Ομως, το καθεστώς του Μαδούρο για μια ακόμη φορά έμεινε εκτεθειμένο στη διεθνή κοινή γνώμη, που παρακολούθησε από τα τηλεοπτικά δίκτυα αποκαρδιωτικές εικόνες με νεκρούς διαδηλωτές και τραυματίες, αλλά και φορτηγά να παραδίδονται στις φλόγες και τεράστιες ποσότητες από τρόφιμα και φάρμακα να γίνονται στάχτη.

Την ίδια στιγμή όμως, στο προεδρικό Μέγαρο της Μιραφλόρες το επιτελείο του Μαδούρο δεν εφησυχάζει και προετοιμάζεται για όλα τα ενδεχόμενα, καθώς μπορεί ο στρατός να υπάκουσε, και αυτή τη φορά, στις εντολές της ιεραρχίας, ωστόσο η υποστήριξη των στρατιωτικών στο καθεστώς εξακολουθεί να είναι χλιαρή.

Σύμφωνα με την εφημερίδα της Βενεζουέλας El Nacional, τόσο η αντιπολίτευση όσο και διπλωματικοί παράγοντες των ΗΠΑ βρίσκονται σε διαρκή επαφή με υψηλόβαθμους στρατιωτικούς.

Λόγω του κλίματος αμφισβήτησης που καταγράφεται στις ένοπλες δυνάμεις της Βενεζουέλας, «ο Μαδούρο ζήτησε από Κουβανούς στρατιωτικούς, που είναι απολύτως πιστοί στο καθεστώς και εδώ και αρκετά χρόνια αποτελούν μέρος του στρατού της χώρας, να αναλάβουν καίρια πόστα, να προχωρήσουν σε ανακρίσεις στρατιωτικών, ακόμη και σε βασανιστήρια, υπόπτων για προδοσία», καταγγέλλει αξιόπιστη πηγή από τη Βενεζουέλα.

Οπως υποστηρίζει στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής πολιτικό στέλεχος της Βενεζουέλας, με πρόσβαση στο προεδρικό περιβάλλον, «η ομάδα του Μαδούρο ετοιμάζεται ακόμη και για μια σύγκρουση μέχρις εσχάτων». Η ίδια πηγή διαβεβαιώνει πάντως, πως ο Μαδούρο σε συσκέψεις με τους στενούς του συνεργάτες «έχει δηλώσει ότι είναι αποφασισμένος να μην υποκύψει στις πιέσεις της διεθνούς κοινότητας και να μην παραδώσει την εξουσία, με οποιοδήποτε τίμημα. Οι τσαβίστας ετοιμάζονται για πόλεμο με τους πολιτικούς τους αντιπάλους».

Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί είναι το κλείσιμο των συνόρων με την Κολομβία και τη Βραζιλία, ενώ δεν θα πρέπει να θεωρηθεί τυχαίο το «πλιάτσικο» που όπως καταγγέλλει η αντιπολίτευση, κάνει ο Μαδούρο τις τελευταίες μέρες, καθώς ακόμη 8 τόνοι χρυσού βγήκαν με φορτηγά από την Κεντρική Τράπεζα της Βενεζουέλας.

Τις τελευταίες ώρες το καθεστώς της Βενεζουέλας έχει αναθέσει σε ομάδες ένοπλων υποστηρικτών του, γνωστών ως colectivos, τη φρούρηση των συνόρων, που παραμένουν κλειστά, αλλά και τις μικρές διόδους που χρησιμοποιούν πολίτες για να περάσουν τα μπλόκα και να φθάσουν στην Κολομβία, για να προμηθευτούν τρόφιμα και φάρμακα. Οι δίοδοι αυτοί, γνωστές ως trochas, ελέγχονται κυρίως από τους παρακρατικούς του καθεστώτος, που ζητούν χρήματα από τους εξαθλιωμένους πολίτες για να περάσουν τα σύνορα. «Είμαστε τρεις μέρες στα σύνορα, οι colectivos μάς ζητούν πολλά χρήματα για να περάσουμε στην Κολομβία. Αυτοί ελέγχουν τα σύνορα πια», τονίζει με απόγνωση στον «Ε.Τ.» μια 30χρονη κοπέλα, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία της.

Το ενδεχόμενο στρατιωτικής επέμβασης από τις ΗΠΑ

Στο στόχαστρο του Νικολάς Μαδούρο μπαίνει πια ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης, Χουάν Γκουαϊδό (φωτό), ο οποίος από το περασμένο Σαββατοκύριακο, που ηγήθηκε της επιχείρησης για να μπει η ανθρωπιστική βοήθεια, πέρασε στην Κολομβία και στη συνέχεια στη Βραζιλία, για επίσημες επαφές, παρά την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα που του έχει επιβάλει το καθεστώς. Τόσο ο Μαδούρο όσο και άλλα ηγετικά στελέχη του καθεστώτος, όπως ο Διοσδάδο Καβέγιο, διεμήνυσαν πως ο Γκουαϊδό θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη, αφήνοντας να εννοηθεί πως θα μπει στη φυλακή. Ομως, ενδεχόμενη φυλάκιση του Γκουαϊδό είναι πολύ πιθανόν να δώσει το έναυσμα στις ΗΠΑ προκειμένου να αιτιολογήσουν μια στρατιωτική επέμβαση στη Βενεζουέλα. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που ο Μαδούρο δίσταζε μέχρι στιγμής να ασκήσει διώξεις στον Γκουαϊδό και να έχει την τύχη που είχαν οι προηγούμενοι ηγέτες της αντιπολίτευσης, οι περισσότεροι εκ των οποίων βρίσκονται στη φυλακή ή στην εξορία.

