτους. Η Μόσχα νοιάζεται για την κρατική περιουσία, που διαχειρίζεται το καθεστώς του Μπασάρ Ασαντ και η Δαμασκός είναι έτοιμη να προσφέρει πρόσβαση σε Ρώσους ως αντάλλαγμα για τις μάχες που έχουν δώσει από το 2015 οι ρωσικές δυνάμεις κατά των ανταρτών και των τζιχαντιστών.

ΤΟΥΡΚΙΑ

Η Τουρκία καίγεται να δημιουργήσει τη ζώνη ασφαλείας στη Βόρεια Συρία, για να αποτρέψει τη δημιουργία κράτους από τους Κούρδους της Συρίας, θεωρώντας αυτούς και όχι το Ισλαμικό Κράτος το βασικό πρόβλημα στη συριακή κρίση. Εχει συνεργαστεί στενά με αραβικά κράτη για την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ και στήριξε τους ισλαμιστές αντάρτες στο συριακό έδαφος.

ΚΟΥΡΔΟΙ

Προδομένοι αισθάνονται οι Κούρδοι από τους Αμερικανούς, κατηγορώντας τους ότι τους εγκατέλειψαν. Οπως δηλώνουν, υπάρχει κίνδυνος αναβίωσης του Ισλαμικού Κράτους και τονίζουν ότι θα απαντήσουν σε οποιαδήποτε απρόκλητη επίθεση από την Τουρκία. Ο Μουσταφά Μπαλί, εκπρόσωπος των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), τονίζει ότι οι Κούρδοι εκπλήρωσαν όλες τις υποχρεώσεις τους, αντίθετα με τις αμερικανικές δυνάμεις, που αποχώρησαν από δύο θέσεις παρατήρησης στο Τελ Αμπιάντ και το Ρας αλ Αΐν στη βορειοδυτική Συρία, κατά μήκος των τουρκικών συνόρων.

ΣΥΡΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ

Εντός της Συρίας μάχονται ισλαμιστικές ομάδες κατά καθεστωτικών δυνάμεων (μεταξύ των οποίων ο στρατός της Συρίας, μαχητές της ένοπλης σιιτικής οργάνωσης του Λιβάνου Χεζμπολά, μέλη της Ιρανικής Επαναστατικής Φρουράς και διάφορες άλλες ομάδες που βοηθούν τον Ασαντ). Οι ισλαμιστικές και κουρδικές ομάδες συνεργάζονται, όμως και οι δύο πολέμησαν το Ισλαμικό Κράτος.

ΙΡΑΝ

Η Συρία, ιστορικά, υπήρξε ο στενότερος «Αραβας φίλος» του Ιράν, καθώς στήριξε την Τεχεράνη στον πόλεμο κατά του Ιράκ το 1980-1988. Το Ιράν στήριξε το καθεστώς όταν ξεκίνησε η επανάσταση κατά του Μπασάρ αλ Ασαντ, συνέχισε να στηρίζει τον γιο του, ενώ τηρεί ουδέτερη στάση σε ό,τι αφορά στους Κούρδους της Συρίας.

ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ – ΣΥΜΜΑΧΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ

Για να αντισταθμίσουν την επιρροή του Ιράν, οι σουνιτικές αραβικές χώρες, κυρίως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, χρηματοδότησαν τους αντάρτες της Συρίας, όμως εντάχθηκαν υπό την αμερικανική ηγεσία.