Μια φράση βγαλμένη από το φόβο του ποντίφικα ότι η ανθρωπότητα «ακόμη κουβαλάει το σύνδρομο του Κάιν» κι ότι αυτό το εφιαλτικό «Πάσχα του πολέμου» τα έχουμε δει κυριολεκτικά όλα.
Ο Πάπας δεν προσευχήθηκε μόνο για ειρήνη στην Ουκρανία, αλλά και για την Ιερουσαλήμ -όπου η σύμπτωση του εβραϊκού Πάσχα και του μουσουλμανικού Ραμαζανιού αποδείχθηκε εκρηκτική- τον Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, το Κονγκό, τη Μιανμάρ.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Περισσότερο όμως από την Ουκρανία -η καθολική/ουνιτική κοινότητα της οποίας «γιόρτασε» (τρόπος του λέγειν…) το Πάσχα χθες, ενώ η ορθόδοξη θα το «γιορτάσει» μαζί μας και με τους «αδερφοφάδες» Ρώσους την Κυριακή- το μίσος ξεχείλισε στους Αγιους Τόπους. Εκεί που οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες ερεθίστηκαν από τη… διαβολική σύμπτωση των κορυφαίων εορταστικών τους εκδηλώσεων και όρμησαν να βγάλουν τα μάτια η μία της άλλης.
Τουλάχιστον οι χριστιανοί κατάφεραν να μείνουν έξω από τον θρησκευτικό πόλεμο Ισραηλινών και Παλαιστινίων γύρω από το τέμενος Αλ Ακσά ή Ορος του Ναού, του κορυφαίου θρησκευτικού προσκυνήματος του ισλάμ και του ιουδαϊσμού. Από την Παρασκευή μέχρι χθες τραυματίστηκαν τουλάχιστον 170 Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι, στον απόηχο μιας ματωμένης «Σαρακοστής», με 36 νεκρούς στα παλαιστινιακά εδάφη και στο Ισραήλ από τα τέλη Μαρτίου. Οι θρησκευτικές ταραχές έχουν μεταφερθεί όμως και στη… Νότια Σουηδία, όπου με αφορμή την ατυχή σύμπτωση Πάσχα-Ραμαζανιού Σουηδοί ακροδεξιοί συγκεντρώθηκαν για να κάψουν το Κοράνι.
Το να συμπέσουν το χριστιανικό και το εβραϊκό Πάσχα με το Ραμαζάνι είναι κάτι εξαιρετικά σπάνιο, που συμβαίνει δυο-τρεις φορές σε έναν αιώνα. Κι αυτό επειδή το ιερό μουσουλμανικό έτος έχει 354 ημέρες, με αποτέλεσμα το Ραμαζάνι να τύχει να πέσει και σε άλλες εποχές του χρόνου εκτός από την άνοιξη. Μια άνοιξη που θα αργήσει να δει ο κόσμος…