Η –επίσημη- επιστροφή της Mazda στην ελληνική αγορά, σήμανε και το επαναλανσάρισμα μιας πλήρους γκάμας μοντέλων, στη βάση της οποίας βρίσκεται το Mazda 2. Ωστόσο, παρά την εγνωσμένη αξία της μάρκας αλλά και του ίδιου του «2», -όπως τουλάχιστον το ξέραμε από την προηγούμενη γενιά του- η κατηγορία των supermini δεν αστειεύεται. Μοντέλα που τείνουν σε θρυλικά βρίσκονται απέναντι στο Mazda 2 και πρόκειται να του κάνουν τη ζωή δύσκολη. Διότι, αν η αξία του συγκεκριμένου είναι εγνωσμένη, τότε τι να πούμε –μεταξύ άλλων- για τα Renault Clio, Ford Fiesta, VW Polo και Toyota Yaris.

Στα παραπάνω, πρέπει να συνυπολογίζουμε και τις δύο ιδιαιτερότητές του: Την τιμή και τον κινητήρα. Το κόστος εκκίνησης του Mazda 2 είναι 13.719 ευρώ και φτάνει πολύ ψηλά, στα 21.516 ευρώ, ενώ διαθέσιμος είναι μόνο ένας ατμοσφαιρικός βενζινοκινητήρας με τον μπόλικο (τηρουμένων των αναλογιών της εποχής και της κατηγορίας) κυβισμό των 1.5 λίτρων και τρεις εκδόσεις απόδοσης 75, 90 και 115 ίππων. Από την άλλη, πρόκειται για ένα εξαιρετικά όμορφο, καλοσχεδιασμένο και ποιοτικό αυτοκίνητο, που επιπλέον έχει και το «κληρονομικό χάρισμα» της μάρκας, την οδηγοκεντρικότητα. Όλα αυτά, συνιστούν έναν αυτοκινητικό γρίφο προς επίλυση.

Τα σύκα, σύκα

Η σημασία της Mazda στη λεπτομέρεια και δη τη σχεδιαστική είναι οικεία από το παρελθόν. Και το ποιόν της τέτοιο ώστε η επιστροφή της στη χώρα μας να αποτελεί μια χαρμόσυνη είδηση πρώτου μεγέθους. Το Mazda 2 είναι ενδεικτικό παράδειγμα μιας ολόκληρης γκάμας μοντέλων, που μας θυμίζουν ότι το αυτοκίνητο είναι –και- συναισθηματικό προϊόν, από αυτά που απευθύνονται –επίσης, και- στο θυμικό. Το μακρύ καπό είναι το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα κυρίως σε σχέση με το hatchback αμαξώματος, τον μικρό πίσω πρόβολο και την καμπύλη στο τελείωμα της οροφής. Με λίγη (;) φαντασία το «2» μοιάζει με ένα μικρό, καλαίσθητο shooting break. Παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη γενιά παρουσιάστηκε πριν από πέντε χρόνια περίπου (την ίδια χρονική περίοδο που έπαψε και η επίσημη εισαγωγή των μοντέλων της εταιρίας), το σχήμα δεν καταχωρείται στα ασυνεχή με την εποχή. Πέρα από τη σπανιότητα του ίδιου του μοντέλου, η επιμονή της Mazda στις καμπύλες γραμμές εξασφαλίζει τη σχεδιαστική αντοχή στο χρόνο.

Με μήκος που φτάνει τα 4.060 χιλιοστά και βασισμένο σε νέα πλατφόρμα σε σχέση με το παρελθόν του, το Mazda 2 είναι μια τυπική περίπτωση αυτοκινήτου που «δείχνει μικρότερο απ’ όσο είναι». Και αυτό γράφεται για καλό. Η αισθητική υπερέχει του μεγέθους του και η απλότητα είναι το κυρίαρχο στοιχείο. Το βάρος μόλις που υπερβαίνει τον ένα τόνο και μας θυμίζει ότι η Mazda είναι από «αυτές» τις εταιρίες που φροντίζουν να μην προσθέτουν εκατοντάδες κιλά σε κάθε επόμενη γενιά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κατανάλωση και τα δυναμικά χαρακτηριστικά.

