Τα νέα ωστόσο ταξιδεύουν γρήγορα. Η διάσημη ταινία θα γίνει remake, με τον κεντρικό ρόλο να πηγαίνει στον Ντιέγκο Λούνα, τον ηθοποιό που γνωρίσαμε μέσα από το Dirty Dancing: Havana Night και που πρόσφατα εντυπωσίασε με τον ρόλο του στο Star Wars: Rogue One. Η ερώτηση ωστόσο που εύλογα ακολουθεί είναι το πόσο πραγματικά θέλουμε κάτι τέτοιο.

Όσοι αντιδρούν στην δημιουργία του remake, ξεχνούν πως η ταινία με τον Αλ Πατσίνο δεν είναι η original. Γυρίστηκε το 1983 και πρόκειται και αυτό για ένα remake που βασίστηκε στην ταινία των Χοκς & Ρόσον το 1932 με τον Πολ Μιούνι. Ένα νέο φιλ, σηματοδοτεί στην ουσία το ξεκίνημα μίας νέας γενιάς. Μίας γενιάς που γνωρίζει μεν τον Αλ Πατσίνο, αλλά θέλει να δει τις ταινίες του σε μία πιο νεότερη μορφή.

Στα δικά μας μυαλά μπορεί κάτι τέτοιο να θεωρείται «ιεροσυλία», αλλά οι νέες γενιές ψάχνουν αφορμές για να αγαπήσουν τις κλασσικές ταινίες του κινηματογράφου. Και αυτός ο τρόπος είναι ένας όμορφος τρόπος. Είναι μία φυσική εξέλιξη στην κινηματογραφική βιομηχανία. «Είναι κομμάτι της δουλειάς που κάνουμε. Να γυρίζουμε ξανά τις ίδιες ταινίες. Και εγώ μπορεί να πάρω μέρος σε ένα remake μίας ταινίας που είδα πρόσφατα» είχε δηλώσει ο ίδιος ο Αλ Πατσίνο σε πρόσφατη συνέντευξή του. Εμείς τον έχουμε συνδέσει με τον Τόνι Μοντάνα, αλλά εκείνος καταλαβαίνει την τροπή που πρέπει να πάρουν τα πράγματα.

Αυτό που χρειάζεται η νέα ταινία, είναι να δώσει έμφαση στις λεπτομέρειες. Να μην αλλάξει το στόρι, να ανανεώσει τους χαρακτήρες και να κάνει σοφές επιλογές στην επιλογή των ηθοποιών. Για παράδειγμα, ο ρόλος της Ελβίρα Χάνκοκ που έπαιξε η Μισέλ Πφάιφερ, είναι ένας εμβληματικός ρόλος που δεν μπορεί να τον πάρει  η καθεμία. Την ίδια στιγμή, ο κόσμος αναρωτιέται ποιος θα αναλάβει το σκηνοθετικό πηδάλιο μετά την αποχώρηση του Αντουάν Φουκουά από το πρότζεκτ. Υπάρχουν λοιπόν πολλά που πρέπει πρώτα να γίνουν, αλλά τα οποία πρέπει παράλληλα να τα χειριστεί η παραγωγή με προσοχή.

Όσο για το remake σαν ιδέα; Το πρώτο που μπορεί να πει κανείς είναι πως ο σύγχρονο κινηματογράφος πάσχει από ιδέες και σενάρια. Και αυτός είναι και ο λόγος που γίνονται τα remakes. Από την άλλη, κάποια κλασσικά φιλμς, δεν είναι κακό να επανασυστήνονται στο κοινό. Αρκεί οι δουλειές που γίνονται να είναι καλές και να μπορούν να «γεμίσουν τα παπούτσια» των προηγουμένων.

Ίσως το Scarface να δώσει την αφορμή. Την αφορμή ότι πρέπει κάθε δουλειά σε remake κλασσικής ταινίας, να θεωρείται στοίχημα και πρόκληση. Όχι σαν ευκαιρία για να κοπούν εισιτήρια στο Box Office.