«Προφανώς ο Άσαντ δεν πήρε το μήνυμα του περασμένου έτους» πρόσθεσε.
Τα λόγια του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ είναι νηφάλια. Ήταν τόσο συγκρατημένος όσο συγκρατημένη ήταν και η στρατιωτική επίθεση τις προηγούμενες ώρες. Ο Μάτις μίλησε μόνο για τον ηγέτη της Συρίας Μπασάρ αλ-Ασάντ, όχι για την προστάτιδά του Ρωσία.
Όπως εκτιμά η Die Welt o Μάτις ήταν αυτός που – όπως φαίνεται – έπεισε τον Aμερικανικό πρόεδρο να μην κλιμακώσει την επίθεση. Αποφασίζοντας και πάλι για μια περιορισμένη στρατιωτική επίθεση – για να αποφύγει τη σύγκρουση της υπερδύναμης με τη Ρωσία.
Στην ουσία, το μήνυμα ήταν αυτό: Η επιχείρηση είναι πανομοιότυπη με εκείνη τον Απρίλιο του 2017, όταν οι πύραυλοι έπληξαν στρατιωτικές εγκαταστάσεις ύστερα από τις υποψίες για τις επιθέσεις με δηλητηριώδη αέρια από το συριακό καθεστώς. Τώρα οι ΗΠΑ έπληξαν λιγότερες εγκαταστάσεις αν και ο αριθμός των πυραύλων ήταν περίπου διπλάσιος. Χωρίς να υπάρχουν νεκροί…
Η Ευρώπη καλείται να ζήσει με τον Τραμπ
Από την Ευρώπη μόνο Βρετανία και Γαλλία μετείχαν στην επίθεση των ΗΠΑ. Η Γερμανία και η ΕΕ απευθύνθηκαν στον ΟΗΕ για να βρουν πολυμερείς διπλωματικές λύσεις .
«Αλλά στην ουσία, η επίδειξη της δύναμης που ο πρόεδρος Τραμπ θέλησε να κάνει είναι απόδειξη αδυναμίας» εκτιμά η Die Welt. Πολλοί στο περιβάλλον του Tραμπ προφανώς ήθελαν μια πιο σκληρή επίθεση – ίσως ο νέος σύμβουλος ασφαλείας Τζον Μπόλτον να πίεζε . Τελικά, ο Mάτις επικράτησε – και ο Τραμπ έκανε μια επιχείρηση που πρέπει να γίνει κατανοητή από τη Ρωσία ως μέγιστη προτροπή, όχι πάρα πολύ ως πρόκληση.
Ο Aμερικανός πρόεδρος παρεμβαίνει, αλλά δεν θέλει να εμπλακεί μακροπρόθεσμα στο συριακό τέλμα.
Οι περιορισμένες επιθέσεις στη Συρία άφησαν όμως τον Πούτιν να πετύχει το σκοπό του , να σώσει τα προσχήματα .Μπορεί να αποφύγει την κλιμάκωση – και μάλλον θα το κάνει. Αλλά όποια και αν είναι η απάντηση, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Τη νύχτα του Σαββάτου, μια ενδεχόμενη σύγκρουση των πάλι ποτέ δυο υπερδυνάμεων δεν έχει έρθει ποτέ ξανά τόσο κοντά.
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]