Ο Μονό, ο οποίος έπασχε εδώ και μεγάλο διάστημα από καρδιακή και νεφρική ανεπάρκεια, πέθανε την Πέμπτη στο σπίτι του στο Λουρμαρέν, έχοντας στο προσκέφαλό του τη σύζυγό του και τους τρεις γιους του. Είχε γεννηθεί στις 7 Σεπτεμβρίου 1940 στο Παρίσι και ανήκε σε μια μεγάλη οικογένεια, μέλη της οποίας ήταν μεταξύ άλλων ο Νομπελίστας Ζακ Μονό, ο ερευνητής των ερήμων Τεοντόρ Μονό, ο σκηνοθέτης Ζαν-Λικ Γκοντάρ και πολλοί Ελβετοί τραπεζίτες.

Ο Μονό είχε εμπλακεί στις “υποθέσεις” χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και ήταν ένας από τους πρώτους Γάλλους επιχειρηματίες που θέσπισαν έναν “κώδικα ηθικής” στον όμιλό τους. Υπήρξε στενός φίλος του Σιράκ και μάλιστα ο γαλλικός Τύπος έφτασε στο σημείο να τον χαρακτηρίζει “σκιά του προέδρου” και “τον ισχυρότερο άνδρα στη Γαλλία”.

Το 1975 έγινε διευθυντής του γραφείου του Σιράκ, που τότε ήταν πρωθυπουργός, και έναν χρόνο αργότερα ίδρυσαν μαζί το γκολικό κόμμα RPR που κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές το 1978.

Στη συνέχεια ο Μονό αποσύρθηκε από την πολιτική και ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις. Το 1980 έγινε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Lyonnaise des Eaux η οποία το 1997 συγχωνεύτηκε με τη Suez, σηματοδοτώντας το απόγειο δύο δεκαετιών της καριέρας του που την αφιέρωσε στην προώθηση του ομίλου.

Ήταν 70 ετών όταν ο Σιράκ του ανέθεσε να προετοιμάσει την προεκλογική εκστρατεία του για τις προεδρικές εκλογές του 2002 και, μετά την επανεκλογή του, ασκούσε μεγάλη επιρροή στον πρόεδρο.
Η χήρα του διευκρίνισε ότι η κηδεία του Μονό θα τελεστεί σε στενό οικογενειακό κύκλο αύριο στο Λουρμαρέν.