Δύο Βενεζουελάνοι μιλούν στον «Ε.Τ.» για την κρίση στη χώρα

Αντζελί Περνία Πάνσα (θύμα βασανιστηρίων): Με περιέλουσαν με βενζίνη και απείλησαν να με κάψουν ζωντανή

Η Αντζελι Περνία Πάνσα είναι ένα από τα εκατοντάδες θύματα βασανιστηρίων από το καθεστώς Μαδούρο. Σήμερα βρίσκεται αυτοεξόριστη σε χώρα της Ευρώπης, ενώ ο πατέρας της είναι πολιτικός κρατούμενος. Διηγείται στον «Ε.Τ.» τα απάνθρωπα βασανιστήρια που δέχθηκε.

Γιατί σας συνέλαβαν;

Με συνέλαβαν αυθαίρετα άνδρες της αστυνομίας στην περιοχή Τάτσιρα, στις 5 Μαΐου του 2014, τότε ήμουν 19 ετών. Υπέστην βασανιστήρια, άγρια χτυπήματα και απάνθρωπη μεταχείριση. Με χτυπούσαν δυνατά στην κοιλιά, προκαλώντας μου εσωτερική αιμορραγία. Δεν μου επέτρεψαν ποτέ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Οι αστυνομικοί που με συνέλαβαν φορούσαν κουκούλες, δεν μπόρεσα να δω τα πρόσωπά τους και δεν μπόρεσα να καταλάβω από ποιο Σώμα ήταν. Με έσυραν χτυπώντας με, σε όλο μου το σώμα. Με χτυπούσαν στην κοιλιά, στο στήθος και στο πρόσωπο. Με περιέλουσαν με βενζίνη και απείλησαν να με κάψουν ζωντανή. Ολα αυτά τα βασανιστήρια έγιναν, ενώ βρισκόμουν μέσα στο κτίριο του περιφερειάρχη.

Πόσο κράτησε αυτή η μεταχείριση;

Με απειλούσαν συνεχώς. Μέχρι και την ώρα που βγήκα από το χειρουργείο στο νοσοκομείο, με είχαν δεμένη στο κρεβάτι με χειροπέδες. Δεν μου επέτρεπαν να δεχθώ επισκέψεις από την οικογένειά μου και τους δικηγόρους μου. Ακόμη και στο δικαστήριο δεν με άφησαν να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.

Από τα άγρια χτυπήματα που δέχθηκα μου προκάλεσαν εσωτερική αιμορραγία και βλάβη σε ορισμένα όργανα. Παραλίγο να πεθάνω. Λόγω της εσωτερικής αιμορραγίας, είχα υψηλό πυρετό, δεν μπορούσα να πάω στην τουαλέτα, είχα σοβαρά προβλήματα υγείας. Για μέρες δεν με άφηναν να πάω σε έναν γιατρό ούτε με άφηναν να αλλάξω ρούχα τα οποία επαναλαμβάνω ότι ήταν γεμάτα βενζίνη. Ηταν μια απάνθρωπη μεταχείριση που σε προσβάλλει ως γυναίκα και ως άνθρωπο. Πέρα από όλα αυτά οι άνδρες αστυνομικοί κατέγραφαν σε βίντεο τα πάντα, ακόμη και όταν βρισκόμουν στο νοσοκομείο. Ακόμη και όταν ήμουν τελείως γυμνή και με εξέταζαν οι γιατροί. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο το έκαναν αυτό. Ηταν απάνθρωπο.

Πώς εκτιμάτε τη δραστηριότητα του Χουάν Γκουαϊδό;

Για πρώτη φορά τα τελευταία 20 χρόνια βλέπουμε ένα φως. Ενα φως ελπίδας, ελευθερίας, ένα φως αληθινής δημοκρατίας. Δίνουμε όλη μας τη στήριξη στο νέο μεταβατικό πρόεδρο Χουάν Γκουαϊδό, ο οποίος υπήρξε ηγετικό στέλεχος του φοιτητικού κινήματος στη Βενεζουέλα.

