Επίσης την εβδομάδα που μας πέρασε υπήρξαν δημοσιεύματα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία και ανέφεραν ότι αυξάνεται ολοένα και περισσότερο η συναίνεση μεταξύ των μελών του Αραβικού Συνδέσμου για την επανεισδοχή της Συρίας, πριν από τον Απρίλιο του 2019, οπότε και θα γίνει η Σύνοδος του Αραβικού Συνδέσμου στην Τυνησία.

Το γεγονός ότι ξανανοίγει η πρεσβεία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στη Δαμασκό βγάζει προς τα έξω την προθυμία του Αμπου Ντάμπι να συνεργαστεί με τη Δαμασκό σε πιο ισότιμη βάση και παράλληλα δείχνει ένα επίπεδο αποδοχής της κυβέρνησης της Συρίας, η οποία (κυβέρνηση) υποστηρίζεται από το Ιράν. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι επίσης σημαντικός συνομιλητής για τη Σαουδική Αραβία, η οποία συχνά εργάζεται σε συνεργασία με τους αξιωματούχους των Εμιράτων σε ευαίσθητα διπλωματικά θέματα.

Μια πρεσβεία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στη Δαμασκό σηματοδοτεί ότι τόσο τα ισχυρότερα κράτη του Συμβουλίου Συνεργασίας του Περσικού Κόλπου αρχίζουν και βλέπουν ολοένα και πιο θετικά τη Συρία υπό την ηγεσία του Μπασάρ αλ Ασαντ, αντί να συνεργάζονται σε κινήσεις εναντίον της. Αυτό εν μέρει είναι πιθανό να μειώσει την επιρροή του Ιράν στη Συρία και να βοηθήσει στην αποτροπή της περαιτέρω επιρροής της Τουρκίας εκεί.

Οι χώρες του Κόλπου έχουν επίσης λιγότερους νομικούς και πολιτικούς περιορισμούς όσον αφορά στην ανασυγκρότηση της Συρίας και τόσο οι Σαουδάραβες όσο και οι από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μπορούν να επωφεληθούν οικονομικά από την ανοικοδόμηση και την αποκατάσταση των πολύτιμων εμπορικών συναλλαγών με τη Συρία με τους συμμάχους του Κόλπου, όπως με την Ιορδανία, τον Λίβανο και το Ιράκ.

Με το να αποδεχθούν τη Συρία πίσω στον Αραβικό Σύνδεσμο, τα κράτη του Αραβικού Κόλπου με παρόμοιο τρόπο θα έδειχναν σε δημόσια θέα τη μετατόπιση της στάσης τους από το να αντιτίθενται στην κυβέρνηση της Συρίας στο να συνεργάζονται μαζί της σε πιο ρεαλιστική βάση και να αναγνωρίσουν τη νομιμότητά της.

Η πρεσβεία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στη Δαμασκό έκλεισε το 2011 όταν ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος στη Συρία και οι φήμες για το εκ νέου άνοιγμά της κυκλοφορούσαν τη χρονιά που πέρασε. Καθώς η σύγκρουση επιδεινωνόταν, τα περισσότερα από τα ισχυρά αραβικά κράτη στην περιοχή τάχθηκαν στο πλευρό των δυνάμεων των ανταρτών, βλέποντας την ευκαιρία να απομακρύνουν μια κυβέρνηση που υποστηρίζεται από το Ιράν στη Δαμασκό και να βοηθήσουν, ώστε να υπάρξει μια φιλικότερη κυβέρνηση προς τα αραβικά κράτη του Κόλπου.

Καθώς η κυβέρνηση του Μπασάρ Αλ Ασαντ, η οποία υποστηρίζεται από το Ιράν και τη Ρωσία, τα τελευταία δύο χρόνια σταθερά ανακαταλαμβάνει περισσότερη επικράτεια από τις δυνάμεις των ανταρτών, τα αραβικά κράτη αναγκάστηκαν να απαντήσουν, παρά τη διαρκή ανησυχία τους για την πρόσβαση του Ιράν στη Συρία.

Επιπλέον, η πρόσφατη στρατιωτική απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να εγκαταλείψουν τη Συρία ώθησε τα κράτη του Κόλπου να επιταχύνουν τις προσπάθειές τους να εξομαλύνουν τις σχέσεις τους με τη Συρία, καθώς η αποχώρηση θα αποδυναμώσει τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις με τις οποίες προσπαθούσαν να συνεργαστούν η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Τελικά, η αλλαγή της πολιτικής τους από την αποδυνάμωση του Μπασάρ Αλ Ασαντ στην αποδοχή του θα μειώσει το κενό εξουσίας από το οποίο μέχρι τώρα έχουν επωφεληθεί οι βασικοί αντίπαλοι της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, το Ιράν και η Τουρκία.

Η συνεχιζομενη εμφύλια σύγκρουση στη Συρία έχει καταστήσει τους περιφερειακούς και παγκόσμιους παράγοντες σε μια δίνη που καθοδηγείται από ανταγωνιστικά συμφέροντα εδώ και πολλά χρόνια. Καθώς η σύγκρουση εισέρχεται σε ένα τελικό στάδιο που αφήνει ως νικητή την κυβέρνηση του Μπασάρ αλ Ασάντ που υποστηρίζεται από το Ιράν και τη Ρωσία, τα κράτη της Μέσης Ανατολής και τα αραβικά κράτη, ειδικά εκείνα που αντιτίθενται βαθιά στην επιρροή του Ιράν, προσαρμόζονται στην πραγματικότητα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]