Το απέριττο της σχεδίασης συνεχίζεται και στο εύτακτο εσωτερικό και είναι ενδεικτικό, ότι ο χρόνος εξοικείωσης με κουμπιά και χειριστήρια είναι ελάχιστος. Το φινίρισμα είναι εξαιρετικό και τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί ποιοτικά, o εξοπλισμός πλήρης, ο πίνακας οργάνων με το μεγάλο ταχύμετρο είναι μια ευχάριστη ιδιοτυπία, αντίθετα με την οθόνη στο κέντρο του ταμπλό που ξεχωρίζει περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται και μοιάζει τοποθετημένη «εκ των υστέρων».

Σε σχέση με το μήκος και το μεταξόνιο, οι χώροι του Mazda 2 θα μπορούσαν να είναι καλύτεροι, αν και ειδικά αυτοί για τους πίσω επιβάτες είναι μια μικρή θυσία στο βωμό της σχεδίασης που η εταιρία προτάσσει ως σημαντική, ενώ το πορτ μπαγκαζ έχει απλώς ικανοποιητική χωρητικότητα (280 λίτρα), αλλά πρακτικό σχήμα.

Και η σκάφη, σκάφη

Η Mazda έχει καταστήσει σαφές ότι προτιμά τα ατμοσφαιρικά σύνολα έναντι των υπερτροφοδοτούμενων και αυτό στην κατηγορία του Mazda 2, σημαίνει ότι επιλέγει ένα μοτέρ μεσαίου κυβισμού, έναντι ενός με περιορισμένη χωρητικότητα (και ενδεχομένως τρεις κυλίνδρους) και turbo. Η άποψη της εταιρίας είναι ότι οι κινητήρες εσωτερικής καύσης θα είναι μαζί μας για πολλά χρόνια ακόμα και τα ατμοσφαιρικά μοτέρ είναι ο «σωστός τρόπος» για να επιτύχεις πραγματική χαμηλή κατανάλωση, ενώ συνάδουν και με τον οδηγοκεντρικό χαρακτήρα των μοντέλων της.

Πράγματι, ο κινητήρας των 1.5 λίτρων (στην περίπτωση μας με απόδοση 90 ίππων) είναι οικονομικός υπό πίεση, σε συνθήκες που άλλα supermini θα κατανάλωναν καύσιμο ανερυθρίαστα και μετά θα παρίσταναν τα ανήξερα επικαλούμενα τον κύκλο μέτρησης WLTP. Το τετρακύλινδρο σύνολο έχει τα αναμενόμενα χαρακτηριστικά, με την ροπή να αποδίδεται σε υψηλές στροφές, ωστόσο η έλλειψή της χαμηλά αντισταθμίζεται με λόγω της κλιμάκωσης και του τρόπου απόδοσης του αυτόματου κιβωτίου, κυρίως στην επιλογή «Sport». Χωρίς να έχουμε άποψη για τη χειροκίνητη έκδοση, θα στοιχηματίζαμε υπέρ της αυτόματης.

Το πλαίσιο θα ήταν το σημείο που κορυφώνονται τα δυναμικά χαρακτηριστικά του Mazda 2, αν δεν υπήρχε το εξαιρετικό σύστημα διεύθυνσης για να κάνει ακόμη μεγαλύτερη –θετική- εντύπωση, την ίδια στιγμή που και η ποιότητα κύλισης είναι πολύ καλή. Κοντολογίς, το «2» είναι από τα πιο απολαυστικά αυτοκίνητα της κατηγορίας, οδηγικά μιλώντας, χωρίς να χάνει σε πρακτικότητα ενός πόλης.

Η αγορά ενός Mazda είναι από μόνη της ένα statement, γιατί η ίδια η εταιρία ακολουθεί τον δικό της δρόμο, ή τουλάχιστον κάνει κάποιες ιδιαίτερες επιλογές, σχεδιαστικά και τεχνολογικά. Όπως και τα άλλα μοντέλα της γκάμας της, έτσι και το συγκεκριμένο είναι «love it or leave it».