Σας προβληματίζει το γεγονός ότι Ελληνες πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν τον Μαδούρο;

Είναι απολύτως ανήκουστο και παράλογο την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά στη Βενεζουέλα να υπάρχουν χώρες, όπως η Ελλάδα, που δίνουν στήριξη στον Νικολάς Μαδούρο. Πραγματικά είναι κάτι που δεν καταλαβαίνουμε και περιμένουμε μια αλλαγή στάσης απέναντι στην κρίση της Βενεζουέλας, όπως αυτή που έχει πάρει η πλειονότητα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ντανιέλα Αλβαράδο Ντελ Κάρμεν: Θέλω να… εξαφανιστούν οι άνθρωποι που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση

Η Ντανιέλα Αλβαράδο Ντελ Κάρμεν είναι διάσημη ηθοποιός στη Βενεζουέλα, με καριέρα και στο εξωτερικό, πρωταγωνιστώντας σε δημοφιλείς σαπουνόπερες. Παρά τη δραματική κατάσταση που επικρατεί, αποφάσισε να μείνει στη χώρα. Οπως υποστηρίζει στον «Ε.Τ.», περιμένει τη μέρα που οι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση «θα εξαφανιστούν από τη χώρα».

Γιατί αποφασίσατε να μείνετε στη Βενεζουέλα;

Αρχικά έμεινα στη Βενεζουέλα για να είμαι μαζί με την οικογένειά μου, που τότε βρισκόταν εδώ. Εγώ είχα πολλές δουλειές, στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο και στο θέατρο. Με το πέρασμα του χρόνου βέβαια αυτά άλλαξαν. Οι δουλειές σχεδόν εξαφανίστηκαν και τα αδέρφια μου έφυγαν από τη χώρα, πήγαν στον Καναδά. Εγώ έμεινα στη Βενεζουέλα για να δω πόσο μπορώ να αντέξω, να δω αν αυτή η κατάσταση θα αλλάξει ποτέ.

Πιστεύετε ότι θα αλλάξει αυτή η κατάσταση;

Πιστεύω ότι ένα πρωί θα ξυπνήσουμε και όλα αυτά θα έχουν περάσει. Ελπίζω να γίνει έτσι. Κανένας Βενεζουελάνος δεν αξίζει όσα περνάμε αυτή τη στιγμή. Εγώ είμαι τυχερή γιατί μπορώ να ταξιδεύω στο εξωτερικό και να κάνω ακόμη κάποιες δουλειές έξω και να έχω ένα πιάτο φαγητό στο τραπέζι μου. Αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού στη χώρα δεν μπορεί. Ομως και εγώ η ίδια έχω αντιμετωπίσει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, σε σημείο που δεν είχα φαγητό στο σπίτι. Αλλά και η οικογένειά μου. Πριν από δυο χρόνια, πήγα στην Ισπανία να εργαστώ και έμεινα εκεί τρεις μήνες. Οταν επέστρεψα στη Βενεζουέλα, οι γονείς μου πήγαν να με παραλάβουν από το αεροδρόμιο και όταν τους αντίκρισα, τρόμαξα, γιατί και οι δυο ήταν πολύ πιο αδύνατοι. Είχαν χάσει κιλά. Αντιλήφθηκα ότι το φαγητό δεν τους έφθανε. Τα προβλήματα είναι δυο. Δεν υπάρχει φαγητό και δεν υπάρχουν χρήματα.

Υπάρχουν ελλείψεις και σε φάρμακα;

Υπάρχουν ελλείψεις σε φάρμακα και το κόστος για να αγοράσουμε όσα υπάρχουν είναι εξωπραγματικό. Για να καταλάβετε, ο κατώτατος μισθός στη Βενεζουέλα είναι περίπου 3 δολάρια το μήνα. Για να πάρω ένα κουτάκι χάπια για την πίεση, για τη μητέρα μου, πρέπει να πληρώσω περίπου 80 με 100 δολάρια. Εγώ μπορώ αυτή τη στιγμή να τα αγοράσω ακόμη, αλλά χιλιάδες άλλοι άνθρωποι δεν μπορούν να αγοράσουν.

Οι νέοι ταυτίζονται με τον Χουάν Γκουαϊδό;

Οι νέοι ταυτίζονται με τον Χουάν Γκουαϊδό. Δεν είναι κάτι που το έχουμε ξαναδεί. Δεν είναι ένας κύριος ηλικιωμένος που επαναλαμβάνει τα ίδια πράγματα. Ο Γκουαϊδό είναι ήρεμος όταν μιλάει, δεν φωνάζει, δεν εκνευρίζεται, προσέχει πολύ τα λόγια του και λέει ευθέως αυτά που θέλει να πει. Ηδη ο άνθρωπος αυτός έχει περάσει πολλά με τον αγώνα που δίνει. Οι νέοι εμπνέονται από αυτή τη στάση.

Πώς φαντάζεστε μια καινούργια μέρα για τη Βενεζουέλα;

Μια μέρα κατά την οποία οι άνθρωποι που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση δεν θα υπάρχουν πια σε αυτή τη χώρα. Δεν με ενδιαφέρει αν αυτοί οι άνθρωποι θα πάνε φυλακή ή αν θα φύγουν από τη χώρα. Θέλω να εξαφανιστούν, να μην υπάρχουν. Κανένας από αυτούς.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής