Το ρεπορτάζ της Deutche Welle:
Eπί γερμανικού εδάφους, αν και ατύπως, συνεχίζεται η διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος. Πρώτη ευκαιρία παρουσιάζεται στο συνέδριο του Economist στη Φραγκφούρτη, που ξεκίνησε το πρωί σε κεντρικό ξενοδοχείο της πόλης, στο οποίο συμμετέχουν εκπρόσωποι από το «enfant gaté» του οικονομικού, χρηματοπιστωτικού και επενδυτικού κατεστημένου. Με ερωτηματικό ο τίτλος του συνεδρίου «Ελλάδα: επιστροφή στις αγορές», που αποτελεί ζητούμενο και στόχο της διαπραγμάτευσης.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος από τους βασικούς ομιλητές, θα έχει την ευκαιρία στο περιθώριο των εργασιών να έχει συνομιλίες με στελέχη της ΕΚΤ αλλά και με ξένους επενδυτές. Με ενδιαφέρον αναμένεται το γραπτό μήνυμα που θα απευθύνει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στους συνέδρους. Επόμενη ευκαιρία θα δοθεί στο Βερολίνο. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ αναμένεται στη γερμανική πρωτεύουσα, όπου το απόγευμα θα μιλήσει σε εκδήλωση του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχανιών BDI με τίτλο «Η Ευρώπη – Το μέλλον μου;». Με αυτήν την ευκαιρία θα έχει συνάντηση με τον γερμανό υπουργό Οικονομικών. Αν και δεν υπάρχει διαβεβαίωση ότι θα τεθεί επί τάπητος και το θέμα ελληνικού χρέους, θεωρείται απίθανο να μην συζητηθεί.
Με ένα μεγάλο ερωτηματικό συνοδεύεται και η διαπραγμάτευση για το χρέος, η οποία για πολλούς παρομοιάζεται με τετραγωνισμό του κύκλου. Όλοι οι εμπλεκόμενοι θα πρέπει να σηκωθούν από το τραπέζι έχοντας πάρει αυτό που επιδιώκουν. Η Ελλάδα περιμένει ένα θετικό «νεύμα» για τη βιωσιμότητα του χρέους, που θα της ανοίξει το δρόμο για την ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ αλλά και για την έξοδο του χρόνου στις αγορές. Από την πλευρά του το ΔΝΤ θέλει να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα του χρέους και η Γερμανία ότι το Ταμείο θα παραμείνει εταίρος στο πρόγραμμα και ότι ίσως να μην χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους μετά τη λήξη του προγράμματος.
Η δημόσια οργή του Βολφγκανγκ Σόιμπλε χθες σε εκδήλωση του Ινστιτούτου για Δημοσιονομικά και Οικονομικά κατά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου παραξένεψε. Για πρώτη φορά τόσο ανοιχτά ο γερμανός υπουργός Οικονομικών εξέφρασε τις απόψεις του σε βαθμό που να αναρωτιούνται ορισμένοι, εάν παρά τη δέσμευσή του ενώπιον της γερμανικής βουλής εξακολουθεί να θέλει το Ταμείο στο πρόγραμμα. Παραδέχθηκε ότι «μαλώνουμε για το ποια είναι η σωστή εκτίμηση για την ανάπτυξη στην Ελλάδα, τα επόμενα 40 με 50 χρόνια, το Ταμείο δεν είναι έτοιμο να δεχθεί πάνω από 1% ανάπτυξη μέχρι τότε, να γιατί όλα τα προγράμματα ήταν μάταια».
Παραδέχθηκε δηλαδή δημόσια την ματαιότητα και των τριών προγραμμάτων σε μια χρονική περίοδο, που γίνονται υπεράνθρωπες προσπάθειες να ανακτήσει η Ελλάδα τη χαμένη εμπιστοσύνη της για να βγει κάποια στιγμή στις αγορές. Μια δημόσια παραδοχή ενός πολιτικού, που ό,τι λέει καταγράφεται με μεγάλη προσοχή από τις αγορές.
Σύμφωνα πάντως με προηγούμενα άρθρα της Handelsblatt θα πρέπει να έχει κανείς μαντικές ικανότητες για να προβλέψει το ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας σε απόσταση 40 με 50 χρόνια, όταν η ίδια η Eurostat αναγκάζεται να διορθώσει τις προβλέψεις της ακόμη και για το επόμενο εξάμηνο. Εύστοχα το περιέγραψε ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου των Εξωτερικών Μάρτιν Σέφερ στο μπρίφινγκ της προηγούμενης Δευτέρας, ο οποίος χαρακτήρισε «βουντού» τις τόσο μακροχρόνιες προβλέψεις