Αν ο Κασσελάκης δεν ήταν τέκνο των ασυνάρτητων, βαθιά ακαλλιέργητων καιρών μας, θα ήξερε ότι, περισσότερο από την Ελλάδα, ανάγκη διεθνών παρατηρητών έχουν οι ΗΠΑ, όπου o OAΣΕ αποστέλλει εμπειρογνώμονες εδώ και μία εικοσαετία! Το 2000, η νίκη κλάπηκε ξεκάθαρα από τον Αλ Γκορ με τη σκανδαλώδη επανακαταμέτρηση στη Φλόριντα, ενώ εκατομμύρια μαύροι και φτωχοί Αμερικανοί μένουν αδικαιολόγητα εκτός καταλόγων. Τη Δευτέρα, η αποστολή του Συμβουλίου της Ευρώπης δεν χάιδεψε τα αυτιά της Αγκυρας στο πόρισμά της.

Ο Ελβετός επικεφαλής της ομάδας, Νταβίντ Εράι, αναγνώρισε ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές στη γείτονα κύλησαν σε γενικές γραμμές με «ήρεμο και επαγγελματικό τρόπο», επαναλαμβάνοντας, ωστόσο, τις πάγιες ανησυχίες του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις ατομικές ελευθερίες και το Κράτος Δικαίου στην Τουρκία. Αγγίζοντας την καρδιά του προβλήματος, που είναι η συγκέντρωση εξουσιών σε ένα αδιαπέραστο σύστημα εξουσίας περί τον ηγέτη, ο Εράι επεσήμανε πως η Τουρκία πρέπει να κάνει πολλά για να οικοδομήσει ένα πολιτικό-μιντιακό περιβάλλον με γνήσια ελευθερία έκφρασης και ένα σταθερό πλαίσιο, επιτηρούμενο από μια πραγματικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.

Πίσω από τη γενικόλογη διατύπωση κρύβονται οι διώξεις και φυλακίσεις δημοσιογράφων, το κατέβασμα πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης, οι καθαιρέσεις Κούρδων δημάρχων με το πρόσχημα της συνεργασίας με το ΡΚΚ (όπως στον δικό μας εμφυλιακό νόμο 375 περί κατασκοπείας), το συνεχιζόμενο πογκρόμ γκιουλενιστών στο στρατό και τη Δημόσια Διοίκηση, ακόμη και η δικαστική «αιχμαλωσία» του Ιμάμογλου για τρεις υποθέσεις του ιδίου και της γυναίκας του, που μπορούν να αναβιώσουν ανά πάσα στιγμή με ένα νεύμα του Ερντογάν προς τις τηβέννους. Ιδιαίτερα επικρίθηκε ο Ερντογάν, επειδή ως ανώτατος άρχων παραβίασε τον ουδέτερο ρόλο του συμμετέχοντας στην καμπάνια υποψηφίων του ΑΚΡ, όπως και το κρατικό κανάλι TRT για τις μεροληπτικές διακρίσεις σε βάρος των αντιπολιτευόμενων υποψηφίων.